goed nieuws van de afgelopen week: meer geloof in groei op lange termijn

De rente is weer aan het stijgen. Dat komt maar voor een klein deel vanwege angsten dat de FED allerlei vreselijke dingen gaat doen zoals aangeven dat het misschien niet meer een considerable time duurt voor de rente verhoogd wordt en ook aangeven hoe die exit van QE moet gaan verlopen, met nieuwe instrumenten waarvan je niet goed weet hoe die gaan uitpakken.

Het grootste deel van de stijging wordt veroorzaakt door een plotseling weer wat meer positieve kijk op de Amerikaanse economie. We zijn nu een half jaar gedoctrineerd met steeds meer verhalen over het Nieuwe Neutraal en het bubbelstagnatiescenario, maar deze verliezen ineens hun kracht. En kracht hadden ze, want de grootte beleggers in vastrentende waarden zoals Pimco handelden ernaar. Plotseling denken de mensen als ze Gros weer horen orakelen over het Nieuwe Neutraal: wat een oen.

De doemdenkers hebben enige tijd volop de wind mee gehad. Uit het niets kwam er een kwartaal met -2,1% groei in de VS aanzetten en ook Duitsland liet ineens een krimp zien. Deflatieangst kwam opzetten met de recessie in Italië die een interne devaluatie aldaar moet gaan bewerken. Dat sloeg massieve deuken in de voorspellingen voor de groei op lange termijn, nog meer in de Eurozone dan in de VS.

Ineens is er tegenwind. Ze klampen zich vast aan de lagere olieprijzen die vooral veroorzaakt lijken te zijn door lagere schattingen voor de vraag. Maar je ziet nu toch vooral economen blij opspringen dat de consumptie hierdoor geholpen wordt, vooral ook in die kwetsbare europeriferie.

In de Eurozone groeide de industriële productie ineens keurig over juli, met Duitsland voorop, zoals het de locomotief van de Eurozone betaamt.

In het tweede kwartaal was de consumptie eigenlijk niet zo zwak zo leest men, zelfs in de Eurozone was deze positief. Morgan Stanley had een seminar met 18 Europese producenten van kapitaalgoederen. Die zagen allemaal een stabilisatie van de groei in Europa, geen afzwakking. Ja mining, dat is een ramp, maar het is duidelijk aan het uitbodemen. Bij de nodige andere sectoren zoals de construction, robotics is er een duidelijke groei zichtbaar. En uiteraard, bij de nodige ondernemingen ging het beter dan gemiddeld.

Dat is een breuk in de trend naar lagere groeivoorspellingen in de eurozone, met opmerkingen dat de risicoscenario’s veel slechter zijn.

 In de VS stelt men de groei over het tweede kwartaal weer positief bij, het lijkt nu een mooie 4,7 of 4,8% groei te worden. Men heeft onder andere extra groei in sommige diensten ontdekt, niet helemaal van den gekke bij de hoge stand van de ISM non manufacturing. De groei in het derde kwartaal leek te gaan stranden onder 3% door tegenvallende groei van de detailhandelsverkopen en inkomensgroei, maar een paar herzieningen later en na verrassend goede autoverkopen zit de goegemeente nu op ongeveer 3,5% en de trend is stijgend. De ISM manufacturing op 59 lijkt toch te wijzen op een sterke groei van de industriële productie. Het midden- en kleinbedrijf wordt maand in maand uit minder pessimistisch, aangevend dat ze meer mensen nodig hebben, niet de juiste kwaliteit kunnen vinden en daarom wel hogere lonen willen betalen (d.w.z. nog geen hulp voor de mensen met de lage lonen). De peilingen van het consumentenvertrouwen zijn toch nu echt wel duidelijk aan het verbeteren, zoals de afgelopen week die van de University of Michigan (juist 'expectations' waren duidelijk omhoog).

Ineens is iedereen meer groei van de investeringen aan het voorspellen en een betere groei van de consumptie (niet zo gek bij een spaarquote die gestegen is van 4,3 naar 5,7% en bij lagere benzineprijzen). En je komt ook allerlei verhalen tegen dat de cyclus langer duurt (Morgan Stanley, Goldman Sachs bijvoorbeeld)

De FED gelooft ineens ook dat die betere groei er best wel eens zou kunnen komen en wil daarom de handen vrij hebben om de rente te verhogen. Dat is om de goede reden, niet omdat men zo bang is voor de financiële stabiliteit vanwege de lage rente.