Henry Blodget vindt winst weer vies: draait de tijdgeest?

Op zijn populaire site Business Insider is Henry Blodget, de vroeger in de IT-bubbel zo vermaarde IT analist die in emails zich vrolijk maakte over zo veel onbenul bij zijn klanten die maar doorkochten tegen de meest ongelooflijke prijzen, een kruistocht begonnen tegen de graaicultuur in de VS: de winstquote is veel te hoog geworden en de loonquote asociaal laag.
(http://www.businessinsider.com/profits-high-wages-low-7-2013?nr_email_referer=1&utm_source=Triggermail&utm_medium=email&utm_content=emailshare
Business Insider More: America USA Inc Inequality Profit Margins; Henry Blodget put zich de laatste tijd uit met posten over deze onderwerpen)

Het plaatje hierboven laat de dalende loonquote in de VS zien. Dat is niet iets dat unike is voor de VS, in Zuid-Europa is de daling nog veel groter.

Het is tijd ook naar andere dingen te kijken dan alleen winstmaximalisatie. Hij zet zich af tegen het zien van personeel als louter kostenpost.

In de commentaren op zijn post  lees je dat sommige mensen vinden dat je niet goed bij je hoofd bent als bedrijf als je niet naar winstmaximalisatie streeft. Men neemt voetstoots aan dat dit altijd de enig zaligmakende doelstelling van het bedrijfsleven is geweest. Men kan zich niet voorstellen dat het ook anders kan, of dat het anders geweest is in een kapitalistische samenleving.

Toch was dit zo. Toen ik ging studeren in Tilburg werd er neergekeken op die akelige rechtse mensen die winstmaximalisatie als belangrijkste doelstelling van een bedrijf zagen. Dat was toch wel erg asociaal gedacht, de mensen zijn toch belangrijker. Meebeslissen door de mensen, zelfontplooiing en continuïteit voor de lange termijn waren immers veel belangrijker. Nivellering was een belangrijke doelstelling. Winst is vies. Dit bereikte een hoogtepunt onder de begeesterde, vol mooie idealen zittende ministerpresident Den Uijl. In Amerika had je de rechtse Nixon die het meest linkse beleid sinds de Tweede Wereldoorlog uitstippelde.




Blodget laat ook zien dater goede redenen waren waarom Occupy Wall Street zo boos was.

De middenklasse bezit niets meer en is veel armer dan men denkt en vooral hoe men vindt dat het idealiter zou moeten zijn
De doorsnee Amerikaan weet wel dat de verdeling van de vermogens veel schever is, gecncentreerder bij de rijken, dan hij ideaal vindt. Maar uit de werkelijke cijfers blijkt dat de scheefheid van de vermogenesverdeling enorm overschat wordt. Men gelooft gewoon niet dat die rijkste 1% zo veel van de koek bezit.

en Boldget heeft de smaak te pakken bij zijn verguizen van de rijkste 1% waar hij zelf ook bijhoort: bijvoorbeeld zijn post  AMERICA TODAY: 3 Million Overlords And 300 Million Serfs

Read more: http://www.businessinsider.com/wealth-and-income-inequality-in-america-2013-4?op=1#ixzz2ajOX95Xb
Vreemd, dat men vergeten schijnt te zijn in de VS dat winst ooit vies was en dat men nivelleren zo ongeveer het belangrijkste vond dat er bestond. 
 Occupy Wall Street en het bonusgraaien zou dit gedachtegoed van winst is vies toch weer populair gemaakt moeten hebben. Nog niet dus, bevreesd voor globalisering en afkeer van vakbonden zijn loonstijgingen en nivellering nog jaren weg. Ter Veer en ik hebben altijd 2018 aangehouden voor de keer richting een lagere winstquote/ hogere loonquote. Voorlopig lijkt er nog weinig reden die keer te vervroegen.