In onze macromeeting met Londen van afgelopen donderdag produceerde Nomura twee aardige slides over China. De ene laat zien dat de infrastructuurinvesteringen nog steeds zo krachtig zijn dat de groei moeilijk beneden de 10% is te houden. Dat gebeurt nu even wel, maar als de kredietgroei weer even omhoog mag, dan zit je zo weer op 10%.
Het andere plaatje is meer voor de wat langere termijn. Emerging Markets hadden vaak een periode met zeer sterke economische groei door een enorme investeringsgroei. Na een bepaalde redelijk vaste periode zwakte dat flink af. China zit vlak bij zo'n keerpunt. China heeft de investeringen nog verder opgevoerd dan de gepresenteerde vergelijkingslanden door Nomura. Dat gaat niet lang goed voor China, dat wordt te onevenwichtig. De afbouw van een veel te hoog percentage in het BNP van investeringen heeft de economische groei in Japan na 1990 enorm geremd. De investeringen met hun hoge multiplierwerking werd verruild voor overheidsuitgaven met hun lage multiplierwerking. Dat alleen al verklaart voor het grootste deel waarom Japan het zo slecht gedaan heeft in de afgelopen twintig jaar.
Ook in China gaat straks het percentage investeringen als deel van het BNP terug, dat is onvermidelijk, vooral ook door de slechte demografische ontwikkelingen die zorgen voor veel minder groei van de beroepsbevolking vanaf ongeveer 2015. De toenemende urbanisatie met flinke groei van de middenklasse zorgt er overigens wel voor dat China na 2015 geen Japanscenario krijgt. Wat wel gaat gebeuren denk ik is dat het groeitempo van zo'n 9% in de afgelopen decennia afneemt naar ongeveer 6% of iets minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten