Achtergrond bij Beleggen op de golven Waar zijn we op de golven? Waarom gaan de aandelenkoersen al lang zo veel omhoog? N.B. dit blog is à titre personnel en hoeft de visie van BMO Global asset Management niet weer te geven
Pagina's
▼
17 maart 2012
Goldman Sachs mores leren (met cartoons)
Het artikel in de New York Times Why I am Leaving Goldman Sachs (http://www.nytimes.com/2012/03/14/opinion/why-i-am-leaving-goldman-sachs.html?_r=1&src=me&ref=general) heeft heel wat tongen losgemaakt. Wat een cynisme, wat een vergiftigde kijk op/ van de cultuur van GS.
Alle vooroordelen werden bevestigd: GS is een meedogenloze geldmachine die zijn klanten (waaronder wij dus) als muppets/ sukkels zien waar zo veel mogelijk geld uit geperst moet worden en wel zo snel mogelijk zonder te letten op de consequenties.
Dat is precies de cultuur die niet past bij denken op lange termijn, verantwoord ondernemen. Het was een ontsporing van de bonusgraaiers. Waar is de tijd dat mensen die in de ogen van Ter Veer te grote hypotheekschuld op zich namen en daarvoor op het matje geroepen werden om te waarschuwen voor de kwetsbaarheid daarna (hoogst actueel overigens: iets te veel hypotheekschuld en je betaalt je ineens blauw).
Gelukkig wordt in de targets steeds nadrukkelijker het belang van de klant gezet: winst op korte termijn die de winst op lange termijn in gevaar brengt, dat moet je vermijden. Eerlijk duurt het langst en het laten parallel lopen van het belang van de klant met dat van de eigen onderneming en indien beter het belang van de klant voor laten gaan is het veiligste en op lange termijn het meest winstgevende.
De vice president van Goldman Sachs, een relatief onderknuppeltje dus, kreeg wel heel prominent alle aandacht. Goldman Sachs heeft wel degelijk zijn goede kanten, doet soms heel erg veel voor zijn klanten en levert vaak uitstekende kwaliteit af. Maar hun cultuur dat elk jaar een behoorlijk deel ontslagen moet worden om de mensen actief te houden lukt te veel korte termijn denken uit, met uitwassen zoals in het artikel genoemd.
Overigens is het zo afgeven op je vorige werkgever, waar je kennelijk 12 jaar een goede boterham hebt verdiend en je te buiten bent gegaan aan juist die dingen die niet kunnen, niet erg sjiek, geen toonbeeld van goede mores. Maar het leest natuurlijk wel lekker.
Laten we hopen dat dit artikel een soort wake up is voor de mores van de financiële dienstverlening. Wie zijn klanten muppets of sukkels noemt en dan die klant verliest, dat is pas een sukkel. Laten we vooral ook meer op lange termijn denken, dan verbetern de mores van zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten