markt: werkgelegenheidscijfers VS om te huilen

De participatiegraad daalt. De beroepsbevolking daalt. De arbeidsmarkt was 273.000 kleiner volgens de cijfers uit het Household Survey. Als deze trend zo doorgaat is over vijftig jaar de beroepsbevolking van de VS onder nul gedaald. Uiteraard gaat de werkloosheid zo snel omlaag.
Lonen dalen. De lagere loonstijging ziet men als teken dat Secular Stagnation doorzet met sterk deflatoire tendensen.

Plaatje komt uiteraard van zerohedge waar ze grossieren in pessimistische verhalen en plaatjes.

bovenstaand plaatje komt via mijn Londense collega Steven Bell. Dat wijst erop dat de afwijking van de loongroei van wat de arbeidskosten (employment cost index) tijdelijk zal zijn.
Het lijkt een beetje op wat het afgelopen jaar in Engeland gebeurde: eerste lagere loonstijging en toen weer beter. Het klopt ook een beetje met de ervaringen in Nederland als er mer mensen in deeltijd gaan werken. Dan dalen de gemiddelde lonen maar door de groei van het aantal gewerkte uren en werkers is er toch inkomensgroei.

En inderdaad, als je niet naar loon per uur maar loon per week kijkt, ziet het er ineens een stuk beter uit.

This time is different: men concentreerde zich totaal op de loongroei en niet de werkgelegenheidsgroei met bijbehorende daling van de werkloosheid. We vonden vorige maand 321.000 groei werkgelegenheid al fors, maar dit werd nog eens opwaarts bijgesteld naar 353.000. Inclusief de andere bijstellingen was de groei van 252.000 van de werkgelegenheid een mooi cijfer, ietsje beter dan de consensus van 240.000. De werkloosheid daalde naar 5,6% en zit nu dicht bij (maar nog erboven!) de 5,2-5,5% range waar de FED denkt dat de loongroei zal aantrekken.
De groei van de werkgelegenheid in 2014 was het beste sinds 1999 en dat ondanks matige groei van het ambtenarenapparaat.

De minder snel groeiende arbeidsmarkt heeft niet voorkomen dat de groei van de werkgelegenheidsgroei nog steeds aan het versnellen is. Republikeinen zeggn, zo schampert Krugman, dat dit komt omdat men een republikeinse verkiezingsoverwinning zag komen en werkgevers daardoor meer mensen in dienst durfden te nemen.