De salarisverhoging van de top van ABN AMRO

Een ton erbij, terwijl het personeel niets erbij krijgt. Dat was al jaren eerder vastgelegd. Zalm vindt het bitter nodig om de structurele verslechtering van de toplonen enigszins te verzachten.

Dat valt natuurlijk niet goed. Zo veel geld erbij voor semiambtenaren die echt geen ondernemer zijn, maar wel de nodige tonnen willen opstrijken.

Het staat bijvoorbeeld ook kritisch behandeld in het nieuwe boek van Jaap van Duijn: Uit Balans

Begeleid met een grafiek (blz 66)waarin je kunt zien hoe veel harder (ruim 70%) de salarissen in de financiële sector harder zijn gestegen dan het gemiddelde sinds 1980.

Tot ongeveer 2001 stijgt de werkgelegenheid fors bij de banken, daarna zorgt de automatisering voor een enorme berg ontslagen. Men gaat enorm op de kosten besparen, maar doet dit alleen via ontslaan, niet door loonmatiging. Door het te dure personeel blijven de banken in problemen zitten. Van Duijn spreekt over buiten proportionele beloningtoenames tussen 1990 en 2007. De correctie hiervan zal lang duren, zo’n tien tot vijftien jaar denkt van Duijn. Dat zou goed kunnen.

Op het ogenblik heeft Dijsselbloem c.s. de strengste wet ingevoerd qua beloning met bonussen (maximaal 20%; in Duitsland bijvoorbeeld kapt men af bij 50%, diverse andere landen op 100% en in Londen is er geen grens; en nog curieuzer, voor buitenlandse deelnemingen geldt het (meestal) niet (helaas voor F&C Netherlands waar ik werk: dat is een Nederlandse BV, dus ook wij vallen onder de wetten van Dijsselbloem; ik heb helaas geen salarisreparatie ontvangen à la ABN AMRO). 

Die wet gaat voor nieuwe mensen meteen in, voor de zittende massa pas volgend jaar. Men wil de lagere bonussen dus kennelijk over meerdere jaren repareren. Dit jaar was de loonstijging eigenlijk nog niet nodig, want men (bijvoorbeeld bestuur ABN AMRO) krijgt gewoon nog een torenhoge bonus dit jaar, de pijn komt pas ect volgend jaar. Maar ineens tonnen extra, dat kun je volgend jaar helemaal niet maken. Dit jaar ook niet. Ook al verdient men in Londen veel meer en bij multinationals in de top ook.