Thelma en Louise in de financieel economische politiek

Het is enigszins uit het verband gerukt om de feministische film Thelma and Louise te gebruiken voor analyse van de financieel economische wanstanden van vandaag door populistisch (en dus populair, goed invoelbaar bij grote delen van het publiek) optreden. Maar het is te verleidelijk.

Het kan zowel bij de Brexit als bij Trump als bij de ECB.

De vergelijking is populair bij de beren ter beschrijving van wat Trump aan het doen is, maar het kan ook bij de aanpak van Johnson en de ECB.

Tja, die arme Thelma & Louise uit die film uit 1991, maar wel met echte vriendschap tussen beiden. Thelma als de vaak geschoffeerde serveerster en Louise als de liefdeloos behandelde echtgenote die van haar alleen maar tv-kijkende man het aanrecht als enige recht had. Ze raken op het verkeerde pad enigszins buiten hun schuld om. Thelma moet uit noodweer de verkrachter van Louise doodschieten, ze moeten de tips van de vrijgelaten gevangene hoe banken etc. te bewegen geld aan hun te overhandigen in de praktijk brengen, nadat deze J.D. Louise van haar laatste spaarcentjes had beroofd. Ze slaan op de vlucht, worden achtervolgd door inspecteur Slocumb die hun tot op het laatst een uitweg denkt te geven. Maar nee, geen happy Hollywood end, de film eindigt met hun Ford Thunderbird uit 1966 in de lucht boven de Grand Canyon.

Trump zette zich in voor deze twee ‘deplorables’, de een reddend uit de liefdeloze handen van Hillary Clinton en de ander verlossend uit de machtige klauwen van het stelende China dat voor slecht en onderbetaald werk zorgde. Hij wordt na de nodige verwoestende tweets achtervolgd door inspecteur Mr. Markit die keer op keer denkt dat Trump het slachtoffer is (vanwege ‘fake news’) en steeds weer een uitweg lijkt te bieden. Eerst moet Trump Powell, de grootste vijand van het Amerikaanse volk, ‘erledigen’ en daarna de ‘Endlösung’ van het Chinese probleem zoals Hitler dat zou zeggen (zo ver gaat Trump natuurlijk niet). Hij leert van Navarro en Bannon de juiste trucjes om aan stemmen te komen, verlaagt de belastingen (positief), versimpelt de regeltjes (positief), verhoogt de importtarieven (pakt bij elke verdere verhoging verder negatief uit).  O, twitter nog iets moois, het hoeft niet waar te zijn, verhoor ons gebed voor hogere koersen. Pak die Chinezen nog een keer, maar geef ons genoeg goedkoop Chinees speelgoed met kerstmis. Het lijkt allemaal goed te gaan, men spreekt van een ijzersterke Trump-economie, waar je naar kan fluiten onder een democratisch regiem denkt men. Zo veel mogelijk terugdraaien van wat Obama regelde, niet omdat dat goed zou zijn, maar omdat Trump Obama haat. Maar dat verhogen van tarieven doet hij te veel en hij creëert zo veel onzekerheid dat Mr. Markit eindelijk hem te pakken lijkt te krijgen. Nog een laatste grote tweet voorwaarts… covfefe... de algoritmes vatten dat ineens op als dat de Californië morgen niet meer bestaat...great again op de bodem van de Grand Canyon. Zo loopt dat af volgens de beren.

    De ECB gaat met die desastreuze negatieve rentes richting ravijn à la Thelma en Louise. Er komen steeds meer studies over hoe slecht negatieve rentes zijn. Het leidt tot lagere rente, lagere kredietgroei, zwakkere banken, onbetaalbare huizen, bubbels, meer cash aanhouden en een licence to kill van o.a. de  Nederlandse pensioenfondsen. Er dreigen runs op banken. Negatieve rente lijkt een beetje op wat Robin Hood deed: hij steelt het geld van de rijke spaarders om het te geven aan de arme schuldenaren. Lang leve de krekel en weg met de mier. Christine Lagarde bijna even charmant als een Europese Evita Peron. We hebben diverse keren gezien wat er gebeurt als Peronisten aan de macht komen, maar toch worden ze om de zo veel tijd in een nieuw jasje vol enthousiasme gekozen in o.a. Argentinië.

Tja, Brexit. Hoe heeft het VK zich zo in de nesten kunnen werken. Met Johnson aan het stuur rijdt hij als een Thelma af op de kliffen van het Albion. De Engelse deplorables willen niet langer dat met hen gesold wordt via een oeverloze hoeveelheid aan Europese regeltjes, invasie van immigranten. Ze willen zich onttrekken aan de klauwen van Brussel. Ze zetten hun man uit Brussel aan de kant. De Bank of England moet beroofd worden om een enorme belastingverlaging te kunnen bekostigen.

Hoe loopt dat af? Nog steeds volkomen onzeker. Politici zijn in ieder geval meesters in uitstellen. No deal? De oude deal met een kunstje voor de grens met Ierland? Geen Brexit? Verkiezingen? Totale verlamming? Business as usual?  Steeds duidelijker wordt dat er geen goede verstandhouding tussen EU en Engeland kan terugkeren.    

Een iets andere versie:

Trump ziet dat de economie aan de rand van het ravijn staat. Er moet een grote stap voorwaarts gemaakt worden en daarom gaat hij de twee belangrijkste lieden voor het economisch beleid, Powell en Mnuchin vervangen door de echte specialisten op dat gebied, Thelma en Louise.

Powell, de grote vijand van het volk, en Mnuchin, die slappe hap die steeds weet te melden dat er zo veel vooruitgang is gemaakt bij de besprekingen met China gaan derhalve vervangen worden door Thelma en Louise. Deze twee gaan de dollar onderuithalen zoals Trump wenst, nu de yuan boven 7,14 is uitgebroken. Louise gaat het interventiepotje van $94 miljard van Treasury hiervoor inzetten en dat is niet genoeg weet ze, maar met Thelma samen zal het genoeg zijn. Thelma zal zeggen dat ze mee gaat interveniëren en meldt dan: geloof me, het zal genoeg zijn om de dollar omlaag te krijgen. Daarna gaat Thelma zich verlustigen aan Moderne Monetaire Theorie om aan alle wensen van Louise en Trump te kunnen voldoen.

Zo gaat het echter meestal niet: de FED stimuleert vaak extra als het Ministerie van Financiën moet bezuinigen in matige tijden en de FED gaat verkrappen als de overheid te veel stimuleert in betrekkelijk goede tijden. Thelma hoort dus vaak met Louise overhoop te liggen. Louise weet het: je moet mee geld uitgeven dan je hebt.