Yellens tweede speech: guidance nu onduidelijk, geen woord over bubbels

Yellen gaf in haar tweede speech voor de economische club in New York ook aandacht aan de mogelijkheid dat inflatie te hoog zou worden. Dat is niet de grootste kans in haar ogen, maar als het gebeurt dan moet je daar op reageren

Dat veroorzaakt onduidelijkheid over de guidance. Totdat alles niet meer volgens het boekje gaat, kun je vasthouden aan wat de FED zegt. Maar als er dan iets anders gaat dan gedacht, dan heb je niets meer aan die guidance. Op zich heel logisch, maar het betekent dat guidance niet meer zo veel voorstelt. Er kunnen ineens nieuwe ontwikkelingen opdoemen die een heel andere reactiefunctie van de FED veroorzaken. D.w.z. je kunt niet meer bouwen op wat de FED zegt. Dat was eerst beter. We verhogen de rente niet, ook al zien we dat we behind the curve zitten, zo was het verhaal eerst. Daar hebben we namelijk een verhaal voor. Tot 2018-2020 is dan toch het inflatiegevaar laag en we willen geen herhaling van 1937.

Op zich niet opzienbarend, maar het brengt de pennen van Bianco en Wieseman (MS) in beweging. Het heeft beleggings-consequenties.

Als de inflatie harder gaat stijgen dan nu gedacht, dan houdt de FED zich niet aan de nu afgegeven guidance. Yellen laat zich minder leiden door 1937-angsten dan tot voor kort aangenomen.

Opnieuw is Yellen in problemen gekomen door haar antwoorden op een vraag, waardoor het in beide gevallen de geschatte kans verhoogde dat de FED eerder de rente gaat verhogen dan Q3 2015.

Wieseman van Morgan Stanley: It may be worth quoting her at length to demonstrate the issue: “So let me emphasize that our commitment is two-sided. We don't want to see inflation run persistently below our 2 percent target, and we also don't want to see inflation run persistently above our 2 percent target. The FOMC about two years ago wanted to make very clear that we have a very strong commitment to a 2 percent longer-run inflation goal, and we for the first time issued a clear statement that 2 percent is our longer-run inflation goal, and we remain committed to it. This continues to be the case. So although – with inflation running at around 1 percent, at this point, as I mentioned, I think the risk is greater, that we should be worrying about inflation undershooting our goal and getting inflation back up to 2 percent. Of course, the FOMC absolutely will be committed to protecting inflation if it threatens to rise persistently above 2 percent as well. [tot zo ver volstrekt logisch en volgens boekje en nu komt de draai:]

And you know, I hope it's completely clear that while monetary policy is very accommodative at this point – and I focused on the need to keep it so or to adjust it to make sure the recovery remains on track – as the recovery proceeds and healing occurs, it's obvious that we will need to tighten monetary policy to avoid overshooting our target. And we're very focused on that. We – this is a judgment call that the Federal Reserve needs to make. In every expansion, overshooting that goal, we've learned in past episodes, in past recoveries, can be very costly to reverse. That's something we don't want to happen. And so, yes, we will remain very focused on removing accommodation when the right time has come. And I feel very confident that we have the tools to do that and also the commitment and will, and by making our objective of 2 percent longer-run inflation very clear, we did that in order to be transparent and to give the public a way to hold us accountable for achieving that goal.”

[het valt niet mee om beleggers in het onmogelijke te laten geloven: door excessief ruim monetair beleid en hulp van de cyclus zal de economische groei herstellen zoals voorspeld, maar toch komt er geen inflatie. Ook bij langdurig herstel duurt het een tijd voor er inflatie komt. Maar waarom prijst men die inflatie die er na geruime tijd komt niet in? De markt gelooft voorlopig nog in het onmogelijke. Maar het gaat Yellen ineens een stuk moeilijker af om eenzijdig te gaan zitten liegen over eeuwig lag blijvende inflatie. Ze is gewoon een te eerlijk slim meisje.

Het is duidelijk dat ze jarenlang gezien heeft dat de inflatie te ver onder het 2% doel zou komen/blijven, maar dat nu het tij wel eens zou kunnen keren naar te veel inflatie. En dat de kop indrukken is een pijnlijke zaak. Als dit zo door gaat moet ze de punchbowl wegrukken, maar is er zo veel strijd dat deze kapot kan vallen over enige tijd]

 
De eerste speech van Yellen bracht de rente omlaag tot in mijn ogen onwerkelijke niveaus gezien de nieuwsflow van de groeiende kracht van de Amerikaanse economie. De tweede brengt aarzelend een rentestijging teweeg. Nog steeds vooral in het korte deel van de rentecurve (tot ongeveer 5 jaar). Maar de 10-jaars rente stijgt. 30-jaar is nog onduidelijk.

En over financiële stabiliteit/bubbels? daar repte ze geen woord over. Toch kan de FED er niet meer onderuit hier guidance over te geven.