Chris Watling van Longview Economics publiceerde vandaag zijn verwachtingen voor de groei van de olieproductie in de komende zeven jaar met een interessant rapport (30 bladzijden): The Coming Oil Supply Glut. Zoals de titel al zegt is hij veel optimistischer dan de consensus. Hij ziet de productie groeien van de huidige ongeveer 84 miljoen vaten per dag naar 94 miljoen vaten. In de nodige landen gaat de productie omlaag (zoals VK/Noorwegen, Mexico, Venezuela, Nigeria, Rusland en Iran) maar in voldoende andere landen gaat de productie fors omhoog, zoals Saudi Arabië (+ 2mln vaten per dag; dat is controversieel, maar heel goed mogelijk zoals Watling met de opsomming van de vlden war de productie groeit plausibel maakt), Brazilië, Angola, Koeweit en vooral Irak (van 2,7 naar 6,3 miljoen vaten).
De totale schatting van de olievoorraden in de wereld maakt een enorme sprong door toevoeging van een behoorlijk deel van de Canadese teerzandvelden die volgens de provincie Alberta economisch winbaar zijn geworden (Suncor produceert tegen $32), waardoor Watling de voorraden van Canada opwaardeert van 30 mrd vaten naar 178 mrd, waardoor Canada op de tweede plaats komt in de wereld achter Saudi Arabië (267 mrd vaten). Dat is mooi, maar de productie ut deze teerzanden groeit slechts tergend langzaam en is zeer slecht voor het milieu.
De groei van de olieproductie is volgens Watling voldoende om de extra vraag van China op te vangen. Dat valt te bezien als de groei van de wereldeconomie zo sterk is als wij (Ter Veer en ik) zien. De vraag van diverse Emerging Markets groeit immers relatief hard vergeleken met hun toch al zeer hoge economische groei.
Toch heeft Watling me an het denken gezet en ben ik minder bang geworden voor olieprijzen die blijvend boven $300 komen. Om klimaatverandering tegen te gaan zal men net als na de eerste oliecrisis opnieuw het olieverbruik gaan verminderen (in de VS is Obama al uit aan het leggen dat isoleren van je huis sexy is, de elektrische auto zal al over enkele jaren een dramatsiche doorbraak maken).
Olieprijzen zijn nu te hoog vergeleken met de voorraden in tankers etc. De OPEC-landen produceren nu iets te ver onder potentie wat bij de huidige olieprijzen tot meer ongehoorzaamheid leidt. De komende hoge economische groei in 2010 en daarna hoeft daardoor in de komende paar jaar nog niet te leiden tot veel hogere (maar wel hogere) olieprijzen. Dat is uiterst onzeker omdat de vraag- en aanbodcurves extreem steil zijn, waardoor ook maar een klein beetje te veel of te weinig vraag leidt tot extreme prijsbewegingen (zowel omhoog als omlaag)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten