Patrick Arthus van Natixis publiceerde vorige week een verhaal waarin hij het achterblijven van de lonen bij de productiviteitsstijging hekelde. Dat achterblijven veroorzaakt veel onstabilitiet omdat de consument te veel wil lenen of landen dan te veel inzeten op exportvoordeel.Landen moeten meer inzettenn op het creëren van goed betaalde banen (eens). Aan de drie plaatjes van Natixis (waarbij cijfers per hoofd worden genoemen en deze dus niet gecorrigeerd zijn voor kortere werkweken) is goed te zien dat de loonstijging achterblijft en dat de productiviteitsstijging in Europa zorgwekkend laag is vergeleken met de VS en vooral Emerging Markets. In Emerging Markets (plaatje is voor Aziatische Emerging Markets) gaat alles veel beter. Dit een beetje achterblijven van de loongroei bij de productiviteitsstijging is heel normaal in een voorspoedscenario. Zo lang de productiviteitsstijging hoog is en daardoor de loongroei redelijk met afnemende werkloosheid zullen werknemers niet veel klagen. De scenario's van de Kondratieffgolf geven aan dat na deze periode van voorspoed met veel productiviteitsstijging er een periode komt met minder productiviteitsstijging maar relatief veel loonstijging (het recessiescenario). Dat is volgens ons rond 2018 aan de beurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten