goed financieel economisch nieuws van de week

Er lijkt weer wat rust te komen op de beurzen na die forse rentestijgingen. Het sentiment is weer erg bearish geworden, bijna iedereen die bearish wilde worden is het nu al (plaatje blog Bespoke).

 Winstverwachtingen een jaar vooruit kruipen weer omhoog in de VS. Stabilisatie van de olieprijzen draagt hieraan bij. De frackingproducenten willen meer olie gaan produceren, signalerend dat een olieprijs van $60 niet laag genoeg is om ze uit de markt te krijgen. De kostprijs schijnt 20% gedaald te zijn het afgelopen jaar en als dit (al is het maar gematigd) doorzet, is dat wel een mooi deksel op hogere olieprijzen. Er is een onverwachte toename van de olieproductie in Saoedi-Arabië, Rusland, Brazilië. Kennelijk is de vraag ook omhoog, anders zouden de olieprijzen moeten dalen.

Enkele cijfers in de VS waren zeer teleurstellend, maar bij nadere analyse zag men toch ook wel enkele pluspunten. Detailhandelsverkopen in winkels groeit niet, maar daarbuiten wel. Er zijn steeds meer tekenen dat men meer geld uitgeeft aan beleven en voor het kopen van dingen minder wil uitgeven.

 Daarom is de diensten ISM veel hoger dan de industrie ISM. De lage inflatie zorgt ervoor dat lage nominale groei van de detailhandelsverkopen (inclusief opwaartse herzieningen van de vorige maanden) in reële termen toch enige groei oplevert. Maar voor de goederen ziet het er nog steeds niet goed uit, deflatie daar dus nodig en dat houdt de stagflatoire krachten voorlopig nog in bedwang.

Morgan Stanley Business Conditions Indicator sprong tien punten omhoog in mei, dat wijst op weer enige sterkte na de zwakke cijfers van december/april.

Dan de rente. Er komt weer een positieve termijnpremie en dat betekent een steiler worden van de rentecurve. Dat toont meer vertrouwen in de toekomst van het bedrijfsleven en een en ander zie je ook terug in een betrekkelijk sterke kredietgroei. Veel nieuwe emissies van credits en dit drijft de rente iets omhoog natuurlijk.  De meningen zijn verdeeld of de centrale banken zo ver doorgegaan zijn dat een Minsky moment is gecreëerd waarbij de grootste sukkel nog kan zien dat de (rente)trend te ver was doorgeschoten en er na het begin van QE er in de VS steeds een behoorlijke rentestijging was (bijvoorbeeld analyse DB).   Draghi wordt er nu op aangesproken dat hij de pensioenfondsen te gronde aan het richten is en een enorme spaarschok voor ouderen aan het creëren is. Dat is nodig stelt hij, anders is deze periode van te lage groei niet snel genoeg voorbij. Er zijn nog steeds te veel schulden, vooral in zijn vaderland, en dan is een lage rente gunstig. Daar in het Noorden moeten ze niet zeuren, daar moeten ze ook maar eens leren lijden onder de geneugten van de euro. Maar toch, Draghi is niet helemaal doof voor de argumenten van zijn betaalmeesters. Financial stability staat nu ook in zijn woordenboek als nieuwe Italiaanse krachtterm.

De ECRI kwam er vorige week na meer dan drie jaar achter dat ze een verkeerde recessiewaarschuwing hadden gegeven voor de VS. Hun leading indicator is trouwens degelijk aan het oplopen, waarschijnlijk op de hogere metaalprijzen en de zeer lage initial claims voor werkloosheid in de VS.

Met de arbeidsmarkt gaat het nog steeds goed in de VS. Afgelopen week had we de jolts (vacatures) en de quits (vrijwillig verlaten van baan). Deze waren stevig omhoog en onderstreept het beeld van een nog steeds verbeterende arbeidsmarkt.

 Griekenland liet afgelopen week zien hoe gemakkelijk hun financiële problemen op te lossen zijn. Aflossing IMF krediet betaalden ze gewoon met een nieuw noodkrediet van het IMF. Zo simpel is het. Idem met de schulden aan Europa: dat kunnen ze gewoon betalen met extra noodkrediet van de ECB. Weidmann is het daar niet mee eens, maar hij is een roepende in de grexitwoestijn.