goed nieuws van de afgelopen week (7 juli 2013)

De werkgelegenheidsgroei in de VS van afgelopen maand was 195.000 volgens de eerste melding en voorgaande cijfers werden naar boven bijgesteld. Dat is al sinds het begin van het jaar beter dan de lage economische groei van het voorafgaande jaar beloofde (en dat cijfer levert de standaardvoorspelling op voor de groei van de werkgelegenheid, werkegelegenheidsgroei reageert op de economische groei, werkloosheid is een lagging indicator). Die beter dan verwachte groei van de werkgelegenheid is niet een meevaller waara de cijfers horen tegen te vallen (zoals bijvoorbeeld gebeurt bij te hoge groei van de voorraden), integendeel, het wijst meestal (niet altijd) op nog meer meevallende werkgelegenheidsgroei in de maanden erna. De groei van de werkgelegenheid vindt alleen plaats bij de private sector, het aantal ambtenaren krimpt nog steeds (een beetje) en de groei van de private sector is beter dan die van het BNP (de overheid neemt de laatste tijd circa 1% van de groei af). Groei van de werkgelegenheid en krimp van de bureaucratie, waarbij de groei van de werkegelegenheid niet zo hard gaat dat de FED de punch bowl sneller weghaalt, dat is Goldilocks.

ISM manufacturing en nieuwe orders verbeterden meevallend de afgelopen maand.
Personal icome steeg sterk vorige maand met 0,5% en daardoor is de spaarquote weer voldoende geworden, zodat dit de consumptie niet meer remt voorlopig.

Het gaat verder geweldig met het Amerikaanse overheidstekort en overhedsuitgaven/BNP dalen voorspoedig (er hoeft niet meer zo veel gesequesterd te worden). plaatje Strategas

In Europa begint men met steeds meer vertrouwen te voorspellen dat de recessie gemiddeld voorbij is. De groei in het tweede kwartaal lijkt dicht bij nul te ligen in het tweede kwartaal (teken onzker), maar voor het derde kwartaal lijkt zich een plus te gaan aftekenen. De PMI's zijn duideijk in herstel en niet laner op recessieniveau. In Spanje lijkt de werkloosheid zelfs te willen gaan dalen.

In Japan beginnen hele volksstammen te geloven in Abenomics. Buitenlandse strategen vallen van hun stoel als ze al dat optimisme zien, alleen de oudere knarren kunnen zich zo veel optimisme herinneren. De groei verbaast dan ook aan de bovenkant, de orders stromen binnen, vooral in de bouw, de deflatie lijkt te zijn verdwenen (80% van de japanners denkt dit volgens recent survey) en men ziet veel meer winsten en dividenden in de toekomst dan nog maar een half jaar geleden.

De centrale bankiers deden hun best zo aardig mogelijk over te komen. Zowel Carney als draghi kwamen met guidance dat ze nog lang niet van plan zijn met renteverhogingen te komen, in het midden latend wat heel lang is (in ieder geval meer dan twaalf maanden zo peinsde Draghi). De aandelenmarkt was hiermee in de wolken en een en ander zorgde ervoor dat de Europese rentes de Amerikaanse rentes niet helemaal gehoorzaam mee naar boven hoefden te volgen.
De dollar wordt hierdoor sterk en dat is gunstig voor de wereld nu het herstel in Amerika vrijwel gegarandeerd is.

De eurozone overleefde ultimatums voor Griekenland en een regeringscrisis in Portugal.

Er blijft toch een regering over in Portugal die de nodige vervelende dingen blijft doen voor de bevolking om de trojka te plezieren.

Ook in Griekenland weten de politici de trojka voldoende om de tuin te leiden zodat er geen nare consequenties verbonden zijn aan al die ultimatums

Verrassend en heel positief was dat dit niet de rentes in Italië en Spanje omhoogstuwde. De gevaarlijke besmetting is kennelijk verdwenen.
.
In India en Brazilië lijkt men weer wat harder te gaan werken aan groei zonder zo afhankelijk te zijn van westerse outsourcing (India) of export mineralen (Brazilië).