Dit is een steun in de rug voor de verwachtingen voor 2017. Voor 2018 is de belastingverlaging in de VS van belang. Top down zit deze al bijzonder fors in de verwachtingen.
Afgelopen donderdag stegen de koersen op uitlatingen van Mnuchin dat er belastingverlagingen mogelijk waren via optimistische scoring van hoe gunstig dit zou uitwerken waardoor je extra opbrengsten zou kunnen verwachten en lagere tekorten. Een rijkrekenmechanisme dat Trump wellicht als geen ander zou weten in te zetten.
De chaos bij de republikeinen duurt voort met een Trump die van toeten nog blazen weet van de politieke kunstjes en verdragen (Merkel moest Trump uitleggen https://www.businessinsider.nl/trump-trade-merkel-germany-eu-2017-4/ dat hij handelsverdragen moet sluiten met de EU en niet met Duitsland alleen, dat kan namelijk niet) en een Tea Party die een waas voor ogen heeft van bezuinigen tot een Ryan die zich te veel heeft vastgezet met Border Adjustment Taxes .
Het schuldenplafond moet verhoogd worden. Normaal zou dit een fluitje van een cent moeten zijn met alles in republikeinse handen, maar men wil de gelegenheid uitbuiten om iets raars te doen, zoals naar men fluistert repeal van Obamacare.
Ondertussen blijven er op alle departementen nog hele volksstammen te benoemen aan regeringsambtenaren op tweede tot en met vijfde niveau. Trump geeft dit prioriteit 0.
Daardoor is er een nieuw thema ontstaan: de 'do nothing president'. Hij krijgt helemaal niets voor elkaar.
Daardoor raakt hij steeds meer van slag af en probeert hij tot het uiterste toch iets voor elkaar te krijgen met wetgeving. Behalve benoeming van aartsconservatieve rechters krijgt hij nog niets voor elkaar.
Fear and greed. Wat wint? Fear is toe aan het nemen, maar greed ook. Te veel speculatie op hogere grondstoffenprijzen, een sterkere dollar en een zwakker pond.
De wall of worry en the slope of hope. Geopolitiek is er een flinke wall of worry ontstaan die op korte termijn lager zou kunnen worden. The slope of hope van winstvoorspellingen en groeivoorspellingen staat onder druk als het niets wordt met belastingverlagingen en infrastructuurinvesteringen zoals de logica nu inhoudt. ook de olieprijzen moeten ophouden met dalen (kan rond $45-48), anders gaat het met de hoop op groei door schalieolie niet goed.
Zorgen over China vlamden een beetje op na de goede groeicijfers: er wordt nu meer haast geraakt met afbouw subsidies en onrendabele staatsondernemingen.De Chinese rente steeg.
Voorspellingen voor nominale groei BNP VS moeten omlaag door tegenvallende groei in het eerste half jaar vergeleken met de gestegen verwachtingen en lagere inflatie dan verwacht.
De EU verbaast nog steeds positief, de verwachtingen blijven erg laag.
Het investeringsherstel is nog pril en dat kan haast niet tegenvallen. Dat is een enorme steun voor de winstverwachtingen, maar er is fiscale hulp nodig.
Uiterst zorgelijk zijn de verhalen over Akzo en Unilever en hoe die overvallers van het lijf moeten houden. Ze worden gedwongen meer schulden te maken, bedrijfsonderdelen af te splitsen, meer uitkeringen te doen aan aandeelhouders op straffe van verlies van zelf de baas te kunnen blijven. Dit gebeurt natuurlijk niet alleen bij Akzo, maar bij alle beursgenoteerde bedrijven (of in handen van private equity). Die oplopende schuldenlast legt de kiem voor de volgende recessie. Ook deze keer weer is die niet te voorkomen, al is de rente nog zo laag en de overheid nog zo royaal met fiscale hulp.. Maar we zijn nog wel de nodige tijd weg van een recessie, waarschijnlijk meer dan een jaar en met fiscale hulp/ (d.w.z. het do nothing president thema zou verdwijnen) /geen doldrieste plannen van de FED ook niet binnen twee jaar. Op korte termijn nemen zelfs de kredietproblemen nog af (lagging indicator).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten