Overpeinzingen: Gaat de aanslag op generaal Soleimani de koersen omlaag brengen?

Voorlopig lijkt dit nog niet het geval. Handelaren zitten (vooralsnog) nog steeds erg lang gamma (=buy the dip houding) en dat remt koersdalingen. De historie leert dat een ernstig conflict in het Midden-Oosten meestal niet de koersen omlaag bracht. Enkele keren wel (eerste en tweede oliecrisis, de inval van Saddam Hoessein in Koeweit) en af en toe ontstond een grote bull markt (Golfoorlog 2003).

De voorlopige analyse is dat Iran niet zo veel kan doen ter vergelding van de aanslag op Soleimani c.s. De VS moet echter ineens veel meer troepen naar het Midden-Oostensturen dan aanvankelijk de bedoeling van Trump was, die wilde zich immers terugtrekken uit het Midden-Oosten nu de VS weer zelfvoorzienend zijn in olie. De VS lijkt onherstelbare averij te hebben opgelopen in de publieke opinie  van Irak/ Syrië, is een onbetrouwbare bondgenoot gebleken. De VS heeft gezien hoe de Iraanse invloed via de Hezbollah-militias steeds groter is geworden (niet alleen in Irak maar ook in Syrië, Libanon en Jemen), vooral sinds de gezamenlijke bestrijding van IS. Moet de VS Irak opgeven of à la Vietnam met steeds grotere inzet een verliezende oorlog starten?  Wat is in vredesnaam (…) de strategie van Trump in het Midden-oosten?

Volstrekt onduidelijk dus, niet gecommuniceerd met het volk/ congres, zoals Buttigieg terecht fulmineert (Pelosi c.s. werden vooraf niet geïnformeerd over de acties in Irak, wel tal van kornuitjes van Trump op Mar-a-Lago).

Boze tongen beweren uiteraard dat de aanslag bedoeld is om de aandacht van impeachment af te leiden en dient ter verhoging van de kans op herverkiezing van Trump (en ja hoor, zijn approval rate is gestegen, voor het eerst 50%).

Trump is niet de enige die met een verwarrende strategie (troepen moeten teruggetrokken worden volgens zijn verkiezingsbeloftes, maar Trump zendt wel eerst steeds meer troepen) groot inzet (de dood van Soleimani leidt natuurlijk niet tot minder aanslagen op Amerikanen zoals ter verdediging van de aanslag gemeld maar tot meer aanslagen).

De FED kreeg het voor elkaar het volgende op te merken: Chicago Fed leader Evans says to Bloomberg TV about rate hike cycle: "I don't think it was a mistake, but it was a misunderstanding” of what was happening to the economy.

Het was kennelijk een soort misverstand hoe de economie/ repomarkt werkt en daarom was het niet verkeerd dat de rente verhoogd en verlaagd werd en dat de repomarkt met extra liquiditeit gered werd. De verlaging van de rente zou volgens de notulen van de FED wel tot extra speculatie hebben geleid (vreemd, iedereen roept dat de extra liquiditeit een ‘melt up’ aan het veroorzaken is).

Ondertussen was het sentiment tot vrijdag zorgelijk optimistisch geworden, eindelijk vergelijkbaar met begin 2018.

• Net als begin 2018 gaan de beleggingscommissies rebalancen na de grote stijging van de aandelenkoersen/ daling van de obligatiekoersen.
• De FED gaat wat overliquiditeit terugnemen na het jaareinde, maar beloofde voor sinterklaas te blijven spelen in de komende maanden.
• Het ontluikende optimisme over de Amerikaanse economie wordt niet gesteund door de ISM (die viel onverwachts verder terug), niet langer met extra fiscale stimulering (ex defensie-uitgaven), niet door verder herstellend consumentenvertrouwen, niet door stijgende olieprijzen/ hogere inflatie/ hogere stijging arbeidskosten per eenheid product, wel door de huizenmarkt en minder pessimisme van CFO’s (draai in Duke Survey). Met de winstverwachtingen gaat het niet heel erg goed om het maar eens een beetje eufemistisch te stellen en dat tegen een groeiende schare bankeconomen in die steeds stelliger roepen dat het wel goed komt met die winsten, echt wel beter zal gaan.
• De verwachte daling van de onzekerheid door de ronduit meest fantastische fase 1 deal die Amerika ooit gezien heeft op vermoedelijk 15 januari met start van fase 2 onderhandelingen wordt nu ernstig op de proef gesteld door Trumps acties in Irak. Ook de enorme hoeveelheid geld die Sanders heeft opgehaald ter versterking van zijn nu uitpuilende verkiezingskas vergeleken met bijvoorbeeld Biden wijzen op een flink hogere kans op Sanders als president (‘feel the Bern’ is een negatief thema voor o.a.  healthcare aandelen). D.w.z. grote onzekerheid over uitkomst verkiezingen in november.
• De waarderingen zijn nu heel wat ongunstiger dan eind 2018 (earnings yield op basis verwachte earnings jaar vooruit toen 7,02%, vorige week 5,28%, nu door groot optimisme voor winsten Q4 2020 die deze week in de jaar vooruit verwachte winst kwamen 5,46%).

Dat betekent niet dat de grote bear markt nu onafwendbaar is. Waarderingen zijn hoog, maar niet erg overdreven bij huidige rente en inflatie, als er geen recessie komt in 2020. Die kans op recessie is flink afgenomen en nu weer betrekkelijk laag, zij het plotseling wel weer stijgend. Ik vertrouw die green shoots niet, maar ik kan het heel goed mis hebben en dat er wel redelijke groei (2,5%+) in de VS komt in 2020.

Al met al voor mij niet genoeg reden om mijn overliquiditeit om te zetten in aandelen, alhoewel olieaandelen erg aantrekkelijk lijken met hun hoge dividendrendement en bescherming tegen nieuwe fratsen van Trump en Iran.