De handelsoorlog van Trump met China lijkt
toch verder te ontsporen, zelfs al zal op de G20 wel iets als een tijdelijke
wapenstilstand overeengekomen worden.
Xi heeft geen keus en zal doorgaan op
het huidige pad van Made in China 2025, anders valt China in de ‘middle income
trap’ die de meeste EM treft bij een welvaartspeil dat is opgeklommen tot dat
van China.
Het Westen is onbetrouwbaar en
technologische hegemonie kan zo maar Chinese bedrijven tot faillissement
brengen. ZTE is voorlopig nog net voorkomen (telecommunicatie), maar andere
bedrijven zijn/ worden getroffen.
China moet zelf zijn technologie
ontwikkelen liefst ook met hulp van know how van het Westen die maar al te
graag beschikbaar wordt gesteld om toegang tot China te krijgen.
China kan die nieuwe technologie ontwikkelen
want het opleidingsniveau in de grote steden is nu minstens zo goed als in de
VS en Europa.
China heeft allerlei middelen om te
kunnen leven met minder export naar de VS,, vooral producten met lage marges
kunnen gemist worden en beter verruild worden door hoogwaardige technologie. De
wereld buiten de VS is ook groot.
Trump staat zwak, omdat protectie de
winstmarges aantast en daardoor het bedrijfsleven zwakker maakt. Beurzen gaan
hierdoor omlaag en daarmee wordt een negatief vonnis over Trump geveld. Trump
is een gevangene van de beurs. Trump kan nog maar kort regeren, terwijl Xi voor
het leven mee kan. Trump is onpopulair, electoraal zeer kwetsbaar.
Xi kan niet als zwakkeling, een Chamberlain,
uit de strijd komen op de G20. Geen woeste concessies, maar wel kleine concessies.
Trump is boos en ziet GM weggaan uit
de VS omdat door hogere importtarieven men niet meer concurrerend kan
exporteren en bepaalde modellen gewoon niet meer lopen. In Ohio nog wel, het
hart van electoraal Amerika en zonder dat hart win je de presidentsverkiezingen
vrijwel nooit. GM krijgt voor straf minder subsidies om elektrische auto’s te ontwikkelen,
[daarmee hun nieuwe ondergang bezegelend als Trump lang president blijft.]
Trump denkt nog steeds dat hogere
tarieven een geweldig strijdmiddel is en betere handelsverdragen gaat opleveren
met betere vooruitzichten voor de VS. Waarom bedrijven met lage marges terug
laten keren als de werkloosheid 3,7% is?
Trump heeft gelijk dat China meer
volgens de regels van het kapitalisme moet gaan werken en niet meer hoort te
profiteren van de protectie en subsidies die aan EM gegund worden. Maar dat bereik
je niet met hogere importtarieven, zo wordt steeds duidelijker.
Zelfs het nieuwe Nafta-verdrag dat
uitgelegd wordt als een behoorlijke concessie van Mexico en Canada aan de VS,
lijkt niet te gaan zorgen voor extra groei in de VS.,
Boeren gaan in groten getale failliet
in de VS door de Chinese importheffingen en hun oogst rot weg. Heilloos.
Xi gaat echt niet meewerken aan
herverkiezing van Trump.
In de Wall Street Journal staat een
enigszins ander, zeer uitgebreid, verhaal https://www.wsj.com/articles/bring-me-tariffshow-trump-and-xi-drove-their-countries-to-the-brink-of-a-trade-war-1543420440
Xi is overvallen door de actie van
Trump in (21) september om $200 extra aan exporten van China naar de VS hoger
te belasten inclusief straf voor Chinese bedrijven. [=handelsoorlog was veel
negatiever dan men daarvoor dacht en het was terecht dat beurzen daarna
kelderden]. China wist niet goed wat te doen, maar een ding was duidelijk: verder
onderhandelen had geen zin en men stopte dus totaal. De 12 september geplande onderhandelingsmissie
van ome Liu werd afgezegd, men was geschokt door Trumps besluit, genomen zonder
de onderhandelingen af te wachten.
Xi zet in op nieuwe technologie en
zette daarom ook in op grotere transfer van Amerikaanse technologie naar China
via Amerikaanse deelnemingen in China. Zij dachten dat Trump de zakenman dit
wel goed zou vinden, maar Trump is nu politicus gekozen op een
protectionistische agenda.
Xi geeft steeds meer steun aan de
(semi)staatsbedrijven, [anders kan China de economische groei niet
stabiliseren. Steeds meer, omdat de economie van China zo groot aan het worden
is.] Een zonde tegen de principes van vrije wereldhandel en niet zoals bedoeld
bij intree in de WTO in 2001, waarna het enorme handelsoverschot van China met
de VS zich begon op te bouwen.
Het WSJ-artikel, waarschijnlijk gevoed
door medewerkers van het Witte Huis, wijst op inschattingsfouten van China, dat
dacht weg te komen met marginale concessies. Trump werd langzaam overgehaald
naar het kamp van de Chinahaters (Lighthizer en Navarro) en de gematigden
(Mnuchin en Ross) verloren een flink deel van hun invloed op de
onderhandelingen. Het charmeoffensief
van Xi versus Trump bij bezoek aan Bejing (rondleiding Verboden Stad etc.)
mislukte.
De Chinezen dachten dat Mnuchin het
voor het zeggen had bij de onderhandelingen en zorgden voor overleg met hun grote
man, ome Liu (toch een onsje zwaarder qua macht als grootste vertrouweling van
Xi (al sinds zijn jeugd) dan Mnuchin). Dat was mei. Maar hun ontmoeting werd
brutaal verstoord door Lighthizer die luidruchtig vasthield aan zijn enorme
eisenpakket waarbij het handelsoverschot van $375 miljard in twee jaar terug
moest naar $200 miljard en daarbij maakte Navarro Mnuchin uit voor landverrader.
China totaal verrast door de zwakte van Mnuchin en de opmars van de niet voor
rede te vatten Chinahaters.
.
In juni begon de escalatie door Trump
naar veel meer en hogere importtarieven.
China, Xi met name in juni, ging te rade bij Amerikaanse zakenmensen, bij
Goldman Sachs [Government Sachs weer eens]. Die wilden uiteraard een in China
redelijke overeenkomst zodat men meer zaken zou kunnen doen en niet al die
risico’s van disrupties in leveringen van onderdelen. Xi waarschuwde hen voor
verergering van de handelsoorlog.
je kunt uit deze foto opmaken dat Xi
vol overtuiging denkt het Amerikaanse bedrijfsleven nog aan een touwtje te
hebben, want dat is verslaafd aan meer winst maken in China]
In augustus probeerde China meer steun
te krijgen van het Amerikaanse bedrijfsleven.
Trump was een hele tijd betrekkelijk
gematigd in de onderhandelingen met China, o.a. bang voor repercussies over
Noord-Korea. Maar langzaam werd hij overtuigd door de Chinahaters dat hij voor
de gek werd gehouden door China. 51% i.p.v. 49% deelname in Chinese financiële
sector? Beloofd, maar er is nog geen enkele van dit deelnemingen gevormd.
Trump maar ook vele anderen zagen dat
het argument van intellectuele diefstal door China enorm aansloeg, ook
electoraal. Dat legitimeerde een strengere aanpak van China.
En ineens ging Trump all-in met de
tarieven.
Trump was niet langer de dealmaker, de
zakenman, maar een tarievenman die door dik en dun een soort Koude Oorlog was
begonnen op 21 september.
China moest bijsturen via fiscale en
monetaire stimulering om de groei op gang te houden.
Het WSJ-artikel meldt dat Trump beslist
van plan is in 2019 een 25% heffing op alle Chinese importen gaat invoeren. Alleen
een bear markt op de Amerikaanse beurs kan hem van dat plan afhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten