China een fallen angel over enkele jaren?

Barron's had als hoofdartikel: [China a] Fallen star.
De belangrijkste argumenten voor hun doemdenkerij:
1. De bruto staatsschuld is als je het goed consolideert niet 50% maar 150% van het BNP (maar dan bezit je ook alle infrastructuur etc., banksubsidieleningen etc.). Dit is al een behoorlijk cijfer, maar het loopt snel op.

2. De banken zijn zwak, met veel meer slechte leningen dan je denkt [PV: dat is een eeuwig probleem: banken in China sonden altijd al bol van de slechte leningen, de laatste decennia zijn die slechte leningen als % van hun balans veel kleiner geworden]. Als de yuan zo zwak blijft, dan kunnen de banken geconfronteerd worden met een liquiditeitsprobleem als buitenlanders/ rijke Chinezen niet langer al hun gelden in yuans willen aanhouden in hun rotsvaste vertrouwen van een stijgende yuan[PV: dit kan enigszins een probleem worden, maar de banken zijn nog steeds zeer winstgevend (53% van alle winst in China)

Het bovenstaand plaatje uit WSJ laat de plotselingeomslag in de voorkeur van yuans naar dollars in de handel goed zien.].
3. De demografie is zwak. Na 2015 wordt het cohort 15-24-jarigen klein. Er staan 120 jongens tegenover 100 meisjes en dit zal criminaliteit en frustratie uitlokken.


4. Investeringen als % van het BNP zijn veel te groot, veel hoger dan Japan/ Singapore/Korea bij een vergelijkbaar punt van economische ontwikkeling hadden. Bij een commando-economie/ communistisch beleid zal dat kapitaal niet optimaal ingezet worden. Net als de hoge groeicijfers van de Sowjet-Unie in de jaren 50 en 60 zal dit niet leiden tot voldoende echte groei van de consumptie.

5. Er is te veel inkomensongelijkheid. Corrupte leiders krijgen te veel van de koek en dat blijft niet goed gaan. Als Xi Jin Ping hier niet snel verbetering in brengt, dan wordt China chaotischer. Het elimineren van Bo Xilai is overigens een teken dat hij corruptie verder wil aanpakken.

Per saldo is een groeiafzwakking heel duidelijk volgens mij. Voorlopig kunnen ze de groei nog in de buurt van 7,5% houden via infrastructuurinvesteringen en meer krediet aan niet-staatsbedrijven (zo afgeknepen in 2011).
Over enkele jaren wordt dit een probleem, wellicht rond 2018-2020. De Chinese investeringen als  van de economie moet flink terug en dat was het grote probleem van Japan na 1990, Maar omdat China nog betrekkelijk arm is en menselijk kapitaal flink stijgt via betere opleiding etc kan de groei het komend decennium toch wel 6% gemiddeld zijn (en dat is niet gek voor een land waarvan de bevolking niet groeit).

nog wat dramatische artikelen over China (het zit dus kennelijk nu wel in de prijs) via FT Alphaville

The China OMG moment

Why China’s Rmb exodus is THE story – FT Alphaville
The macroeconomics of Chinese kleptocracy – Bronte Capital
Xi Jinping Millionaire Relations Reveal Fortunes of Elite – Bloomberg
China real estate unravels - Patrick Chovanec
A fate worse than a hard landing for China – FT Alphaville
The ways China can rebalance – Michael Pettis
China tells banks to roll over loans – FT