Overheidsbezuinigingen nu slecht in Europa

We zien in de wereld allerlei experimenten met economisch beleid. In Amerika hebben ze eerst het overheidstekort uit de hand laten lopen en nu is men ineens het tekort zwaar aan aan het pakken, maar dit gebeur pas na heel wat jaren en is in overeenstemming met de presidentscyclus: in het eerste jaar na de verkiezingen moet de maximale pijn genomen worden. Dit jaar doet men dat wel heel letterlijk: fiscal cliff met hogere inkomstenbelastingen, extra heffingen voor Obamacare en sinds kort daaroverheen de sequester, de kaasschaaf over niet noodzakelijke overheidsuitgaven zoals tegenwoordig defensie. Een en ander leidt tot neerwaartse herziening van de emissie van nieuwe staatsleningen van $ 120 miljard. Geen wonder dat de FED denkt wat minder te kunnen kopen per maand. $10 miljard minder lijkt wel een minimum.

In Europa met Nederland voorop vindt men dat de economie eerst moet krimpen , zodat men daarna beter kan groeien (eens met Jaap van Duijn vanmiddag dat dit tamelijk absurd is). Eerst stevig bezuinigen, want we leven boven onze stand. Dijsselbloem bevestigde vanavond weer eens dat dit de beste strategie is: eerst door de grond en daarna een gering herstel, zo leert Merkel ons dat het beste is. We hebben niets geleerd van de jaren dertig, ook al weten we nu wat er gebeurde toen we extra gingen bezuinigen en Keynes uitlegde dat dit niet winnend is (en we zitten in een vergelijkbare situatie met een gebrek aan vraag terwijl het aanbod geen probleem is, heel anders dan rond 1980 toen Keynes verguisd werd omdat er een aanbodprobleem was terwijl de vraag werd aangejaagd, wat tot stagflatie leidde; nu denken de politici dat dit nog steeds het geval is). We zien dit overduidelijk gedemonstreerd met de VS dat herstelt en Europa dat wegzinkt onder de heilzame krimp zoals bewierookt door mevrouw Merkel en de heren Kamp en Rutte. Pruttenomics neemt een grote vlucht in ons land. Het verzet groeit overal in Europa, maar nietige landjes als Nederland geloven niet dat ze iets verstandigs kunnen doen. Alles lekt weg naar het buitenland. Dijsselbloem ziet om onduidelijke redenen de huizenmarkt herstellen zonder iets te doen aan de te hoge hypotheekrentes. Men moet gaan zorgen voor een duidelijk stimuleringsbeleid dat de vraag aanjaagt met overheidsinvesteringen, veel nieuw geld voor onderwijs en R&D.
We zien steeds meer muiterij tegend e Merkeldoctrine en dat is maar goed ook.