dat vuiltje van die momentumaandelen in de VS heeft al geleid tot een duikeling van de sentimentsindicatoren en de voorkant van de Barrons illustreerde het pessimisme (contraire cover theorie). Er zit dus al een en ander in de prijzen.
Paulsen (Wells) constateert in dat artikel dat een klein aantal hoogvliegers aan het corrigeren is en dat dit komt door het te goede economische nieuws van de afgelopen tijd, waardoor men liever in cyclische aandelen en saaie aandelen zonder wilde fantasieën wil zitten. Er zullen meer aandelen zijn met goede winstgroei en dan hoef je niet alleen terecht bij de droomaandelen. Er zijn nog heel wat goedkope large caps zoals Microsoft, Google, Morgan Stanley etc zo riep men en roept men. Mid en small cap lijkt te duur en die droomaandelen ook. Dat klinkt allemaal niet zo bedreigend voor de indexen met hun grote gewicht in large caps. Dat geldt zelfs voor biotech waar de grootste namen als Amgen, Gilead en Celgene nu PE's hebben die nauwelijks boven het marktgemiddelde liggen.
De trend van de Nasdaq was gewoon te lang (sinds november 2012) te sterk (meer dan de trendlijn van onze kaart van de Kondratieffgolf) omhoog en daar moest dus een ombuiging komen naar een minder sterk stijgende trend.
Wanneer zoiets gebeurt, is altijd moeilijk te raden. Kennelijk was het ergens in maart dat iedereen ineens wat anders wilde, het genoeg vond. Dan moet men overreageren op het plotselinge nieuwe inzicht. Die overreactie lijkt overigens nog niet helemaal voorbij.
Bovenstaand plaatje van STTG van de McClellan oscillator laat zien dat we nog maar net in oversold zijn aangeland en eigenlijk nog wat verder in oversold moeten komen, in de gele band, voor het koersleed helemaal is gelden. Zeker is dat niet, want herstel volgt vaak ook vanaf de paarse band.
Er zijn enkele trends gaande die gunstig zijn voor aandelen. De economische groei is aan het aantrekken in de VS en de centrale banken moeten desondanks nog een hele tijd extreem royaal blijven.
Het vertrouwen is langzaam aan het stijgen. Europa kruipt uit het dal. De laatste emissie van Griekenland is hier een mooi voorbeeld van.
Het economische nieuws van de afgelopen weken bevestigt het herstel in de VS (scherpe daling van initial claims voor werkloosheid, meer gewerkte uren, herstel transportactiviteiten en vooral accelererende kredietgroei en meer voornemens om meer te gaan investeren).
De notulen van de FED geven aan dat men heel royaal wil blijven, eigenlijk royaler dan de puntvoorspellingen volgens de dottologie aangaven.
Draghi belooft ook royaal te zijn, zelfs met QE te komen als de inflatie verder daalt.
De Bank of Japan stelde enigszins teleur door te roepen dat het zo goed gaat met de economie. Daardoor zal men dadelijk veel blijer zijn als de BoJ toch ineens met QQE komt, al moeten dan wel eerst cijfers komen dat de groei terugvalt door de BTW-verhoging. Maar men is bang dat de BoJ niet voor juli komt en dat is denk ik niet de bedoeling. Men wil positief verrassen en dat kan al vanaf half mei.
Ondertussen koopt de Bank of Japan de halve wereld op en dat is kennelijk een van de redenen (samen met inzetten op flattening van de yield curve en wat dekking tegen de aandelencorrectie creëren en vooral de dalende inflatieverwachtingen) waarom de rente overal daalt.
Het pessimisme over inflatie is overigens extreem geweest en is nu wat duidelijker enige maanden op de terugweg, al zit de Citigroup Surprise index nog diep in het negatieve (=meeste inflatiecijfers ex Japan komen lager binnen dan de consensus aangaf).
Ondertussen is met de omslag uit de momentumaandelen het heel wat beter aan het gaan met de Opkomende Landen. Fragile five, dat is een term die men aan het vergeten is door de snel dalende tekorten van de lopende rekening in India, hervormingen en verkiezingen in Indonesië en Turkije blijkt politiek stabieler te zijn dan gedacht. Zelfs over Brazilië dreigt men weer iets positiefs te gaan schrijven. Onder een plaatje van het voorzichtige herstel van de economische verrassingen van China, ondersteund door de koperprijs.
De komende weken zal men goed kijken naar de winstcijfers. Er zijn enorm veel winstwaarschuwingen geweest, maar dat is een betrouwbare contraire indicator geweest. Uiteindelijk vallen de winstcijfers vermoedelijk wel weer mee. Als ze slecht zijn, wordt dat vanwege het koude weer snel vergeven als de guidance maar verbetert. Dat laatste moet haast wel, want deze was record negatief en de economische groei is weer aan het verbeteren na de soft patch. Het verhaal van Alcoa over de economie en hun winst was wat dit betreft geruststellend en hopelijk toonzettend zoals vaker het geval was.
D.w.z. een meevallende guidance moet de beurs weer omhoog krijgen en dat is echt niet zo onmogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten