Nasdaq in voor flinke correctie

 Woensdag werd er nog een all time high gezet en stonden alle somberaars voor de zoveelste keer voor gek. Ja, de economie is een puinhoop, maar er is gewoon te veel geld via de FED en fiscale stimulering om de koersen omlaag te krijgen.

Maar op donderdag ging het toch mis. Een flink pak slaag voor de beste lievelingen van de Amerikaanse beurs. Na stijgingen tot wel 1000% of nog meer ging er ineens zo’n 10-20% af van enkele van die geweldige bedrijven. Op vrijdag ging het aanvankelijk weer mis, maar de beurs herpakte zich ’s middags. Maandag was de beurs dicht vanwege Labor Day en nu op dinsdag pakken nieuwe sombere wolken zich samen voor bijvoorbeeld Tesla.

Er is gewoon veel te veel gespeculeerd op nog meer koersstijging van steeds weer dezelfde aandelen. 

(en Apple heeft veel meer 'waarde ' dan bijvoorbeeld Tesla)

Er is een enorme massa nieuwe speculanten opgestaan na maart en die hebben gezorgd voor een aanzwellende stroom aankopen van calls. 

Men (Robinhood accounts voorop) koopt zich plotseling helemaal suf aan calls op individuele aandelen. Een deel dekt zich deels in met puts op een index.

Afgelopen vrijdag berichtte de FT dat vooral Softbank zich ingelaten had met het grootscheeps kopen (en verkopen) van calls op de meest geliefde techaandelen (en op toen nog een papieren winst van $ 4 miljard zou zitten). Later is dat uitgelegd als dat Softbank via call spreads probeerde te profiteren van de te hoge optiepremies voor de korte termijn. D.w.z. Softbank is veel minder dan gesuggereerd de grote ‘whale’ geweest die zo veel te veel calls kocht.

Zo’n aanzwellende massa calls zorgt voor enorme druk omhoog voor de koersen. Maar als die massa de andere kant op gaat… Dan breekt de gamma-hel los. Ineens.

Dit verergert de koersdalingen, maar het kan ook zorgen voor flinke koersstijgingen daarna, zoals we na december 2018 zagen (maar toen waren aandelen door de bril van nu ook spotgoedkoop). Maar voor de korte termijn suggereert het koersdalingen groter dan eind 2018.

De volatiliteit gemeten via de VIX is de laatste tijd ietwat ongebruikelijk veel hoger dan de gerealiseerde volatiliteit. En vooral ongebruikelijk was dat de volatiliteit niet daalde bij een stijgende beurs. Dat is alleen maar uit te legen als een onverzadigbare lust voor call opties door particulieren die enigszins voldaan moet worden via schrijvers van calls die overgehaald moeten worden via een hoge implied volatility (en dan zich zo goed en zo kwaad als dat kan proberen te hedgen tegen die stijgende koersen als er zo’n zondvloed aan call kopers opstaat).

Dit enorme kopen van calls zorgt natuurlijk voor het oplopen van de volatiliteit. En uiteraard niet altijd opwaarts. Koersen kunnen dan uiteraard via de optiehefboom flink naar beneden. Dat zagen we op donderdag, maar niet op vrijdag.  Het is uiteraard onduidelijk wat er nu gaat gebeuren: gaat men onverdroten door met nog meer calls kopen of gaat men winst nemen, de kat uit de boom kijken? Dat laatste lijkt me het meest waarschijnlijk. Er gaan dan veel minder nieuwe calls gekocht worden. Dat zou betekenen dat de speculanten met al die calls hun winsten weg zien lekken via in ieder geval de weglekkende tijdspremie. Veel speculanten zullen geen verlies nemen op tijd en zien dat beleggen in call opties gevaarlijk is, vooral als je al je winst blijft herbeleggen in kortlopende opties totdat ineens (bijna) alles is verdwenen (een verleidelijke beginnersfout).  Het kan natuurlijk ook heel anders gaan, want in 2020 loopt zo veel anders dan aanvankelijk gedacht. Je weet bijna nooit op tijd dat het hoogtepunt van het optimisme, de verbetering van de verwachte fundamentals, is geweest. Ik dacht ook al veel eerder dat het tijd werd voor een nieuwe koersval (wel met goede kans op pauze tot september), maar die koersval kwam maar niet. Dat leidt bij sommige beleggers tot overmoed, à la eind jaren negentig, die koersval komt er echt nog niet. En inderdaad, die koersval kan langer weg blijven dan je denkt. Maar hij komt meestal wel, overigens ook met de troost dat met geduld (meer geduld dan je op kunt brengen) er weer koersrecords zullen komen (waarschuwing; we vierden afgelopen week het 20-jarige record van de AEX op 703 en in Japan zit men na 30 jaar nog veel verder onder het record van 1990).

Die enorme berg calls veroorzaakt een soort Ponzi-schema. Het kan ver(r)assend lang goed gaan, maar als het aantal kopers niet hard blijft groeien, gaat het uiteindelijk altijd mis.

Die enorme optie-activiteit op vooral tech-aandelen verklaart voor een groot deel waarom de Amerikaanse beurs het zo veel beter heeft gedaan dan de rest van de wereld in de afgelopen maanden. 

We kregen genoeg waarschuwingen, maar ach, buy the dip, het zal uiteraard nu ook wel weer goed gaan

(plaatje van Lance Roberts dat het te veel was gestegen ten opzichte van het 40 weeks gemiddelde. Het geeft overmatig optimisme aan, maar lang niet altijd volgt er dan een afkoeling op de beurs. Breadth is ook een serieus probleem met slechts 59% van de S&P500 boven het 40-weeks gemiddelde. Ook het aantal stijgers op de Nasdaq bij all time highs was af en toe bedroevend laag). De bulls geven zich wellicht niet zonder slag of stoot over, zo lieten ze op vrijdagmiddag weer zien. Maar de enorme optiewinsten van particulieren en Softbank verdampten toch behoorlijk op donderdag en vrijdag. Waarom op dat moment, daar wagen de meeste commentatoren zich niet meer aan, dat is volkomen onduidelijk, ingegeven door niet eenvoudig verklaarbare technische factoren.  Een poging werd gedaan met de waarschuwing van techbedrijf Ciena dat de bomen toch niet helemaal tot in de hemel aan het groeien zijn. Met anderhalve dag daling van de Nasdaq word je wel overstroomd met crashverhalen en dat geeft aan dat er nog steeds veel voorzichtige beleggers zijn.

We hebben de afgelopen maanden reeds twee keer zo’n kleine correctie gezien en dat geeft hoop dat het nu weer een correctie van niks zal zijn. Maar het is september, gemiddeld de slechtste beursmaand (de stemming kan niet tegen die vallende blaadjes, het record snel korten van de dagen in september, somberheid over binnen zitten in coronatijden deze keer in plaats van dat het vakantiegeld weer eens te ruim is uitgegeven). Waarderingen van de technologieaandelen zijn overduidelijk veel te hoog (price to dream voor o.a. Tesla), veel te grote stijging van Apple op de stocksplit. Je ziet wat sterkte ontstaan in enkele cyclische aandelen, maar is het al tijd voor banken met al die faillissementen in aantocht (misschien wel, ze worden enorm geholpen door centrale banken en door overheidssteun aan zombiebedrijven en inkomens)?

Zelfs Scott Grannis begint voorzichtiger te worden. Hij is vooral bang voor een overwinning van Biden. Bovendien is er een behoorlijke kans dat er chaos uitbreekt na de verkiezingen als er geen duidelijke winnaar is vanwege allerlei bijzondere regels voor stemmen per post. Na de presidentsverkiezingen/ coronavaccin moeten zo wie zo zeer vervelende maatregelen getroffen worden. Dat nodigt uit tot dwarsliggen van politieke partijen met misschien sluiting overheid tot gevolg (debt ceiling debatten). Het vooruitschuiven van belastingbetalingen per presidentieel decreet moet in 2021 tot meer belasting betalen leiden en minder inkomen. Maar met Biden komt er een eind aan deregulering, vooral van milieumaatregelen die door Trump en masse zijn afgeschaft. Biden gaat belastingen verhogen (ook onvermijdelijk als Trump wint). De verwachtingen voor 2021 zijn (veel) te hoog, juist ook voor technologie. De winstverwachtingen zijn wel erg (overdreven) hard aan het stijgen. In 2021 gaan de zwakke broeders alsnog failliet of bijna failliet. Er is kapitaalvernietiging in commercieel vastgoed, transport, dienstensector.

In Europa hebben we nog te kampen met een steeds meer dreigende harde Brexit, zorgwekkend oplopen van staatsschulden in vooral zuidelijke landen, overheidstekorten die moeten afnemen, verslechtering schuldenpositie bedrijven (verslechtering in o.a. het VK is duidelijk erger dan in VS).