Bianco: hoge volatiliteit lange staatsobligaties blijft extreem hoog

Vijf van de laatste zeven jaren hadden de meest positieve en negatieve opbrengsten in een jaar ooit. De laatste jaren is de volatiliteit van de opbrengsten van lange staatsobligaties extreem. Het zijn de meest enge beleggingen geworden die je je haast kunt voorstellen. Bij dat gigantische risico hoort een gigantisch lage verwachte opbrengst. Negatief begint duidelijk te worden. Maar zo gaat het vaak niet.
Januari 2015 liet de hoogste maandopbrengst aller tijden zien. In mei dreigde het omgekeerde te gebeuren, maar de draai naar beneden kwam net op tijd om dit te verhinderen. Die gigantische volatiliteit blijft nog wel even voortduren.
De modified duration, die de rentegevoeligheid van een lening bepaalt, is nog nooit zo hoog geweest als nu.
Daarnaast zijn er extreem sterke opinies over de rente. Iedereen is er zeer van overtuigd dat de rente gaat stijgen. Men positioneert zich hiervoor en dan gebeurt er weer iets waardoor de rente zoals zo vaak de laatste decennia naar beneden gaat. Dat zorgt dan weer voor enorme herstelpogingen om weer duratie in de portefeuille te krijgen.
De dealers moeten zich positioneren tegen al die domme klanten die zo hoog nodig short willen gaan (dat heb ik ook al de nodige keren ten onrechte gedacht, de rente gaat omhoog). De dealers zitten daardoor ook extreem gepositioneerd, en naarmate de duratie langer werd, werd het al maar erger, die positionering.

Bij elke gril kan de obligatiemarkt nu exploderen of instorten. Bianco denkt dat nu toch wel minstens drie keer per jaar moet gebeuren. Het is niet eens de lagere liquiditeit die de banken verschaffen, maar gewoon de extreem lange duratie en de extreem extreme meningen over waar de rente naar te gaat. The only way is up, immers. Of toch weer Oeps, weer omlaag.