Pagina's

1 februari 2011

Woody Brock (1): de val van het Westen

Vandaag kwam Woody Brock weer bij ons langs. Het eerste onderwerp was de val van het Westen. 2010 was volgens hem een keerpunt in de geschiedenis. De geloofstructuren (belief structure) van het Westen zijn ingrijpend veranderd. Dat was het belangrijkste nieuws van 2010 dat nauwelijks in de pers is gekomen. Het is bijna even belangrijk als de val van het communisme in 1990.
Woody legt dat ongeveer uit via de achterliggende filosofie van het Nieuwe Normaal.
Het was het eind van de Amerikaanse droom, niet alleen voor de man in de straat, maar ook voor de elite.
Plotseling kreeg men door dat de overheid een groot Ponzi-schema is waarbij Madoff niets is. Pensionering op je 65ste is een illusie, misschien kan het op je 67ste, maar zoals Oprah Winfrey in zo ongeveer de meest bekeken uitzending opmerkte, misschien kun je wel nooit met pensioen (enigszins overdreven voor Oprah met haar honderden miljoenen dollars aan bezit).
Het model om welvarend te leven via minder kinderen en het verhypothekeren van de toekomst dat zo goed werkte na 1965 is failliet.
Men begint te denken dat het westerse sociale vangnet geen goede, in ieder geval geen haalbare zaak meer is en dat je meer over moet gaan op het model van Singapore/ China [geen vangnet, maar wel volop banen om geld te verdienen].

De vigilantes ["waakzamen"] van de obligatiemarkt hebben zitten slapen in 2010.
Er is geen risicovrije belegging meer. Je kunt dus het CAPM, de basis van de beleggingstheorie hoe markten werken, in de prullenbak gooien.
Er is geen risicoloze belegging die een laag risico heeft in tijden van zowel inflatie als deflatie. Obligaties zijn gevaarlijk als de inflatie hoog is en goud als er deflatie komt.
Volgens Woody zijn aandelen van hoge kwaliteit multinationals met stijgende dividenden het minst riskant voor de komende jaren. [Dat is ook wat Jeremy Grantham van GMO propageert]. Beleggen in landen, in hun staatsleningen, kan veel riskanter zijn [men kan zo maar de schuld afstempelen en je kunt een land veel moeilijker via een proces op de knieën dwingen dan een bedrijf].

Het huidige politieke systeem is onstabiel. Alleen het pure kapitalisme kan als systeem stand houden (d.w.z. perfecte concurrentie, volledige mededinging, niet wat gebeurt met de Chinese Yuan die kunstmatig laag gehouden wordt, zodat men oneerlijk concurreert, of Putin die olie steelt van Shell of financiële Ponzi-schema's, of Goldman Sachs die Washington belt voor steun).

Omdat we geen puur kapitalistisch stelsel hebben zal de huidige verzorgingsstaat in de komende decennia instorten.

Toen de mensen rijk werden in het Westen wilden een steeds sterker sociaal vangnet. Dat is niet zo veel anders dan wat men wilde vóór 1600: in die tijd ging 52% van het BNP op aan militaire bescherming en 48% was voornamelijk agrarisch inkomen. Nu besteden we vaak weer zeer veel aan bescherming via overheidsuitgaven voor het sociale vangnet.

Die situatie is niet houdbaar. De meeste landen hebben niet genoeg gespaard voor de komende pensioencrisis met zijn onbetaalbare medische kosten en zorglasten.
Daarom ziet woody de komende decennia meer groei in landen die behoorlijk hiervoor gespaard hebben zoals Australië, Nederland en Canada dan landen die een omslagstelsel hebben zoals Duitsland. Als Duitsland zijn beloofde uitkeringen aan pensioen, zorg etc. niet naar beneden bijstelt, dan moet de werkende mens in 2050 84% belasting betalen om dat te financieren.

Politici blijven maar meer en meer beloven, zelfs aan sociale zorg, terwijl ze de realitieit onder ogen zouden moeten zien: er zal steeds minder uitgekeerd kunnen worden in de komende decennia. Ze moeten de komende bejaarden bijbrengen dat ze leven in een tijdperk van dimished expectations.
Ze hebben instanties als het IMF nodig om dat aan hun mensen duidelijk te maken (die mensen hadden dat eigenlijk al veel beter zien aankomen dan de politici). Ze hebben de vigilantes van de obligatiemarkt nodig om politici duidelijk te maken dat ze niet door kunnen gaan met steeds meer schulden maken om het sociale stelsel overeid te houden, zoals men nu ondervindt in Griekenland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten