Bovenstaand plaatje van Lombard
Street Research laat een zeer sterk, nauwelijks voorlopend verband zien tussen
economische groei in de wereld en de opbrengst van aandelen versus obligaties.
Vanwege de grote overwaardering van
aandelen rond 2000 bleef daarna tot in 2003 de opbrengst van aandelen
vergeleken met obligaties achter bij wat het zou moeten zijn gezien de groei in
de wereld. In 2011-2012 gebeurde dit weer, nu vanwege de eurocrisis.
Sinds 2013 gebeurt het omgekeerde.
LSR geeft uiteraard aan dat aandelen het slecht moet doen volgens hun
groeiprojecties.
De gelovige in momentum zien greenshoots en minder
bezuinigende overheden die gaan zorgen voor aantrekkende economische groei in
de wereld.
Er is nu weinig steun te verwachten vanwege onderwaardering zoals in
2012 en 2013, maar economische groei kan toch echt wel beter zijn dan in 2013 in
de VS en Europa, de rode lijn van groei gaat met goede kans verder omhoog.
Toch gaat deze onzin niet op voor de VS in de afgelopen decennia. Dat komt omdat het erom draait of het beter gaat dan verwacht. Sinds de kredietcrisis wordt ons voorgehouden dat we in een nooit meer eindigende balansrecessie zitten. Elke economische groei komt daarom als een soort Godswonder. 0,75% groei In Nederland, men raakte er niet over uitgepraat op het nieuws, zo'n waanzinnig optimisme was in geen jaren vertoond. Hoe meer groei, des te meer valt het mee. Hoge economische groei betekent dat aandelen het beter doen dan obligaties. In China is dat anders, 6 of 7% groei is een buitengewoon ernstige zaak en een grote tegenvaller die vertaald wordt in lagere aandelenkoersen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten