behavioral finance van kerstgeschenken

Behavioral Finance heeft een anomalie aangeboord over kerstgeschenken: hier gaat een grote hoeveelheid waarde verloren. Wat men betaald heeft voor het geschenk zou gemiddeld 20% minder waard zijn in de ogen van de ontvanger. Er vindt dus een enorme waardevernietiging plaats. Bron: http://www.tnr.com/article/politics/magazine/110860/commerce-claus#
De uitleg voor de anomalie is dat er waarde is voor de gever van het geschenk en die weegt zwaar. Ook de ontvanger kent waarde toe aan het feit dat de geevr moeite gedaan heeft en je kennelijk waardeert. Die pluswaarde gaat grotendeels verloren als de gever wanhopig moet duidelijk maken waarom het geschenk zo duur was terwijl de ontvanger dat niet zag. Te weinig geven is ook een minpunt.

Verder is er onderzoek dat koudweerproducten een hoge toegevoegde cadeauperceptiewaarde hebben als bij ontvangst het nog steeds koud is.
Een en ander betekent dat we elkaar geschenken blijven geven, ook al gaat veel van de waarde verloren.

Het aangehaalde verhaal geeft adviezen aan de gevers (pas op voor impulsaankopen vanwege je stemming, verwacht niet dat de ontvanger je cadeautje net zo leuk vindt als dat je het zelf vindt etc).
En deontvanger? Advies nummer een is dat je een cadeaubon zo snel mogelijk moet opmaken. Zoek niet al te ver naar boodschappen in het cadeau, je zit al snel mis.

Een en ander is geheel in overeenstemming met de theorie van Behavioral Finance en cycli: er worden fouten gemaakt, mensen reageren nu eenmaal dom en daar moet op gereageerd worden en dat veroorzaakt een keten (golf) van cadeautjes.