Er lijkt enige themarotatie uit momentum wat even een beetje te veel gespeeld lijkt. Maar overtuigend is een en ander nog niet. Af en toe achterblijvers oppikken als het economische verhaal dat toelaat, kan meestal geen kwaad.
sectoren van de Amerikaanse aandelenmarkt:
Amazon stoomt tegen de momentumverkopers in verder op, de gewone levensmiddelenverkopers lijken hun bestaan niet meer zeker na de komende overname van Whole Foods.
Industrials blijven het aardig doen.
Financials doen het verrassend goed gezien de rentedaling. Dat werd toegeschreven aan druk op deregulering kiestechnisch nodig geworden na de getuigenis van Comey. (en de rente gaat stijgen)
Small/mid caps komen terug vanwege de gestegen noodzaak voor de republikeinen om de belastingen te verlagen.
De lagere olieprijs richtte weinig schade aan voor de koersen en credit spreads van de oliemaatschappijen. Nieuwe rigs, dat vliegt wel naar 0. Olie onder $45 doet kennelijk echt pijn.
Goud gaf geen risk off aan, geen wegzakken van de reële rente.
Geen schade aan de credit spreads ex energie (en daar stegen de spreads ook maar weinig).
Consumer discretionary, auto's, zitten nog steeds in het slop.
Economie
Velen geven toch maar op dat inflatie zo veel zal stijgen door de steeds lager wordende werkloosheid en ook door de wel erg hardnekkig dalende olieprijzen.
Wat tegenvallend economisch nieuws in de VS en dat zou dan moeten leiden tot secular stagnation.
Bij de inflatie zie je ook (weer met uitzondering van het VK) een behoorlijk stabiel beeld. Er was vanaf 2015 een daling door de val van de olieprijs en vanaf begin 2016 een herstel van de inflatieverwachtingen. Sinds kort lijkt dat herstel afgebroken, maar op jaarbasis zijn de verlagingen nog maar miniem, kleiner dan de bijstellingen in de impliciete inflatieverwachtingen van TIPS en inflatieswaps.
Die ontwikkeling van de inflatieverwachtingen is wel reden waarom men in Japan vindt dat men zeer royaal moet zijn, want daar dreigt weer deflatie. (maar de Bank of Japan ziet wel goede groei
De FED moet aan de slag en de Bank of England ook, maar die wil niet vanwege de Brexit (en dus moet het pond lijden). De ECB kan nog even comfortabel de kat uit de boom kijken, maar de grootste rampspoed lijkt eindelijk achter de rug.
De Peoples Bank of China volgt een totaal onafhankelijk beleid, loopt niet langer aan de leiband van de FED: ze verkrapten flink eerder dit jaar en zijn nu bezig met het vieren van de teugels en laten zich niet storen door renteverhogingen van de FED.
Centrale banken blijven dus nogal divers handelen.
De FED verhoogde de rente zoals verwacht, maar Yellen speelde iets meer voor havik dan gedacht, al is ze niet verleerd de duif te spelen (ze gaf aan meer dan gedacht te voelen voor een hogere inflatiedoelstelling dan 2%). De FED verkrapt zo lang de financial conditions dat toelaten, zeer voorzichtig dus.
Er begint een groeiend verschil ontstaan tussen de partijen die de groei van de VS in het tweede kwartaal voorspellen. Er is een groeiende groep die aan steeds lagere groei denkt van 0-2% (omdat economic surprises zo negatief zijn en men dit doortrekt) en dan zijn er nog de 3%+ mensen (JP Morgan stelde zijn verwachting deze week opwaarts bij voor consumptiegroei van 3 naar 3,5%, Atlanta FED zit ook boven 3% met een laatste bijstelling omhoog), lagere inflatie bij meer reële groei. Dat is Goldilocks.
(het zal vrijwel niemand verbazen dat ik in het kamp van 3%+ groei in het tweede kwartaal zit)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten