Plotseling sloeg de rente op Italiaanse staatsleningen op hol vanwege onbezonnen uitlatingen van Berlusconi dat hij de extra bezuinigingen van zijn minister van financieën echt niet wilde doorvoeren. Nog geen week later is hij bekeerd tot het geloof van bezuinigen tot je er bij neer valt. De Italiaanse minister van financiën Tremonti was de meest betrouwbare minister van Italië, totdat ineens bleek dat hij gratis in een appartement van een van zijn (vermoedelijk nog corruptere) hulpjes woont, waar men normaal € 8500 per maand voor betaalt.
Plotseling draaide vandaag de speculatie op Italië onder niet bevestigde berichten dat de ECB voor een grijpstuiver aan Italiaanse leningen aan het kopen was. Men vond ineens dat het te gevaarlijk werd om op nog meer rentetstijging te speculeren. Een aanval op Italië kan immers niet lang toegestaan worden door de trojka.
De obligatiebeleggers en de Italianen in het bijzonder kregen het er wel benauwd van, want de tienjaarsrente steeg boven 6% op Italiaanse straks door Europa goudgerand gemaakte overheidspapiertjes. Als de rente gedurende meer dan tien dagen boven 7% komt, dan heeft tegenwoordig de vaste overtuiging post gevat dat het land verloren is en dat de toegang tot de openbare obligatiemarkt een van die gelukzalige dingen uit de goede oude tijd was, niet meer weggelegd voor een land als Italië (en daarna natuurlijk valt eerst Frankrijk want die maken er helemaal een fiscaal potje van).
Later op de dag vonden de speculanten het aantrekkelijker om Spanje aan te vallen omdat de deelstaten minstens twee keer zo veel schuld zouden hebben dan aangegeven en dat bosjes Spaanse banken niet door de stress tests komen eind deze week.
Als die stress tests gepubliceerd worden,zal dat vermoedelijk wel leiden tot enige opluchting nu een betrekkelijk grote ramp ingecalculeerd wordt, terwijl de banken enorm winstgevend zijn (steile rentecurve en weinig faillissementen doen wonderen voor bankwinsten). Ondertussen is men het er wel over eens dat bankaandelen waardeloos zijn als Italië failliet gaat en de beurs nam hier al vast een aardig voorschotje op, zo ondervonden aandeelhouders van o.a. ING.
In Griekenland en Portugal vinden heel wat mensne het prima als het land failliet gaat en overheidsleningen afstempelt. In Italië denkt men daar anders over,omdat de overheidsschuld voor een groot deel in Italiaanse hanen is en dat tot enormw elvaartsverlies leidt. Het overheidstekort van Italië is bovendien niet zo groot (ex rentebetalingen zelfs 0) en daarom nog controleerbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten