weer terug uit Toscane

Na tien dagen zeer warm, zeer mooi Toscane ben ik weer terug in Amsterdam. Pisa, Pistoia, Lucca, het zijn zeer mooie steden.
Ondertussen is er niet veel veranderd. De beurzen en rente staan iets lager, de metaalprijzen hoger.
Trump heeft weer allerlei rare dingen gezegd (en dat terwijl hij met vakantie hoort te zijn).
Hij toonde sympathie met zuidelijke racisten. Hij ontsloeg Bannon, maar niet zijn denkbeelden. Om zijn deplorables blij te maken beloofde hij Nafta te gaan opbreken en de debt ceiling niet te verhogen tenzij die mooie muur om Mexico gebouwd kan worden (kennelijk nu zonder dat Mexico betaalt).
Ten einde raad stellen Ryan en McConnell voor om het schuldenplafond te verhogen zonder extra voorwaarden. McConnell is niet langer on speaking terms met Trump, maar kan niet door hem ontslagen worden. Enkele republikeinen stellen een nieuw soort creatieve boekhouding voor waardoor men $450 miljard extra de belasting kan verlagen.

De stemming is toch wat grimmiger geworden. Morgan Stanley en andere banken zien problemen met de cyclus.

De periode van de blauwe lijn staat voor de deur, zo suggereert men. Ik denk dat dit nog niet gaat gebeuren, tenzij er helemaal geen belastingverlaging komt en de Tea Party wel een verlaging van de uitgaven erdoor weet te dringen (ex defensie).Trump doet via talrijke ongelukkige opmerkingen en het niet benoemen van voldoende staf zijn uiterste best om belastingverlaging te voorkomen, maar herverkiezingsangsten zullen waarschijnlijk toch wel leiden tot enige belastingverlaging, zij het veel minder dan waar nu op wordt gehoopt.

Gelukkig gaat het goed in China, Japan en de eurozone en de nodige andere Emerging Markets.
Er is enige angst dat Yellen op Jackson Hole gaat zeggen dat dempen van  Financial Conditions een nieuwe doelstelling voor de FED is. En dat Draghi te optimistisch is vrijdagmiddag.
September was gemiddeld de slechtste maand voor aandelen, maar niet in een jaar dat eindigt op 7 (zoals 1987), dan was dat oktober.