overpeinzingen

De afgelopen week had enige verrassingen, een forse daling van de prijs van bitcoins, een plotselinge stijging van de lange rente en een uitermate geringe prijsactie van aandelen op de aangenomen belastingplannen van Trump c.s.

Meer dan 37% eraf bij bitcoins, dat is een getal waarbij iedereen bezorgd wordt of er nog niet veel meer af gaat. Volkomen onduidelijk, de gewone 20% grens voor een bear markt geldt niet voor bitcoins odat ze tien maal zo volatiel zijn als aandelen (sommigen merken daarom op dat ze pas bij -200% geloven in een bear markt voor bitcoins).

Het is volkomen onduidelijk wat er allemaal gebeurt op de markt voor bitcoins, men weet niet hoe de markt reageert op aan- en verkopen van enige omvang, hoe men een fundamentele waarde aan bitcoins mot toekennen.

Duidelijk is in ieder geval wel dat er geen schaarste is aan cryptocurrency maar een snel groeiende overvloed en dat lijkt de belangrijkste reden voor de recente prijsval. Of nu eindelijk de koers van bitcoins richting nul gaat blijft uiteraard onduidelijk, er is nog steeds nieuw geld in aan het stappen wat maximaal wil profiteren van de neerwaartse en opwaartse koersbewegingen.  

Peter Brandt had de afgelopen tijd uitstekende koopaanbevelingen voor bitcoins, vooral gebaseerd op koersbewegingen met fibonacci getallen.

Nu is hij betrekkelijk somber, hij ziet head and shoulders patronen. Hij vergelijkt het met de zilverspeculatie eind jaren 70 van de gebroeders Hunt. Zij kochten alle beschikbare zilvervoorraden op, maar hadden niet genoeg geld toen er opeens enorm aanbod kwam uit omgesmolten zilveren munten en sieraden. Alles werd zilver, net zoals nu alles cryptocoins worden. De trend van exponentiële stijging van de zilverprijs brak, net zoals afgelopen week met bitcoins gebeurde. Zilver is nog steeds wat waard (misschien wel te weinig), of de val van de bitcoinprijzen kleiner wordt dan die van zilver valt nog te bezien.

Heel 2017 was het wijsheid voor de vastrentende belegger om in te zetten op vervlakking van de rentecurve. Tot afgelopen week toen de lange rente ineens opliep op uitspraken van lieden van de ECB dat de korte rente ooit omhoog kan en doorgaan met QE niet zo heilzaam meer is nu de groei maar boven potentie blijft. De echte reden voor rentestijging aan de lange kant hoort de belastingverlaging in de VS te zijn die tot grotere begrotingstekorten gaat leiden zonder dat de vraag uit de rest van de economie te zwak is, integendeel, de groei trekt zelfs aan in de VS. Ondertussen zien we de ingeprijsde inflatieverwachtingen maar stijgen en dat bij excessief, nog ongebreideld geloof in lage inflatie/ super royale centrale banken.

En de S&P ging niet omhoog de afgelopen week op de belastingplannen in de VS, terwijl die toch eerder dan verwacht kwamen en groter dan gevreesd waren. Bezit van de zaak is het einde van het vermaak, alweer kennelijk. Er is misschien nog te veel onduidelijkheid wie er nu echt profiteert en wie niet. Per saldo moet het gunstig zijn voor de winsten in de VS en misschien niet voor die buiten de VS. Nog niet alles zit in de officiële winsttaxaties van de analisten, maar de beurs heeft waarschijnlijk wel al meer verdisconteerd dan die winsttaxaties aangeven. Iedereen is bezorgd, maar iedereen ziet hogere winsten, meer groei, weinig inflatie, Goldilocks dus. Men houdt weinig cash aan, volatiliteit is erg laag, liquiditeit is niet meer zo’n goed verhaal. Tina (there is no alternative) blijft voorlopig wel heersen, voor ander geloofr moet de rente richting 4% gaan en de rentecurve invers worden.