De S&P zet nieuwe hoogtepunten. Er
wordt alom gebibberd om het gebrek aan volatiliteit in plaats van dat we er blij
om zijn. De VIX is record laag, maar nog steeds een stuk hoger dan de gerealiseerde
volatiliteit van de afgelopen tijd. Kennelijk zijn er redenen voor die lage volatiliteit,
gezonde redenen zelfs zoals gebrek aan kans op recessie en deflatie of te hoge inflatie.
Winsten komen meer dan gebruikelijk boven
de omlaag geprate verwachtingen door bedrijven waar analisten gedwongen intrappen.
Omzetgroei valt ook mee en dat is minder gebruikelijk. Een en ander is overigens
gebruikelijk als ISM > 55.
Ik zag nog een plaatje dat markit PMI achter
loopt op ISM onderdeel productie. Weer een zorg minder, je hoeft je niet druk te
maken over een lagere Markit PMi. Er is ook geen reden om blij te zijn met de hogere
uitkomst dan verwacht (men keek gewoon te weinig naar de ISM).
Reflatie komt gewoon weer terug.
Kan het alleen maar omhoog? Nee, natuurlijk
niet.
Price/sales terug op 2000 hoogte is vast
wel een punt om te denken dat een correctie even nodig is. De S&P komt dan 12%+
boven het 40 weeks gemiddelde. Dat is te veel van het goede.
In mijn ouderwetse vierjaarscyclusanalyse
(die de afgelopen 40 jaar wel vaak succesvol is geweest) wijst op het naderen van
punt D, waarna een correctie van 10-15% normaal was.
reflatie hoort een hogere rente te betekenen, maar wie ben ik vergeleken bij wijze hedgefundmanagers?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten