OMT geen bazooka maar een boemerang (Wellink)

In Buitenhof mocht Wellink wat stoom afblazen over de vermetele introductie van OMT door Draghi.

Je moet hem zo veel wild gedrag niet al te kwalijk nemen, want zo’n ongehoord gedrag toont aan hoe ernstig de situatie is., zo stelde hij.

 Nout gaf vier redenen waarom Knot de kant van Weidmann had moeten kiezen.

1.     De vervreemding, isolatie,  van Duitsland van de politiek van de ECB

2.     De grondwettelijkheid van de maatregel is dubieus: echt onbeperkt interveniëren is echt tegen de grondwet (hij gaf als voorbeeld: zeggen dat je 180 gaat rijden, daar krijg je geen bekeuring voor, maar daarna houden ze je wel beter in de gaten en krijg je een stevige bon als je het inderdaad doet)

3.     De democratische legitimatie is zwak: het komt maar niet door de parlementen, Karlsruhe etc. is nodig om het ESM erdoor te krijgen.

4.     Moral hazard gaat toeslaan: Als je [als PIG] aan alle voorwaarden hebt voldaan; ineens gaat er iets mis en hoe reageer je dan: de ECB staat dan met het pistool tegen het eigen hoofd als het stopt met nog meer rommelleningen te kopen.

Hij gaf de commentator daarna de kans te raden wat zijn mening was over OMT. Die vroeg hoe Klaas dan toch voor had kunnen stemmen, was zo’n dwaling niet gebeurd onder Nouts scepter? Wellink moest daarop wat terugkrabbelen en zei dat Knot waarschijnlijk een politieke afweging had gemaakt: hoe nog zo veel mogelijk eruit te halen om de schade te beperken.

Zijn protegé Hoogduin was zich te buiten gegaan aan goedkeurend commentaar over het OMT. Die kon Nout niet laten vallen, maar je zag afgrijzen op zijn gezicht als hij dacht aan die onmetelijke bedragen aan rommelleningen die straks op de balans van de ECB gaan prijken.

 Wellink had als “tegengeluid” Nijhuis van het Duitslandinstituut. Deze begon eerst eens te fulmineren over de poets die Super Mario Duitsland had gebakken. De ECB is ontspoord en lijkt niet langer het verlengstuk van de Bundesbank. Duitsland staat op het punt zijn symbolen van de welvaart na de oorlog op te geven: de D-mark (dit werd ingegeven door de commentator die zei dat 6 september de geschiedenis ingaan zal als het echte einde van de D-mark), de EZB (Duitsland wordt democratisch op de knieën gedwongen omdat er meer ontvangers van hulp zijn dan gevers) is nu echt ECB en het Verfassungshof in Karlsruhe, verworden tot een papieren tijger die moet dansen naar de grillen van Europa.

Geen wonder dat in een ontredderd Duitsland er zo veel woede was over het optreden van de ECB. Dit is een soort Wende waar Duitsland niet op zat te wachten, waardoor een hysterische reactie op zijn plaats was.

 N.B. er zijn nu drie kampen binnen de ECB: het kamp Linde (Spanje) die zo veel mogelijk eigen landen willen helpen met versoepelingen van collateral etc, de groep Knot die een en ander zo veel mogelijk aan banden probeert te leggen via het opleggen van steeds meer nevenvoorwaarden waaraan men toch haast niet kan voldoen en de Alleingang van Weidmann. Draghi kon alleen OMT aankondigen met goedkeuring van de groep Knot, anders was het draagvlak te klein. Nederland krijgt kennelijk iets terug nu het niet langer het schoothondje is van de Bundesbank.