De groei van de werkgelegenheid in de VS is aan het afzwakken. Zonder de tellers van de volkstelling, die weer geloosd zijn, was de groei in juli nog wel positief. Ook was de groei in de industrie positief, wat vind ik behoorlijk aangeeft dat de VS weer internationaal concurrerend is. De overheid is nog flink mensen aan het ontslaan om de financiën van staten als Illinois en Californië op orde te krijgen (ik dacht dat dit zou gaan afnemen, nu de begrotingen van de staten gemiddeld weer positief zijn. Op zich is het voor de productiviteit gunstig als er minder ambtenaren komen (dat zien we in Nederland toch als een soort nirwana om het begrotingstekort pijnloos te dichten).
Er waren wel enkele lichtpuntjes, zoals de kleine afname van het aantal langdurige werklozen en de stijging van de lengte van de werkweek (een leading indicator voor meer werkgelegenheidsgroei en het zorgt voor meer inkomen).
De tegenvaller zat vooral in de neerwaartse herziening van de vorige maanden en de ontwikkeling van het % mensen dat werkt (zie plaatje van calculated risk). Dat is weer aan het afnemen. Die daling moet snel ophouden anders zit je in een recessie. Een stijging van de werkoosheid met 0,3% bracht je altijd in een recessie. De werkloosheid is overigens nog niet aan het stijgen. De werkloosheid begon betrekkelijk snel na het eind van de recessie (vermoedelijk juni 2009) te stijgen. Op zich is de moeizame verbetering van de werkgelegenheid niet uitzonderlijk, maar wel tegenvallend na zo veel stimulering door overheden en centrale banken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten