Waarom bleef de markt zo kalm op het nieuws dat Griekenland naar de stembus moet

Griekse verkiezingen zijn onvermijdelijk geworden na het falen van de regering hun kandidaat als president gekozen te krijgen. De Europese beurzen gingen nauwelijks omlaad, de euro ging niet door de grond.

 Waarom bleef de markt zo kalm? Syriza wordt waarschijnlijk de grootste partij en krijgt zo 50 zetels bonus, waardoor het moeilijk wordt een regering zonder Syriza te vormen. De leider Tsipras begint wel enig water in de wijn te doen door te stellen dat Griekenland in de euro moet blijven, maar blijft vasthouden aan een programma dat Grexit onvermijdelijk maakt. Hij zal waarschijnlijk meer water bij de wijn moeten doen, maar hij denkt sterk te staan in onderhandelingen met Europa om de bezuinigingen en hervormingen die door de strot geduwd zijn zo veel mogelijk ongedaan te maken. Als een echte Wilders kan hij roepen: Willen jullie meer of minder ambtenaren? Meer? Daar gaan we voor zorgen. Minder belasting? Geen probleem. Hogere minimumlonen? Uiteraard een goed idee. Te hoge, ondraagbare schulden afstempelen? Dat moet toch, de banken moeten maar dokken. Zo bekeken is het een wonder dat mensen nog op een andere partij stemmen dan Syriza. Niet iedereen gelooft in wonderen. Maar voor de zekerheid verkoopt men toch maar aandelen van banken en Griekse leningen.

Er is nu een primair overschot op de begroting (overschot ex rentebetalingen), waardoor buitenlands kapitaal minder nodig is. Bij economische groei kun je hoop houden dat je je leningen aan Griekenland nog voor een deel zult terugzien.

In de eurozone denken nu veel mensen dat een grexit wel kan en populisten in Spanje, Italië en Frankrijk niet aan de macht zal brengen. Men wil bewust op een nieuw Lehman moment aansturen. De markt acht dit kennelijk onwaarschijnlijk. Tsipras bluft, hij kan niet af van die Trojka. Je kunt het vergeten niet schulden terug te betalen aan het MF.

Wat zou het een verrassing zijn: Syriza wint verkiezingen niet; op het laatste nippertje wil de kiezer toch kiezen voor de zekerheid van het economische herstel onder de oude machten boven de gouden bergen van Syriza. De kapitaalvlucht uit Griekenland neemt weer enorme vormen aan, want banken kunnen de cadeautjes van Syriza niet aan en mensen laten hun centjes niet bij een bank staan waarvan de beurskoers nauwelijks van nul is te onderscheiden. Daardoor komt er voldoende steun voor Samaras. Hij wordt toch weer de grootste.

Het andere scenario is dat het zo snel fout loopt onder Syriza dat Samaras Griekenland weer snel moet redden, voor het einde van het jaar misschien al. Dat is het scenario waar Samaras lijkt op in te zetten.

Het basisscenario blijft dat Syriza de verkiezingen wint, net niet de meerderheid krijgt en heel veel water bij de wijn moet doen, waardoor een grexit wordt voorkomen. Griekenland krijgt wel meer ruimte voor een meer stimulerend beleid door o.a. zachtere voorwaarden voor de vele staatsleningen die men heeft, zoals latere terugbetaling (pas in het jaar 2100 wellicht, tenzij door een wonder de Griekse economie de komende jaren flink gaat groeien).