Cohen of Rutte ministerpresident?

In Vrij Nederland legt men in het artikel "kippenvel niet gewenst" uit waarom Rutte en droogstoppel Cohen het zo goed doen.
Dat zou komen omdat ze voldoen aan de wet van Te Velde: de politiek leider moet overeenkomen met het programma van zijn partij. Grote redenaars als Obama en Den Uijl doen het in Nederland niet zo goed. Bos was een prima redenaar, maar men vereenzelvigt zich nu niet met hem als PvdA-stemmer. Bij Cohen doet men dat wel. Bij Rutte gaat het de laatste tijd weer goed omdat hij niet langer de nadruk hoeft te leggen op het vreemdelingenbeleid (daar staat hij gewoon niet zo achter), maar achter hoe je de economie moet aanpakken en dat je moet bezuinigen. Dat ligt hem veel meer en dat straalt hij uit.
Cohen straalt uit dat je er samen uit moet komen en dat klopt beter met waar de PvdA voor staat. Bos kwam op als reactie op Pim Fortuijn die het onmogelijk maakte voor grijze muizen om op de voorgrond te treden en kon je plotseling omhoogvallen, zoals met Balkenende, Verdonk, Bos gebeurde. Nu zit de tijdgeest deze mensen tegen. Het economisch herstel is nog lang niet ver genoeg om economie op het tweede plan te zetten. Balkenende heeft natuurlijk wel kans als comeback kid, maar zijn houdbaarheidsdatum is verstreken. Het CDA puilt niet bepaald uit hoe je de toekomst wil zien. De houdbaarheidsdatum van Wilders lijkt ook wat te zijn vertsreken, maar ook hier weet je het niet: hij kan erg sterk in verkiezingsdebatten te voorschijnkomen.
De tijdgeest lijkt te dicteren dat Cohen en Rutte moeten winnen, maar als Cohen zo zwak voor de dag blijft koemn als de afgelopen week, dan gaat hij het niet maken.
De tijdgeest is normaal gesproken sterker dan wat foutjes van Cohen (men wil liever een bindende burgemeester dan een gladjanus als ministerpresident), dus voorlopig zet ik mijn kaarten nog op de PvdA als grootste partij bij de komende verkiezingen.