Pagina's

15 mei 2020

Waarom blijven de beurzen zo tegen alle economische logica in zo goed liggen?


Ik ben erg verbaasd over het krachtige herstel sinds 23 maart. Met mij zeer velen. Inclusief de nodige biljoenairs die het bij het rechte end plachten te hebben zoals Druckenmiller, El Erian, Tepper etc. Hun bearishe oprispingen deden de koersen zo waar een dagje dalen, maar daarna krabbelden de beurzen toch weer op.

Kennelijk is er te veel pessimisme in de markt, te veel cash bij beleggers, kopen de centrale banken voldoende en is het coronanieuws voldoende positief. Ondertussen daalt de volatiliteit (en meer daling lijkt mogelijk), begint men steeds meer te vertrouwen op langdurig laag blijvende rentes en daarmee op TINA, there is no alternative voor aandelen met hun relatief torenhoge dividend en ziet men toch nog wel aardig overeind blijvende winsten in diverse sectoren, beter dan normaal in een recessie. De economic surprises zijn niet langer overwegend negatief, maar in de VS al even meer positief en nu lijkt dat in Europa ook te gaan gebeuren.

Scott Grannis wordt al maar positiever over de macro van de VS en zo waar, ook deze keer lijken de markten hem gelijk te geven.  

Het verkeer wordt weer drukker. 

De huizenmarkt trekt weer flink aan. 

Men blijft investeren in technologie, men moet meer investeren in gezondheidszorg, de inkomens worden nog redelijk gestut door de overheid en geld stroomt grotendeels richting de producten en diensten die beursgenoteerd zijn. Grote bedrijven kunnen nog steeds veel goedkoop lenen. Het kleinbedrijf wordt vermorzeld, maar dit lijkt veel grote bedrijven nauwelijks te deren.

De beurs probeert vooruit te kijken. Dat lukt niet zo best in coronatijden (men zag de neergang nog geen maand van tevoren aankomen), maar men probeert het. Die slechte economie en winsten in het eerste half jaar van 2020 liggen dadelijk achter ons. Herstel is gegarandeerd tenzij er ernstige lockdowns komen. De economische neergang bij zware lockdowns is niet langer te verteren en men zal zeggen dat men er maar het beste van hoopt en op hoop van zegen dan maar voor het Zweedse model gaat. Heropening van de Amerikaanse economie is noodzakelijk voor de herverkiezing van Trump en daarom durven beurzen wel in te zetten op verdere opening van de economie. 

Herstel tot het niveau van voor de coronacrisis zal nog wel de nodige tijd duren. Zelfs met een vaccin rond kerstmis 2020, zal men minstens tot half 2021 nog te maken krijgen met social distancing. Of zo’n vaccin voor iedereen werkt, valt te bezien, maar er zal waarschijnlijk wel behoorlijk wat vooruitgang geboekt worden in geneeswijzen voor corona.

Beurzen hebben wel redelijk coronanieuws nodig in de vorm van hoop op verdere heropening van de economie nodig en die lijkt reëel tot de herfst, totdat men weer veelal binnen moet gaan zitten in bedompte ruimtes waarin hard gepraat, gehijgd of gezongen wordt en men geleidelijk weer te dicht op elkaar gepakt gaat zitten in het openbaar vervoer.

Beurzen hebben een lange horizon nodig, dat het allemaal weer redelijk goed komt na een vaccin/ uitstekende geneeswijzen en dat de rente langdurig laag blijft. Dat lijken niet zo’n rare aannames.

Er is ongeloof over een voldoende economisch herstel na half 2020 of in 2021. Er is enorme economische schade, een fors deel van midden- en kleinbedrijf zal failliet gaan en ook de nodige grote bedrijven (maar met kleine marktwaarde) zullen sneuvelen. Daardoor gaat het momentum van de economie, dat na 2020 zorgde voor een mooie, langdurige daling van de werkloosheid, de groei tegenwerken in plaats van stimuleren zoals we gewend waren. Er zal langdurig meer gespaard moeten worden, slecht voor groei consumptie en investeringen. Particulieren voor hun pensioen (lijfrentes door lage rente zwaar aangetast) en bedrijven om hun extra schulden weg te werken, terwijl er meer voorraden aangehouden moeten worden. Belastingen moeten verhoogd worden in de VS. Dat gebeurt bijna altijd na presidentsverkiezingen en deze keer zou dat nog meer moeten, al lijken de economen, die een gat in de hand van de overheid voorstaan, de strijd gewonnen te hebben dat je niet moet bezuinigen. Deze keer lijken ook belastingverhogingen nodig om de klimaatcrisis enigszins in te dammen en de gezondheidszorg enigszins pandemie-proof te maken.

De uitweg is duidelijk: een zee aan investeringen in infrastructuur, klimaat, gezondheidszorg, nieuwe technologie gefinancierd tegen lage, eventueel negatieve, rente. Men zorgt voor een hogere arbeidsparticipatie van vrouwen in Italië en presto, hun schuldenlast wordt via een weer stijgend BNP houdbaar.

Centrale banken blijken veel meer te kunnen stimuleren dan gedacht. Als je dat doet bij te lage economische groei, grote vraaguitval, dan komt er alleen minder deflatie, maar geen inflatie. Als je leent voor productieve investeringen, dan hoort inflatie geen probleem te zijn. Dit is de grootste steun voor de markten gebleken. Zo’n economische ravage en toch zo’n lage credit spreads dat er nog steeds onwaarschijnlijk goedkoop geleend kan worden.

Er liggen natuurlijk heel wat gevaren op de loer die over enige tijd, de markt pest altijd, net als iedereen denkt dat het herstel houdbaar is, voor veel lagere koersen kunnen zorgen.
We weten bijna niets over corona, hoe erg het op lange termijn is inclusief bijwerkingen van falende nieren, Kawasaki bij kinderen, hoe het misschien wel jaarlijks muteert.
We weten niet wat er gebeurt als de dienstensector totaal door de grond gaat zoals nu. Dit is niet eerder vertoond. Faillissementen zijn daardoor talrijker en niet een lagging indicator.
We weten niet wat de gevolgen van de buffereconomie zijn op inflatie en winstmarges (niet gunstig).
We weten niet hoe veel men de belastingen moet gaan verhogen
We weten niet in hoeverre deglobalisering snel doorzet via een handelsoorlog China/VS
We weten niet of er een eurocrisis komt, een harde Brexit
We weten niet in hoeverre de politiek er in slaagt het bedrijfsleven te veel mensen in dienst te laten houden in ruil voor loonsubsidies (desalniettemin slecht voor winstmarges). Komt er een wederopstanding van de vakbonden (hard nodig o.a. voor economische groei, maar slecht voor winstmarges en inflatie)?
We weten eigenlijk niets meer. Zoals ze in de VS zeggen: het is unprecented. 

Nog nooit was het zo unprecedented.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten