Bernanke kwam helemaal niet met een plan, niks zonneschijn, gewoon pure ellende was de reactie op zijn nietszeggend praatje (S&P -1%).
De markt was iets beter te spreken (S&P + 0.3%) over de pogingen van Obama nog een beetje kans te maken herkozen te worden ($447 miljard waaronder $65 miljard naar kleine bedrijven als ze mensen aannemen, extra investeringsaftrek, extra leraren en brandweermannen etc voor $ 35 miljard; opknappen oude scholen $ 30 miljard, $50 miljard voor instortende bruggen en andere infrastructuur). Maar er is geen funding voor; de republikeinen willen er zo min mogelijk van overnemen (ook al waren ze vroeger wel akkoord), alleen extra belastingverlagingen voor rijke ondernemers liggen goed.
Dan Trichet. Die was effectief in het doen instorten van de euro (-2%).
(De ECB maakte duidelijk dat de rente gaat dalen. Het renteverschil met de VS neemt daardoor af. Ook de groeivoorspellingen gaan richting VS beter dan EU, dus de euro is toast. Al die interventies vanuit Zwitserland zorgen nu Zwitserland tot het Proxy Eurogebied is toegetreden tot extra zwakte van de euro).
More to come. Trichet sprak meer vertrouwen uit in de groeiafzwakking in de Eurozone en lagere inflatieverwachtingen, die zo effectief en snel met het gevoerde monetaire beleid bereikt zijn. De voorspellingen zijn flink naar beneden bijgesteld en Trichet voegde geruststellend daar aan toe dat het risico aan de neerwaartse zijde ligt (monitoring very closely). Dus weg die plannen naar normalisatie van de rente. We leven niet in normale tijden. This time is different. In november kan de ECB misschien al monetair verruimen als de risico’s inderdaad aan de onderkant liggen (en daar liggen de PIIGS ex Ierland). De ECB blijft voor een aanzienlijke periode (langer dan al eerder beloofd tot januari) de banken van oneindige liquiditeit voorzien. Men gaat voorlopig onverdroten door de staatsschulden van de PIIGS op te kopen. Trichet gaf zichzelf nog een schouderklopje vanwege het onfeilbare beleid dat gevoerd was, waardoor de inflatie sinds de invoering van de euro in Duitsland lager is geweest dan in de decennia daarvoor onder het (kennelijk niet zo smetteloze) beleid van de Bundesbank.
Tussen de commentaren door van de analisten lees je nu steeds vaker dat centrale banken wereldwijd maar eens met een gezamenlijke verruimingsaanpak moeten komen. Lagarde is solidair. Die bemoeit zich nu overal mee, nu heeft ze een pluimpje voor Obama, straks wordt ze weer aardiger voor banken als ze een paar honderd miljard euro extra kapitaal krijgen.
Dan krijgen we de G7 nog dit weekend. Men beloofde al niet met een gezamenlijk standpunt te komen. Dat is tenminste nog eens goed management van de verwachtingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten