17 jaar herstel van de productiviteitsgroei

John F. Cogan, Glenn Hubbard, John B. Taylor, and Kevin Warsh: On the Prospects for Higher Economic Growth: "Productivity growth declined in the 1970s, rose markedly through the 1980s and 1990s, and fell again sharply in recent years. The data are not supportive of the popular contention that the United States is in the midst of a long-term decline in productivity growth..." http://www.hoover.org/sites/default/files/research/docs/on_the_prospects

De gele stippellijn is mogelijk als er enorm geïnvesteerd gaat worden in infrastructuur.

Dit soort investeringen volgen een soort Kuznetzgolf en die duurt ongeveer als aangegeven.

De blauwe pijlen zijn meer in lij met het algemene denken van economen, zoals Brad DeLong bijvoorbeeld aangeeft. Maar dan nog, dan is er enig herstel van de productiviteitsgroei te verwachten. Dan moet er cyclisch herstel optreden door lagere belastingen om investeringen te steunen, de consument moet meer van zijn overwaarde van zijn huis gaan opeten (zoals de trend al is). De animal spirits moeten wakker blijven. 

.

Brad DeLong vindt het verhaal van Cogan c.s. broddelwerk, slechts gebaseerd op het speculatief trekken van een pijl. Het is republikeinse propaganda [Taylor en Warsh zijn veel genoemde, verguisde kandidaten om Yellen op te volgen]. De trend van productiviteitstijging is omlaag sinds 1950. Geloof toch in het verhaal van Evangelist Summers. En  van Gordon die gelooft in afnemende meeropbrengst van technologische vooruitgang. De belangrijke dingen zijn al ontdekt en de doorsnee Amerikaan is te deplorable, te dom, steeds meer aan pijnstillers etc. verslaafd om nog iets slims te kunnen implementeren.

Fernald, naast Gordon de andere belangrijke goeroe over productiviteitsgroei, geeft aan dat er mean reversion is van de multi factor productiviteit (efficiëntie).

Maar er is te weinig geïnvesteerd en daarom wordt het niets met capital deepening, de andere belangrijke factor van productiviteitsstijging(die van human capital is piepklein).

Cogan c.s. zetten af tegen het beleid van Obama dat het herstel nodeloos zwak maakte. Investeringen vielen nodeloos ver terug, bedrijven kochten te veel eigen aandelen in, in plaats van te investeren. Onzekerheid was te groot.

De groeiterugslag was onvermijdelijk omdat hypotheekschuld moest worden afgebouwd en begrotingstekort niet verder omhoog kon volgens Tea Party principes.