Wat een grote
rentestijging en vooral wat een koersdalingen voor lange obligaties de
afgelopen weken. Aandelen zijn er nauwelijks door van hun stuk gebracht. Daar
lage volatiliteit. Wat wel merkwaardig is dat de rentestijgingen nu veelal
samengaan met dalingen van de beurs. Toch weer een all time high voor de
S&P vrijdag met een van de kleinste fluctuaties op de dag ooit.
Op zich
is dat niet vreemd. Enige stijging van de reële rente is niet zo slecht voor
aandelen.
Het verhaal voor
obligaties heeft een deukje gekregen via liquiditeit die wat minder jofel is. China
en de OPEC verkopen valutareserves, er zijn wat andere verkopers van
obligaties. VaR berekeningen dwingen ertoe bij de populaire gestandaardiseerde
risicostrategieën van hedgefunds, Bridgewater etc.. Een en ander betekent niet
dat de liquiditeit die centrale banken geven niet langer royaal is, maar het
verbetert niet meer. Dat is nog steeds gunstig voor aandelen zegt de theorie,
maar niet gunstig voor obligaties. Maar misschien this time is different.
Wat ook vreemd
is, dat de rentestijging zo veel later begon dan de keer in de
inflatieverwachting
Natuurlijk is dat
de schuld van Draghi. In aanvankelijk overmatig geloof in de toverkracht van
Draghi, maar daarna was de markt denk ik vooral onder de indruk van de verhalen
over de negatieve risicopremie (term premium) volgens Bernanke, GMO, Gross, e.v.a.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten