update vierjaarscyclus

Het is enigszins onduidelijk of de vierjaarscyclus een ander patroon heeft gekregen door het niet simultaan lopen van de economische cyclus in Europa (daar komt men uit de recessie) en Amerika, dat niet in een recessie zat.
Bovendien is nu de opgaande lange trend van aandelen zeer sterk, waardoor de terugslagen van de vierjaarscyclus op die trend niet zo ernstig hoeven te zijn, net als in 1994-1995 en 1998.
Daarom is de S&P vergeleken met het vierjaarsgemiddelde, om de cyclische trend te kunnen zien, d.w.z. gecorrigeerd voor de sterk opgaande trend.

Op het ogenblik is het de vraag hoe lang de rerating nog door kan gaan.

Vergeleken met het vierjaarsgemiddelde zijn aandelen iets aan het dalen sinds mei (aankondiging einde QE). Voorlopig slaat het geruzie over de debt ceiling in de VS nog geen deuk in een pakje boter, maar dat kan natuurlijk veranderen als er steeds alleen maar besloten wordt het schuldenplafond voor enkele weken te verhogen, zoals  nu het plan lijkt. Dan gaat de onzekerheid niet weg. Maar het ligt meer voor de hand dat ze nog één keer het schuldenplafond kortstondig gaan verhogen en dan met een langduriger oplossing komen, waarna de koersen weer kunnen stijgen op de verbetrende macro en de gulheid van Yellen en Draghi en Kuroda.