Werkgelegenheidsrapport VS: goed, maar…

De groei van de werkgelegenheid over juni in de VS was met 224.000 bij de eerste rapportage duidelijk beter dan de verwachte 165.000 en beter dan wat ADP aangaf, maar de groei is af aan het zwakken. In de eerste helft van 2018 was de totale groei 1411.000 en in 2019 1033.000. Nog steeds behoorlijk, maar verdere afzwakking zou de groei op jaarbasis beneden de door mij gevreesde 1,8 miljoen brengen en dat is een niveau waarbij de VS snel in een recessie kwam/ al in een recessie zat.

In 2018 stopte de dalende trend net op tijd, maar in 2019 is een nieuwe daling begonnen en die zal denk ik wel doorzetten tot onder de door mij toegevoegde dikke blauwe lijn (150.000 per maand, 1,8 miljoen per jaar). Zo ver is het nog niet, maar ergens eind 2019 lijkt me dit toch wel het geval.

De loongroei is ondanks de lage werkloosheid en het grote aantal vacatures eerder af aan het zwakken dan versnellen. Vreemd.

De participatiegraad steeg een beetje (ook voor de kerngroep van 25-54-jarigen) en daardoor kon de werkloosheid 0,1 hoger gemeten worden op 3,7%.

Prima cijfers zou je zeggen, net niet goed genoeg om de FED af te brengen van het pad van renteverlaging, maar beurzen werden toch een beetje benauwd (zoals Eddy Elfenbein uitlegde: The good news is bad news because the previous bad news was seen as an impetus for good news but now that bad news is no longer tenable which is good news and that’s, as I said before, bad news.). Een beetje maar, maar goed nieuws is even slecht nieuws voor de beurs. Tot het nieuws echt slecht wordt, dan wordt slecht nieuws uiteraard slecht voor de beurs. De winstverwachtingen kletteren dan naar beneden, niet dat heel bedaarde tempo dat we sinds oktober zien.

De FED zit op het pad van renteverlaging vooral omdat de obligatiemarkt luid uitschreeuwt dat de FED-rente te hoog is. Maar er is wereldwijd een brede afbrokkeling van de macro vooruitzichten zichtbaar. In de VS nog maar betrekkelijk weinig, maar in veel landen heel wat meer. JP Morgan ziet negatieve groei in Duitsland in het tweede kwartaal. Inflatie is lager dan de doelstellingen en de inflatiecijfers komen al jaren lager binnen dan verwacht en lijken maar niet op te willen lopen. Ook nu verwacht men (inclusief mijzelf) een beetje stijging van de inflatie, maar gebeurt dat wel?

Vooralsnog signaleert de groei van de werkgelegenheid geen recessie in de maak in de VS, misschien heeft de consensus gelijk dat de verbeterde financial conditions ook deze keer macroherstel inluiden, tegen de boodschap van de inverse rentecurve in. Men ziet bevestiging in de stijging van de beurzen, zoals gewoon is in het eerste half jaar na de inversie. En uiteraard roept men zoals bij elke keer sinds ik dat bewust meemaak sinds 1970, dat inversie deze keer geen recessie betekent in de VS, want er zijn deze keer andere factoren zoals een lage termijnpremie en de te lage inflatie en goede voornemens van de FED deze keer de cyclus niet te vermoorden die ervoor gaan zorgen dat het deze keer anders is. Het is ook altijd anders, maar op den duur is de recessie niet te ontlopen.