Afgelopen week Plus commentaar

 

Weer een week met all time highs op de aandelenbeurzen in de VS en een doorgaande ongeveer horizontale beweging in Europa. Dollar iets aan zwakke kant in euro’s. Iets hogere rente op opnieuw stijgende inflatieverwachtingen.

Het herstel van de enorme valpartij van de economie in maart en april zette door in juli, ook in Europa. Huizenmarkten zijn sterk, maar commercieel vastgoed zit in de ramsj. Nieuwe orders duurzame goederen vliegen omhoog. Men koopt weer dingen, met name ook dure zaken zoals een auto (en huis). Met grote delen van de dienstensector, toerisme voorop, gaat het slechter dan belabberd. Overmatige hulp bij financiering en lonen heeft zombiebedrijven overeind gehouden waardoor het aantal faillissementen in o.a. Nederland zelfs terugliep.

De groei van het Amerikaanse BNP in het tweede kwartaal werd bijgesteld naar -31,9%. Een bijzonder fraai cijfer, in geen enkel land ter wereld zo hoog aldus Trump (Finland o.a. was veel beter, maar gemeten naar Trumps maatstaven dat je best wel een beetje kunt overdrijven om de boodschap wat beter over te brengen was zijn bewering ongeveer 110% correct).  

Het beleggingssentiment is nog steeds bijzonder voorzichtig. Men ziet nog steeds veel beren op de weg. Men durft haast niet short te gaan. De VIX staat veel meer dan gebruikelijk hoger dan de gerealiseerde volatiliteit. De meeste mensen kunnen nog steeds niet geloven dat zo veel koersherstel gerechtvaardigd is bij een economie die zo’n enorm oplawaai heeft gehad en waarbij volledig herstel nog ver weg lijkt.

Ondertussen staan steeds meer profeten op die roepen dat beurzen nu eenmaal altijd stijgen op lange termijn en het dividendrendement zo veel hoger is dan de rente en je TINA moet omarmen. Aandelen zijn helemaal niet zo duur en ze kunnen decennia te duur blijven. Centrale banken zorgen voor schaarste op de kapitaalmarkt, overheden stimuleren en corona is niet besmettelijk gebleken voor sectoren als technologie. Winsten over het tweede kwartaal vielen record veel mee met de verwachtingen. Als men nog zo veel winst maakt bij -32% groei, wat moet de winst dan wel niet worden bij 2% groei of nog hoger. Millennials kopen zich blauw en moeten dat nog jaren doen om enigszins bezit op te bouwen waarbij ze net zo comfortabel met pensioen kunnen als de huidige babyboomers (en inclusief erfenissen zal een deel van de millennials daar in slagen).

Langzaam aan beginnen we weer de tekenen van hovaardij van eind jaren negentig te zien. Jongeren lachen die oude sukkels uit en blijven maar technologie bijkopen. Koersen stijgen en de waarderingen zijn op een permanent hoog niveau gekomen. Tesla +60% op een 5:1 stock split, dat is nauwelijks overdreven voor een aandeel met zo’n fantastisch verhaal. Het komt in de S&P500 en dan kan het nog veel verder omhoog, zo hoopt men.

En de S&P500 is ex FAANGM nauwelijks of niet gestegen. Alleen oude sukkels hebben zich niet volgeladen met deze superaandelen. Ze zijn nu veel populairder dan de BRIC’s (een manie van enkele jaren geleden, je moest aandelen hebben van de grote landen die het straks helemaal zouden gaan maken Brazilië, Rusland, India en China , eventueel aan te vullen met South Africa; die BRIC’s doen het al de nodige jaren zo slecht, dat het weer interessant wordt overigens).

De beurskoersen herstelden terwijl het economisch drama enorm onderschat was. https://www.morningstar.com/articles/999853/the-danger-of-investing-on-the-big-picture Fundamentele analyse kan dus in de prullenbak, zo redeneert men net als eind jaren 90. Alles komt goed, excelsior. Schulden worden weg geïnfleerd. Winsten zullen stijgen. Dividenden maken je rijk. Als je maar geduld hebt. En dat is het dus: geduld. Over enige onduidelijke tijd komt die grote terugslag op de beurs. Groot, want de waarderingen zijn veel te hoog en de fiscale stimulering moet terug vallen. Die hogere inflatie zet de rente hoger. Maar zoals Augustinus al zei: heer, maak mij nu nog niet kuis. Hij zette de bloemetjes eerst nog buiten en de vrouwtjes binnen, maar daarna beterde hij tot vreugde van zijn moeder zijn leven en werd hij een grote kerkvorst met geweldig goede preken.   Geduld. Niet op te brengen in tijden waarin je de benchmark moet verslaan of wanneer je jong bent.