Bron http://ourworldindata.org/data/population-growth-vital-statistics/life-expectancy/
In het Westen stijgt sinds de Industriële
Revolutie de levensverwachting fors. Als landen rijker worden zie je ineens een
buiging van de trend van de levensduur, die gaat dan ineens veel sneller
omhoog.
Als je die stijgende trends ziet, dan ben je al
snel verbaasd waarom de actuarissen de stijging van de verwachte levensduur zo
hebben onderschat in het afgelopen decennium. De belangrijkste reden hiervoor
was dat die stijging van de verwachte levensduur de afgelopen eeuwen vooral
kwam doordat men veel minder vaak jong stierf, ver voor de pensioendatum. Het
aantal levensjaren dat een 65-jarige nog kon verwachten te leven steeg
nauwelijks.
Dat is nu aan het veranderen. Je ziet nu aan het
plaatje in het geciteerde artikel dat na
1995 die verwachte levensduur van een 65-jarige ineens behoorlijk aan het stijgen
is. Bij hoge leeftijden, vooral 90+, zie je dat de verwachte resterende
levensduur nog steeds een bijna horizontale lijn is.
Van de week had je nog een plaatje van de oudste
mens door de tijd heen. Je ziet weinig vooruitgang. Je ziet een outlier, mevrouw Calment die dik 122 jaar werd. Verder
zie je dat het verder tot op heden bijna steeds ophoudt bij 116 jaar. Er zijn
nu wel veel meer mensen die dicht bij de record hoge leeftijd liggen. De huidige
is maar 44 dagen ouder dan nummer 2. Wel zie je dat je voor 1970 al op 110
jarige leeftijd de oudste vrouw ter wereld kon zijn (mannen zijn dat hoogst
zelden), maar nu moet je echt 114+ zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten