Jim Bianco en QE en de treurige gang van zaken in de wereld

Het valt niet mee om wat positiefs te vernemen van Bianco, alleen als QE wordt uitgebreid dan kan hij verleiden tot uitspraken dat aandelen mee omhoog bubbelen in zo’n situatie.

Nu zitten we niet in zo’n situatie. De FED gaat QE beëindigen en de winsten groeien niet harder dan de inflatie. Zonder QE gaan aandelen 10% + achteruit, net als in de vorige keer dat er aan QE werd gemorreld.

 Terugnemen van QE is verkrappen van het monetaire beleid, ook al piepen ze nu anders. Enkele jaren geleden vertelden ze nog dat $500 miljard QE gelijk was aan een rentedaling van bepaalde omvang, nu ineens is het omgekeerde ineens niet het geval. De markt maakt de FED duidelijk dat ze het bij het verkeerde eind hebben. Het suggereren dat QE kan afnemen was goed voor een van de grootste rentestijgingen uit de geschiedenis, zelden moesten de beleggers in 30-jaars staatsleningen genoegen nemen met zo’n total return verlies.

Moet QE weg? Daar is men het wel over eens. Dat had Bernanke eigenlijk moeten uitleggen op Jackson Hole, maar nu deden dat enkele ingehuurde economen. Zei wisten omstandig uit te leggen dat QE geen effect had gehad op de economische groei. In de wandelgangen kon je volgens Bianco van de gouverneurs hierover luide bijval vernemen.

 Onzekerheid over QE is slecht en het voorgestelde plan van data dependent, ofwel variabele QE is een zeer slechte strategie. Zo kom je nooit van QE af, er wordt voortdurend gebedeld voor meer QE en bij elk slecht cijfertje is het dan weer raak. Het beste wat de FED kan doen en op 18 september gaat doen volgens Bianco is een tijdpad aangeven hoe ze QE gaan afbouwen, maar nog niet onmiddellijk starten. Dat data dependent afbouwen van QE moet en gaat weg.

Ondertussen is de FED nog wel in de weer om financial conditions niet al te slecht te laten worden. Daarbij worden ze danig in de wielen gereden door de veranderende correlatie tussen aandelen en obligaties. Hogere rente is nu vaak slecht voor aandelen, in plaats van geweldig. Men ziet bij hogere rente een inflatieprobleem en een margeprobleem voor aandelen. QE opvoeren ging gepaard met hogere rente en tot nu toe meestal hogere beurzen.

 Op het ogenblik is de FED aan het voelen of Summers acceptabel is als opvolger van Bernanke. Daartoe wordt uitgebreid gelekt dat Obama Summers geweldig vindt en dat daar ook vele redenen voor zijn: eigenhandig heeft hij de auto-industrie gered en we zullen nog veel meer heldendaden gaan vernemen van Larry. Maar Summers is net als de lepel broccoli die je een kind voorhoudt en als maar roept dat het zo lekker is, het gaat er gewoon niet in. Als een en ander niet snel leidt tot verbetering van de publieke opinie over Summers, dan is hij kansloos. Om Summers erdoor te krijgen moeten de nodige republikeinen voor hem gaan stemmen, en daarvoor moet Obama politiek kapitaal opofferen. Dat wil hij liever besteden aan vechten over Obamacare en debt ceiling en allerlei andere zaken. Kortom yellen wordt het volgens Bianco.

 Maand in maand uit geeft Bianco ongeveer dezelfde litanie over de groei in de VS (is niks, wordt niks en de verwachtingen hiervoor zitten in een permanente trend naar beneden, kwartaal in, kwartaal uit). Idem voor de winsten. In Europa was het nog erger, maar hier is stabilisatie waarneembaar. Dan Japan, daar is het optimisme ook tanende. QQE is daar 2,5 keer de QE van de VS en dat zou moeten werken volgens Krugman. Kuroda was de enige overigens op Jackson Hole die vol overtuiging wist uit te braken dat QE de economie helpt.

Nee, er is geen redding mogelijk, alles blijft hetzelfde, de verwachtingen blijven dalen en de groei laag, maar geen recessie in de VS volgens Bianco. De beurs heeft sterk stijgende winsten nodig nu QE teloor gaat en dat ziet Bianco niet, alleen de financiële sector had flinke winststijging in de VS en de andere sectoren waren eigenlijk een groot tranendal vooral energie en materials.

Zelf denk ik dat de groei in 2014 heel wat hoger zal zijn dan in 2013, een jaar dat getroffen werd door een van de grootste belastingverhogingen ooit in de Amerikaanse geschiedenis. Dan zit het meestal wel goed met de winstgroei. Ach, die forward guidance is geen wondermiddel, maar het helpt wel. Net als QE voor aandelen. En daarmee ook de asset economy, die schromelijk onderschat wordt als factor van betekenis.