impeachment procedure positief voor aandelen

Pelosi is gezwicht, ze ging akkoord met het in gang zetten van een kansloze impeachment procedure. No way dat tweederde van de senatoren voor impeachment gaat stemmen.
In heel die procedure zien onafhankelijke kiezers democraten die alleen maar bezig zijn met Trump onderuit halen en een Trump die zich vooral bezig houdt met het landsbelang (zoals het ook bij Clinton ging). Dit is zeer gunstig voor de herverkiezingskansen van Trump en vermindert de kansen van een president Warren.
Trump moet nu snel tot een deal komen met China en geeft aan dat wel eens te kunnen gaan doen: een soort tussen deal hoort nu tot de mogelijkheden. Of de Chinezen echt gaan meewerken valt natuurlijk nog wel te bezien.
Trump moet nu positieve dingen voor de economie doen nu de ISM non manufacturing aangeeft dat de werkgelegenheidsgroei flink gaat afzwakken.
OOk hier geldt, het is de vraag of dit gaat gebeuren. Of te laat gaat gebeuren.
Trump moet nu snel een Nafta deal doordrukken, dat lijkt voorlopig moeilijk, maar trump gaat nu enorm toegeven.

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Opnieuw bewogen de koersen nauwelijks en dat terwijl een groot deel van de Saoedische olieproductie was uitgevallen. Even flink hogere olieprijzen, daarna brokkelden ze weer wat af. Iran zorgde voor wat commotie door te dreigen onaardig te zijn voor westerse troepen met eventuele gevolgen voor de olieproductie. Erger (?!) was het iets eerder vertrekken dan gedacht van de Chinese handelsdelegatie, waardoor de hoop op snelle vooruitgang in de handelsoorlog verminderde. Er was gedoe over het plotseling stijgen van de reporente in de VS, de effectieve FED rente, maar na een flinke liquiditeitsinjectie bij de banken keerde rust weer terug. En op de beurzen dus. VIX zeer laag.

De FED verlaagde zoals verwacht de rente met 0,25% met meer dan normale onenigheid onder de leden van de FED. De economic surprises indexen staan weer boven 0 (goed voor cyclische aandelen) en de inflatie loopt op (gezondheidszorg en importtarieven) [=verhoging rente, twee leden], maar de recessiedreiging is groot [=grotere daling rente, 1 lid]. Het gaat niet goed in China en Duitsland en de wereldhandel. Transport over het spoor krimpt zelfs in de VS.

De Amerikaanse huizenmarkt lijkt wat te verbeteren. Meer vergunningen, meer hypotheken om een huis te kopen. Verkoop bestaande huizen omhoog. Sentiment huizenbouwers (NAHBMI) is de laatste maanden flink verbeterd. De commerciële vastgoedmarkt zwakt echter af volgens de Architecture Billings Index.

Leading indicators waren onveranderd, waar op stijging was gehoopt en neerwaartse herziening vorige maand. Industriële productie steeg, maar de vooruitlopers op de ISM, de Empire en Phillyfed indexen daalden (maar geven wel een hogere ISM aan).

FED verlaagt de rente met 0,25%

FED verlaagt rente 0,25%. Beurs reageert niet. Niet boos à la Trump en zoals end 2018 gebeurde bij de verhogingen, niet blij zoals vroeger voor Powell gebruikelijk was als de FED iets te melden had. En dat nadat enige tijd terug nog 0,5% renteverlaging was ingeprijsd en gisteren maar een halve. Toch was iedereen ervan overtuigd dat de rente 0,25% verlaagd zou worden, maar het was voor het eerst in tijden enigszins onzeker wat de FED zou gaan doen. Geen wilde plannen met QE, wel extra liquiditeitssteun aan banken als er rare dingen gebeuren zoals de afgelopen dagen met de plotseling torenhoge repo-rente en de effectieve FED-rente van de dag.

Er was ongebruikelijk veel verschil van mening. Leden die de rente niet wilden verlagen en Bullard die de rente 0,5% wilde verlagen. De rentevoorspellingen, de ‘dots’ geven nog maar één verlaging aan tot eind 2020 en de helft van de leden van de FED wil eigenlijk geen verdere verlagingen. Dat is uitgaande van een doorgaande economische groei en geen hinderlijk hoge inflatie.

De FED geeft aan dat ze net als de beurs niet meer bang zijn voor de handelsoorlog. Die gaat prima, er wordt geweldige vooruitgang geboekt, zoals we het afgelopen jaar zo vaak gezien hebben (al komt dat vooral tot uitdrukking in hogere importtarieven die nu eindelijk de Amerikaanse inflatie een tikje op gaan stuwen). Men praat weer. Een onderminister van China (vicepremier Liu mag gelukkig belangrijkere zaken gaan doen) pleit voor verlaging van tarieven en wie weet wordt het nog wel wat na de verkiezingen.  De aandelen in de VS die veel zaken doen met China (mandje van Strategas) stijgen als een tierelier sinds begin september. De val van FEDEX, een graadmeter voor de verwachte wereldhandel volgens Strategas, lijkt gestuit.

Tja, de markt moet nu weer gaan duidelijk maken dat die onfrisse gedachten van de FED om de rente nog maar een keer of helemaal niet te verlagen een verderfelijk gedachtegoed is. Meer en meer moet er. Vooral nu het niet meer zo goed gaat met de winsten en de groei buiten de VS.

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Wederom een goed gemutste, maar niet overenthousiaste beurs vanwege hoop op iets minder drama in de handelsoorlog tussen China en de VS (China koopt door varkenspest noodgedwongen meer varkensvlees en sojabonen uit de VS en Trump stelt verhogingen een beetje uit, maar China wil niet praten (no way) over in Chinese ogen niet welgevallige hervormingen), iets minder Brexit-drama, de FED die de rente gaat verlagen en iets meer optimisme over macro. Trump lijkt goed ingeschat te hebben dat FOMO (fear of missing out) en Tina (there is no alternative) beurzen dicht bij all time highs zullen houden totdat de recessievrees echt vleugels krijgt. Er was een herstel van achtergebleven aandelen zoals banken, cyclische zaken maar de ‘crowded trades’ hadden het moeilijk: de veilige aandelen zoals Unilever en de disruptie-wonderaandelen en momentumaandelen kregen het moeilijk, 100 jaar staatsobligatie Oostenrijk ook, de lange rente steeg fors verder (maar nadert/ is op weer instapniveaus).

De olieprijs daalde wat na de stijgingen van vorige weken, maar de aanslag op Saoedische oliebelangen kan even weer voor stijgingen zorgen (en meer ruzie met Iran en Jemen).

De ECB verlaagde de rente 0,1% en gaat weer in de slag met QE voor € 20 miljard per maand voor onbestemde tijd en doet wat om de pijn te verzachten voor banken en particulieren wellicht niet zo’n heel erg negatieve rentes moeten betalen. Toch niet helemaal de bazooka die de markt verwacht had. Draghi zei zo ongeveer dat pensioenfondsen zich de ogen uit de kop moesten schamen over die klachten over negatieve rente, die is nodig voor het hogere doel van hulp aan de noodlijdende Club Mediterrané. Het pensioen van Draghi zou eigenlijk met minstens dat van de deelnemers van ABP etc. gekort moeten worden vind ik. Klaas Knot, Nederlands lid van de ECB en samen met Weidman de grote havik), kwam met zelden voorkomend ernstige kritiek op de vreselijke plannen van de ECB om daarmee de dekkingsgraad van Nederlandse pensioenfondsen verder te verlagen onder de niveaus waarbij gekort moet worden op de uitkeringen.

De retail sales waren +0,4% over augustus in de VS, beter dan verwacht. De daling van het consumentenvertrouwen doet zich nog niet voelen, maar retail sales zijn bijzonder kwetsbaar op het ogenblik omdat ze te hard hersteld zijn en daarop vrijwel altijd daarna gaan corrigeren.

Inflatie was ongeveer als verwacht, maar kerninflatie +0,3% en PCE-kerninflatie van FED waarschijnlijk nog tijden onder 2%. De verhoging van importtarieven zorgt op korte termijn voor beperkte verdere stijging, maar voor de langere termijn ziet de inflatiemarkt toch deflatoire tendensen hierdoor ontstaan. Importprijzen daalden echter 0,5% in de VS vorige maand.

Initial claims voor werkloosheid daalden fors naar 204.000. JOLTS-report over arbeidsmarkt was nog sterk.

Het vertrouwen van midden- en kleinbedrijf volgens NFIB daalde weer verder na het herstel eerder dit jaar, waardoor de trend toch echt dalend is geworden. Vooral investeringsplannen zitten steeds verder in het slop.

De Washington Post-ABC polls wijzen op een positieve beoordeling van de economie nu, maar 60% geeft aan in 2020 grote kans op een recessie te zien. Dat dreigt een selffulfilling prophecy worden. University of Michigan consumentenvertrouwen steeg weer.  Vooralsnog wijzen de berekeningen van o.a. de FED dat de handelsoorlog met bijbehorende onzekerheid slechts 1% van de groei af gaan halen, niet genoeg voor een recessie (maar inclusief neergang in het buitenland en gebrek aan werkloze productieve arbeiders worden de cijfers niet mooier). Het begrotingstekort van de VS heeft de $1000 miljard overschreden, niet een geweldig startpunt voor extra stimulering.

Detailhandelsverkopen zwak in Japan, dalende autoverkopen in China. In Europa dalende industriële productie, dalende trend export en in Duitsland zwakt groei bouw af (in Nederland ook door milieuproblemen).

China heeft moeite de groei voldoende te stimuleren, maar de Chinese beurzen deden het recent toch best goed. Beurzen in de VS en Europa staan dicht bij barrières. De beurzen moeten het weer gaan zegen of ze echt omhoog willen.

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Beurzen (in ieder geval de algoritmes) waren veelal goed gemutst, vooral op woensdag en donderdag. Dat was genoeg om het belangrijke weerstandsniveau van 2945 voor de S&P500 opwaarts te doorbreken. Dat werd toegeschreven aan hoop op herstart onderhandelingen tussen de VS en China en hoop op betere economische cijfers en monetaire stimulering China (verlaging reserve requirement ratio) (ik denk eerder aan rebalancing van beleggers na de daling van de aandelenkoersen en stijging obligatiekoersen in augustus). De rente steeg behoorlijk, kennelijk was de voorafgaande daling wat te veel van het kwade geweest.

De ISM manufacturing zakte zeer teleurstellend onder de 50 (49,1) in de VS (vooral door daling import en export ISM, de handelsoorlog doet zich voelen), maar ISM non manufacturing, belangrijker voor economische groei, steeg onverwacht veel met 2,7 tot 56,4. Samen met een kleiner handelstekort en stijging nieuwe orders leidt dit tot kleine opwaartse herzieningen voor de groei in het derde kwartaal. De Atlanta FED zit nu op 1,5%, veel anderen iets hoger. De Markit PMI non manufacturing was zwakker.

De angst voor een recessie is groot geworden in de VS, met name ook bij de CIO’s, maar werd naar beneden gepraat door Powell (De FED voorspelt zoals altijd dat er geen recessie komt) en door economen die wijzen op een goede arbeidsmarkt, goede vooruitzichten voor de huizenmarkt, de sterke consument. Iets meer geloofwaardig was de daling van de olievoorraden in de VS, wat wijst op een betere economische gang van zaken. Olieprijzen stegen.

Christine Lagarde meldde nog te geloven in de heilzame werking van negatieve rentes, maar gaat toch beter kijken naar de studies daarover (die van de San Francisco FED braakte over negatieve rentes). Kuroda ziet ook wel wat in nog negatievere rentes.

De werkgelegenheidsgroeicijfers in de VS vielen zwaar tegen. 130.000 inclusief 25.000 extra ambtenaren voor de volkstelling van 2020 en nog 20.000 door andere tijdelijke zaken. De cijfers van de vorige manden werden met 20.000 neerwaarts herzien. Een en ander (samen met diverse andere economische indicatoren, Challenger Survey) wijst erop dat de groei van het aantal banen structureel onder 150.000 is gekomen en er een flinke kans is op behoorlijk snel afzwakken van de groei van de werkgelegenheid zoals gebruikelijk is voor een recessie. Indicatoren van het Household Survey waren echter veel gunstiger en wijzen op meer groei werkgelegenheid. De werkloosheid bleef 3,7%, de participatiegraad steeg en loonstijging was 0,1% hoger dan verwacht op 3,5% op jaarbasis.

PMI’s wereldwijd waren zoals verwacht. Industrie zwak, maar niet echt zwakker en diensten sterk, maar buiten de VS wel wat zwakker. Het gaat slechter met Duitsland (nieuwe orders zeer zwak), het VK en Japan en beter in Australië en Brazilië. De groei in China lijkt goed te blijven, zelfs bij minder fiscale stimulering dan in 2016, al heeft de export uiteraard veel last van de handelsoorlog.

Brexit blijft maar door etteren, nu waarschijnlijk na twee smadelijke nederlagen van Johnson uitgesteld tot na 31 oktober (wedkantoren: vorige week 60%kans, nu 20%). Dan komen er verkiezingen die wel eens glorieus door de nu uitgelachen Boris Johnson kunnen worden gewonnen.

overpeinzingen: hoge kans op recessie VS binnen een jaar en gemiddeld weinig stijging koersen komende tien jaar

Ik hoor al enige tijd in het berenkamp vanwege vooral de stijgende kans op een recessie in de VS. 

Er begint weer de gebruikelijke strijd uit te breken dat de rentecurve veel te negatieve signalen voor de economie uitzendt en dat na inversie van de rentecurve de aandelenkoersen ruim 10-20% omhoog horen te gaan voordat de top van de cyclus bereikt wordt. Ik lees vaker waarschuwingen dat men ook deze keer weer de rentecurve niet gelooft, maar meer dan andere keren dat na inversie de koersen nog flink stijgen. Als er geen recessie komt, dan kunnen de koersen meer dan 10% omhoog. De rentecurve is geen onfeilbare voorspeller van recessies.

Wat deze keer anders is, is dat de termijnpremie (voor het nemen van duratierisico) van obligaties zeer negatief is geworden in de VS en de recente studie dat daling van de ingeprijsde korte rente over de komende circa zes kwartalen een betere indicator is https://doi.org/10.1080/0015198X.2019.1625617 . (Engstrom en Sharpe in Financial Analysts Journal juli 2019). Die staat nu overduidelijk op onweer. Een en ander betekent dat mijn vertrouwen in de rentecurve als voorspeller van een recessie in de VS niet gebroken is.

De economische indicatoren geven een lagere maar wel stijgende kans op recessie aan dan de rentecurve. Dat is zichtbaar in de rente. Die staat lager dan je zou verwachten op basis van de economische indicatoren. Maar we weten dat twee zaken niet in die economische indicatoren zitten: de handelsoorlog en de hoge onzekerheid bij met name CFO’s (volgens het Duke Survey verwacht 60% een recessie in de VS binnen een jaar en het Survey van Goldman Sachs geeft 41% gelovers aan in een recessie in 2020 en 82% op een recessie in 2021). Dus als ik zou vragen aan economen: Moet de rente hoger of lager staan dan jouw economische indicatoren zeggen? Dan zal een Albanese meerderheid gaan voor lager.

Hoe veel lager? Dat is door al die onzekerheid onzeker. Er ontstaat trending en uiteindelijk een overdreven daling. Daar is woensdag/ donderdag een flinke reactie op gekomen. Kennelijk vond men toen dater wel genoeg was overdreven. De S&P500 werd buiten de VS flink hoger gezet en men legde dat uit als een rationele reactie op het goede nieuws dat er in oktober een face-to-face- ontmoeting is gepland tussen handelsonderhandelaars van de VS en China om een poging te wagen de onderhandelingen weer op gang te krijgen, die misschien niet doorgaat bij verhoging van de tarieven door Trump per 1 oktober. Beide partijen willen zo veel mogelijk uitstellen tot na de verkiezingen in november 2020. Verder was er ook enig goed economisch nieuws (ISM non manufacturing, nieuwe orders etc. waardoor Citigroup Economic Surprises Index eindelijk weer positief werd) en goed ander politiek nieuws (Harde Brexit lijkt uitgesteld, Italië zou kunnen meevallen etc.). Dit soort uitleg is echter minder sterk dan gewoon de observatie dat de rentedaling kennelijk te veel momentum had gekregen en op een onduidelijk zeker moment keert het dan op technische gronden en niet veel anders.

Lange termijn

Op de beleggingskaart die boven mijn blog prijkt is te zien dat we (Ter Veer en ik) in 2009 veronderstelden dat de reële S&P500 zeer veel omhoog zou gaan tot januari 2018. Ongeveer dan zou een horizontale tot dalende trend optreden. De reële S&P500 is niet zo veel gestegen als we intekenden door afzwakking na 2015. Dat maakt het iets kansrijker dat de reële trend voor de komende jaren ongeveer horizontaal gaat worden met uitzondering van die mogelijk grote uitglijder (van het chaotisch neergangscenario) naar beneden rond 2024-2026.

Deze week las ik een artikel bij Seeking alpha https://seekingalpha.com/article/4289826-u-s-stock-market-likely-decline-within-next-12-months?li_source=LI&li_medium=liftigniter-widget

 dat je voor de komende tien jaar niet veel van aandelen moet verwachten op basis van de lievelingsindicator hiervoor van Warren Buffett dat aandelen te duur zijn als de S&P500 te veel waard is vergeleken met het nominale BNP van de VS.

Waarom kan dat zo zijn? Het lijkt erop dat de winstquote in het BNP niet verder kan stijgen ten opzichte van de arbeidsinkomensquote, maar moet gaan dalen in het BNP vanwege de hogere overheidsuitgaven die op ons afkomen voor zorg, pensioen en klimaat. Historisch leidt dat tot minder investeringen als % van het BNP. Een en ander wordt ondersteund door sterke populistische tendensen die o.a. ook (naast afdwingen hogere overheidsuitgaven en met enige kans ook hogere loonstijging) een eind maken aan extra winstgroei door globalisering.

Waarom beurzen omhoog? Handelsoorlog? Overdreven negatief sentiment volgens BAML? Rebalancing van pensioenfondsen?

Er is een datum geprikt voor een herstart van de handelsonderhandelingen tussen China en de VS. Dat is zo fantastisch dat met name de chips sector ineens veel meer waard is. ASML+3% nog te weinig. Aldus de uitleg van sommige beurscommentatoren. Weinig geloofwaardig dat het prikken van een datum zo belangrijk is, als beide partijen hebben aangegeven dat het in hun belang is voor de verkiezingen in november 2020 om de handelsoorlog door te laten gaan. De commentatoren zijn het er over eens dat het Trump een kleine recessie waard is om de Chinezen aan te pakken. China laat overduidelijk merken niet gediend te zijn van de huidige praktijken en de draad pas weer wil oppakken met een president die respectvol voor meer Chinese rede vatbaar is.

Ach, er is deze week nog veel meer van dat fantastisch nieuws: de hard Brexit wordt uitgesteld, Italië krijgt een fantastisch stabiele regering, Met Hongkong komt het helemaal goed na het intrekken van het voorstel dat China iedereen in Hongkong mag oppakken en voor het gerecht brengen.

Dat lijkt toch niet de reden te zijn waarom de S&P500 ineens weer eens op een all time high afstevent. 2945 is gebroken in de futures en 3030 is de nieuwe barrière.

Dan de sentimentsmeter van BAML. Die is extreem populair op het ogenblik. Bij extreem optimisme, 16* geconstateerd kwam er 16* een koersreactie. Nu is er extreem pessimisme en dat deed de koersen in 10 van de 16 keer flink stijgen. De rente steeg zelfs 16* volgens sommige vorsers.

Dat lijkt me al een betere reden waarom de aandelenkoersen stijgen. Het rentemomentum is extreem geworden, dus een reactie op al die rentedalingen is voor de hand liggend. 

 De belangrijkste reden voor mij is denk ik rebalancing van pensioenfondsen begin september na de relatieve opmars van obligaties versus aandelen. Dat steunt de markt overigens maar kort.

De obligatiemarkt heeft luid en duidelijk gezegd dat er een recessie komt. Niet eens zo zeer via inversie van de rentecurve tussen 10 en 2 jaar of tussen 10 jaar en 3 maanden, maar via ingeprijsde daling van de korte rente over 6 kwartalen volgens een nieuwe studie in de Financial Analysts Journal van Engstrom en Sharpe https://doi.org/10.1080/0015198X.2019.1625617 .    

Met recente update van near term forward spread met de verdere verslechtering sinds het artikel geschreven werd.

Als gemiddeld over een jaar de near term spread over 6 kwartalen negatief is, dan betekende dat gemiddeld een 22% lagere opbrengst van aandelen dan normaal over het volgende jaar. Niet enorm betrouwbaar, maar in het verleden was het wel zeer significant (en dat is helaas geen garantie voor de toekomst)

Aandelenmarkten stijgen na inversie van de rentecurve meestal nog zo’n 10% onverdroten verder. Na ongeveer een jaar pas was er dan nogal eens de klap. Nu is het volgens brokers daarom te vroeg om nu al in te pakken, koopt aandelen, nu iedereen bang is. Wacht niet tot het hoogste punt! Bovendien is het deze keer anders, er komt echt geen recessie in de VS komende zes maanden en waarschijnlijk niet binnen een jaar, aldus een bijna Albanese meerderheid van economen. Toch praat iedereen over een nakende recessie in de VS, zo erg zelfs dat het een selffulfilling prophecy dreigt te worden. De consument blijft gewoon doorkopen, gebrek aan geld gaat hem bij deze rente echt niet tegenhouden. De spaarquote is hoog, men gaat de hypotheek herfinancieren tegen lagere rente en Trump praat met een wel uitgedachte tweet het vertrouwen weer omhoog tot ongekende hoogtes. Totdat het niet meer gaat.

/

Thelma en Louise in de financieel economische politiek

Het is enigszins uit het verband gerukt om de feministische film Thelma and Louise te gebruiken voor analyse van de financieel economische wanstanden van vandaag door populistisch (en dus populair, goed invoelbaar bij grote delen van het publiek) optreden. Maar het is te verleidelijk.

Het kan zowel bij de Brexit als bij Trump als bij de ECB.

De vergelijking is populair bij de beren ter beschrijving van wat Trump aan het doen is, maar het kan ook bij de aanpak van Johnson en de ECB.

Tja, die arme Thelma & Louise uit die film uit 1991, maar wel met echte vriendschap tussen beiden. Thelma als de vaak geschoffeerde serveerster en Louise als de liefdeloos behandelde echtgenote die van haar alleen maar tv-kijkende man het aanrecht als enige recht had. Ze raken op het verkeerde pad enigszins buiten hun schuld om. Thelma moet uit noodweer de verkrachter van Louise doodschieten, ze moeten de tips van de vrijgelaten gevangene hoe banken etc. te bewegen geld aan hun te overhandigen in de praktijk brengen, nadat deze J.D. Louise van haar laatste spaarcentjes had beroofd. Ze slaan op de vlucht, worden achtervolgd door inspecteur Slocumb die hun tot op het laatst een uitweg denkt te geven. Maar nee, geen happy Hollywood end, de film eindigt met hun Ford Thunderbird uit 1966 in de lucht boven de Grand Canyon.

Trump zette zich in voor deze twee ‘deplorables’, de een reddend uit de liefdeloze handen van Hillary Clinton en de ander verlossend uit de machtige klauwen van het stelende China dat voor slecht en onderbetaald werk zorgde. Hij wordt na de nodige verwoestende tweets achtervolgd door inspecteur Mr. Markit die keer op keer denkt dat Trump het slachtoffer is (vanwege ‘fake news’) en steeds weer een uitweg lijkt te bieden. Eerst moet Trump Powell, de grootste vijand van het Amerikaanse volk, ‘erledigen’ en daarna de ‘Endlösung’ van het Chinese probleem zoals Hitler dat zou zeggen (zo ver gaat Trump natuurlijk niet). Hij leert van Navarro en Bannon de juiste trucjes om aan stemmen te komen, verlaagt de belastingen (positief), versimpelt de regeltjes (positief), verhoogt de importtarieven (pakt bij elke verdere verhoging verder negatief uit).  O, twitter nog iets moois, het hoeft niet waar te zijn, verhoor ons gebed voor hogere koersen. Pak die Chinezen nog een keer, maar geef ons genoeg goedkoop Chinees speelgoed met kerstmis. Het lijkt allemaal goed te gaan, men spreekt van een ijzersterke Trump-economie, waar je naar kan fluiten onder een democratisch regiem denkt men. Zo veel mogelijk terugdraaien van wat Obama regelde, niet omdat dat goed zou zijn, maar omdat Trump Obama haat. Maar dat verhogen van tarieven doet hij te veel en hij creëert zo veel onzekerheid dat Mr. Markit eindelijk hem te pakken lijkt te krijgen. Nog een laatste grote tweet voorwaarts… covfefe... de algoritmes vatten dat ineens op als dat de Californië morgen niet meer bestaat...great again op de bodem van de Grand Canyon. Zo loopt dat af volgens de beren.

    De ECB gaat met die desastreuze negatieve rentes richting ravijn à la Thelma en Louise. Er komen steeds meer studies over hoe slecht negatieve rentes zijn. Het leidt tot lagere rente, lagere kredietgroei, zwakkere banken, onbetaalbare huizen, bubbels, meer cash aanhouden en een licence to kill van o.a. de  Nederlandse pensioenfondsen. Er dreigen runs op banken. Negatieve rente lijkt een beetje op wat Robin Hood deed: hij steelt het geld van de rijke spaarders om het te geven aan de arme schuldenaren. Lang leve de krekel en weg met de mier. Christine Lagarde bijna even charmant als een Europese Evita Peron. We hebben diverse keren gezien wat er gebeurt als Peronisten aan de macht komen, maar toch worden ze om de zo veel tijd in een nieuw jasje vol enthousiasme gekozen in o.a. Argentinië.

Tja, Brexit. Hoe heeft het VK zich zo in de nesten kunnen werken. Met Johnson aan het stuur rijdt hij als een Thelma af op de kliffen van het Albion. De Engelse deplorables willen niet langer dat met hen gesold wordt via een oeverloze hoeveelheid aan Europese regeltjes, invasie van immigranten. Ze willen zich onttrekken aan de klauwen van Brussel. Ze zetten hun man uit Brussel aan de kant. De Bank of England moet beroofd worden om een enorme belastingverlaging te kunnen bekostigen.

Hoe loopt dat af? Nog steeds volkomen onzeker. Politici zijn in ieder geval meesters in uitstellen. No deal? De oude deal met een kunstje voor de grens met Ierland? Geen Brexit? Verkiezingen? Totale verlamming? Business as usual?  Steeds duidelijker wordt dat er geen goede verstandhouding tussen EU en Engeland kan terugkeren.    

Een iets andere versie:

Trump ziet dat de economie aan de rand van het ravijn staat. Er moet een grote stap voorwaarts gemaakt worden en daarom gaat hij de twee belangrijkste lieden voor het economisch beleid, Powell en Mnuchin vervangen door de echte specialisten op dat gebied, Thelma en Louise.

Powell, de grote vijand van het volk, en Mnuchin, die slappe hap die steeds weet te melden dat er zo veel vooruitgang is gemaakt bij de besprekingen met China gaan derhalve vervangen worden door Thelma en Louise. Deze twee gaan de dollar onderuithalen zoals Trump wenst, nu de yuan boven 7,14 is uitgebroken. Louise gaat het interventiepotje van $94 miljard van Treasury hiervoor inzetten en dat is niet genoeg weet ze, maar met Thelma samen zal het genoeg zijn. Thelma zal zeggen dat ze mee gaat interveniëren en meldt dan: geloof me, het zal genoeg zijn om de dollar omlaag te krijgen. Daarna gaat Thelma zich verlustigen aan Moderne Monetaire Theorie om aan alle wensen van Louise en Trump te kunnen voldoen.

Zo gaat het echter meestal niet: de FED stimuleert vaak extra als het Ministerie van Financiën moet bezuinigen in matige tijden en de FED gaat verkrappen als de overheid te veel stimuleert in betrekkelijk goede tijden. Thelma hoort dus vaak met Louise overhoop te liggen. Louise weet het: je moet mee geld uitgeven dan je hebt.

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Beursherstel door op hoop berustende tweets van Trump en meer hoop dat een recessie in de VS nog de nodige tijd vermeden kan worden. Augustus werd daardoor een slechte, maar niet zeer slechte beursmaand voor aandelen met opnieuw grote stijgingen van de obligatiekoersen (zelfs voor Italië waar de markt blij lijkt te zijn met een regering van de 5sterrenbeweging en de sociaaldemocraten, partijen die elkaar uitgebreid voor rotte vis en erger hebben uitgescholden).

De 30-jaars rente in de VS brak door 2% naar beneden naar record lows. De 10-jaars rente zit in de VS bijna op de record lows van 2012 en 2016.

Olieprijzen stegen, maar kwamen even onder druk door overproductie Rusland. Schalieolieproducenten kwetsbaar bij WTI onder $50, maar zo ver is het nog niet.

Er komen toch duidelijk meer tekenen dat de zwakte van de industrie zich langzaam ook wereldwijd gaat doen voelen in de dienstensector. De recessieangst is hoog geworden, ook in de VS.

Consumentenvertrouwen op basis van Conference Board Survey (meer gevoelig voor arbeidsmarkt) bleef hoog, maar brokkelde flink af volgens University of Michigan (meer gevoelig voor beurzen). De groei van het BNP over het tweede kwartaal werd zoals verwacht 0,1% lager bijgesteld op 2%. Orders duurzame goederen ex transport +2,1%. Hypotheekaanvragen omlaag, initial claims voor werkloosheid zeer laag op 215.000. Persoonlijk inkomen steeg slechts 0,1%, uitgaven met 0,6% (bij 0,2% stijging prijsindex hiervan)

 Volgens de wedkantoren is Elisabeth Warren de nieuwe frontrunner bij de democraten. De kans op een harde Brexit is volgens de wedkantoren ook flink toegenomen na de schorsing van het parlement door Johnson.

Consumentenvertrouwen lijkt te stabiliseren in de eurozone dankzij Frankrijk. Duitse IFO echter zwak, dienstensector PMI dreigt verder te verzwakken na lang sterk te zijn geweest..

Knot lag in een interview weer eens dwars, hij ziet niets in negatieve rentes en het weer opstarten van QE. Was hij maar de baas van de ECB, dan zouden onze pensioenfondsen minder moeten korten. Dudley, voormalig hoofd van de belangrijke New York FED, maakte het veel bonter en riep o.a. op tot rebellie van de FED tegen Trump, met afgrijzen en enthousiasme begroet. In de FED zijn de meningen uitzonderlijk erg verdeeld over verlaging van de rente. Diverse leden willen echt niet, maar de meesten zullen de markt slaafs naar beneden volgen. De FED heeft een communicatieprobleem en Trump maakt daar gehakt van. Hij en Navarro zoeken naarstig naar zondebokken voor een tegenvallende economische groei straks (FED, I told you so), maar vooralsnog roepen ze dat anti-Trump propaganda fake news verspreidt over een zwakke economie.

In Japan vielen vertrouwen en detailhandelsverkopen diep terug uit angst voor de nakende BTW-verhoging. Zuid-Korea en Japan ruziën verder, elkaar de schuld gevend van tegenvallende groei.

Het vertrouwen van het Chinese bedrijfsleven zakt opnieuw diep weg na de kortstondige flinke opleving eerder dit jaar. De Chinese yuan zakte verder weg om zo de 5% extra verhoging van de importtarieven door Trump per 1 september te verzachten. Men tracht kapitaalvlucht te beteugelen via o.a. waarschuwingen om geen huis in de VS te kopen.

Overpeinzingen. Trump put toch nog niet waardeloos, vooral niet in combinatie met Powell put, maar neergaand vertrouwen kan beurzen en economie breken bij een schok.

Met een paar suggestieve opmerkingen ging de markt weer eens geloven dat het betrekkelijk snel weer goed zou komen met de handelsoorlog tussen China en de VS. Trump loog gewoon glashard (zoals later toegegeven door lieden in het Witte Huis) dat hij telefoontjes had gekregen uit China om de besprekingen weer op gang te brengen en dat China zo veel leed onder zijn hardhandige optreden dat ze smekend hadden geroepen om verlossing van het handelsoorlogskwaad tegen voor de VS gunstige voorwaarden. Een tot dan onbekend piefje liet naderhand horen dat als de tariefsverhogingen uitgesteld zouden worden ook China dat wellicht zou kunnen doen.

Een en ander bracht de beurzen in een goede stemming, er was te veel verlies geleden en de algoritmes hadden te zwaar gereageerd op escalerende tweets van Trump. En uiteraard was er afgelopen week een overreactie de andere kant in van de algoritmes volgens deze redenering.

Beurzen waren verder blij met de sterk meevallende detailhandelsverkopen, persoonlijke bestedingen en het toegenomen vertrouwen van jongeren.

Ondertussen verzwakten de economische cijfers over een breed front langzaam verder. Een en ander wijst op een groei van net iets minder dan 2% in het derde kwartaal in de VS en de trend doortrekkend nog steeds meer dan 1,5% in het vierde kwartaal en maar net iets onder 1,5% in het eerste kwartaal van 2020. Geen recessie dan voor de verkiezingen en daarmee geen president Warren. De S&P500 blijft dan in een vederlicht stijgende trend en Trump kan doorgaan met het uitslaan van oorlogstaal richting Xi en de volgens tweets nog grotere vijand van het Amerikaanse volk Powell opgehitst door zijn op hol geslagen, doorgedraaide vroegere kompaan Dudley. Hij lijdt (zoals zo velen) aan het ‘Trump derangement syndrome’. 

[N.B.: Powell grotere vijand: Xi werd afgelopen week weer in ere hersteld als grote leider, maar Powell kreeg nog enkele keren bijna de volle laag van Trump en is dus de grotere vijand van het volk.Dudley verkondigde dat de FED niet zo maar moet toegeven aan Trump als hij iets slechts doet voor de doelstellingen van de FED van hoge groei en lage inflatie, de FED moet om die doelstellingen te gaan bereiken herverkiezing van Trump tegengaan.]

Dat vermijden van een recessie voor de verkiezingen kan alleen bij flinke verdere verlaging van de rentes door de FED, stoppen van de verhogingen van de importtarieven en stoppen van de verslechtering van het vertrouwen wereldwijd. Die renteverlagingen zijn bijna gegarandeerd, als men de rentefutures gelooft en meestal is het raadzaam dat te doen want frequent prijst men te weinig verlagingen/ te veel verhogingen in. 100% ingeprijsde kans op verlaging voor de rente vlak voor een vergadering van de FED (nu in september) heeft de aflopen paar decennia inderdaad altijd zonder uitzondering geleid tot renteverlaging door de FED.

Die renteverlagingen komen wel, maar Trump gelooft steeds vaster dat de S&P500 blijft liggen onder de dreigingen van de handelsoorlog, na beperkte oprispingen met enkele tweets en renteverlagingen weer naar een hoger plan te brengen is en dat de handelsoorlog de economische groei nauwelijks beïnvloedt.

Markten moeten Trump corrigeren en deden dit tot op heden beslist nog niet overtuigend. Markten gaven tot op heden het gelijk van Trump aan: de groei verzwakte nog maar nauwelijks in de VS, meer pijn buiten de VS en de renteverlagingen boden voldoende soelaas voor stijgende beurzen na kleine schrikreacties.

[ongelooflijk dat men slechts enkele procenten verdere daling ziet als er een recessie komt, maar  het zou kunnen: bij negatieve rente is een zekere dividendleveraar als Unilever immers bijna oneindig veel waard]

Vorig jaar had de beurs twee grote schrikreacties maar die waren veroorzaakt door doldrieste plannen van de FED om de rente naar ondraaglijke hoogtes te gaan verhogen. De markt corrigeerde dat ‘foutieve’ denken wel.

Waarom zouden markten nu wel het geloof in Trump verliezen?

(bron Strategas, zij hebben ook andere plaatjes zoals de nu  negatieve trend van de aandelen die het goed doen bij een republikeins bewind)

De wedkantoren voor de kansen van Trump op herverkiezing zitten dicht bij 50% kans, de trend is iets dalend na het weer oplaaien van de tarievenoorlog sinds mei.  Xi wil echt niet dat Trump herkozen wordt. De ‘bots’ willen echt wel dat Biden gaat winnen, die Warren is een harde tante voor Poetin en Xi zo vrezen die. Maar Biden zakt weg en de approval rate voor Trump in de republikeinse partij kwam op een all time high van 94% volgens tweets van Trump (en die krijgt altijd gelijk ook al liegt hij).

 Het vertrouwen zit in zo veel landen in een neerwaartse trend dat besmetting normaal zou zijn. Men begint elkaar de recessie in te praten. Bedrijven investeren minder, paniek slaat toe bij pensioenfondsen die nu toch echt over kortingen/ lagere rekenrentes (vooral in VS) moeten gaan praten, consumenten durven haast niet meer grote uitgaven te doen, de huizenprijzen stijgen haast niet meer in de VS. Normaal is dat het langzame tempo van afzwakking ineens gaat versnellen doordat er iets vervelends gebeurt. Dat kan van alles zijn. Nu bijvoorbeeld uitval van productie door uitblijven van toeleveringen door de handelsoorlog, een harde Brexit, recessie in Japan door verhoging van de BTW, plotselinge saneringen door bedrijven door tegenvallende winsten (=stijging werkloosheid), politieke chaos in Hongkong, rond Iran, Italië, instortend vertrouwen van republikeinen door opkomst Warren etc., vooral bij een samengaan van schokken/schokjes. Trump verkijkt zich denk ik (ik kan abuis zijn) op de hoge gevoeligheid en daarmee waarschijnlijkheid nu van dit soort schokken/schokjes