goed nieuws is goed nieuws, slecht nieuws is heel goed nieuws= the only way is up (tot…?)

 

Een groeiend aantal mensen is bezorgd aan het raken over zo veel euforie op de beurzen maar koopt toch maar bij. Want beurzen stijgen op goed nieuws en slecht nieuws. Vooral op slecht nieuws en dat is gelukkig in ruime mate voorhanden [=oneindige extra monetaire verruiming noodzakelijk]. Een groeiend aantal coronabesmettingen/ record aantallen patiënten in het ziekenhuis, afnemende fiscale stimulering, de terugkeer van secular stagnation onder Biden, Brexit, de W-recessie in Europa, doorgaande handelsoorlogen met China.

Bijna niemand had voorspeld dat de beurzen zo veel zouden gaan stijgen na maart. Men krijgt het niet goed meer uitgelegd anders dan met er is te veel geld, geschapen door de centrale banken. En kopen call opties.

De stijging is nu al zo volhardend dat haast niemand meer durft te zeggen dat je aandelen moet gaan verkopen, want de trend is omhoog en obligaties is helemaal niks. Goud is ook niks vergeleken met cryptomunten. De dollar is zwak en dat wordt alom geweldig gevonden. Vooral zo lang de yuan stijgt en die alles mee naar boven neemt, vooral grondstoffen (ex olie).

Alom roept men dat men dat men de markt niet moet timen, maar je moet gewoon bijkopen. Ja, het kan omlaag, maar Fear Of Missing Out is een te groot risico. There is no alternative.

Millennials kopen massaler dan ooit call opties en dat neutraliseerde met gemak de gevreesde beperkte rebalancings van begin december uit aandelen naar obligaties door institutionele beleggers. In december stelt dat meestal weinig voor, want de boeken moeten dicht voor eind december en te laat het jaarverslag af is een doodzonde.

Beursexperts voelen zich een beetje dom, net als eind jaren negentig en 1987. Ze hadden de kracht achter de markt niet gezien, in ieder geval onderschat (net zoals ik). De stijging duurde zo lang dat de reputatie van alle pessimisten aan gort ging, oneervol ontslagen, vervroegd met pensioen van water en brood.

En de krachten zijn weer op gang gekomen om dat in te peperen: wat een domoren allemaal, ze weten helemaal niets, je moet er niet naar luisteren. Zoals de Japanse effectenhuizen in de jaren tachtig al zeiden: always buy, never sell  [en iets beters kon je haast niet doen met Japanse aandelen in de jaren 80]. TINA, voorkom FOMO. Zit volgeladen met aandelen, beter nog met call opties en tig maal geleveragede te dure derivaten.

De credit spreads zijn de canary in the coal mine en dat geeft aan dat alles veilig wordt beoordeeld: vrijwel of helemaal record lage credit spreads. Alleen de bankaandelen staan zo laag, dat geeft aan dat beleggers toch wel kredietrisico voor banken zien. Maar obligaties van bedrijfsleningen lijken 100% veilig. Ja, na een recessie gaat er wel eens een bedrijf failliet, maar deze keer lijkt dat haast niet te gebeuren en de FED koopt dan toch alle bedrijfsobligaties. Of niet.

Tja, wat kan er fout gaan?

Niets, helemaal niets, maar dan ook echt helemaal niets, want de rente van centrale banken blijft gegarandeerd 0 of nog lager, zo is de algemene stellingname. Bij elke 10% daling van de beurzen, hooguit 15% moet de FED ingrijpen met extra stimulering.

Winsten gaan prachtig verder stijgen als het vaccin in voldoende mate is ingespoten. Iedereen gaat weer met geld smijten als hij weer kan beleven, op vakantie gaan, de disco in etc.

Of toch niet?

Er zijn toch wel wat wolkjes.

De winsten in 2020 zijn verbazend goed blijven liggen. Dat heeft maar één reden: ongekende subsidiëring van de fiscus. Als die subsidiëring flink afneemt, dan verdwijnt dat: de winst- keizer heeft geen kleren. Klimaatregulering komt terug. Belastingen moeten omhoog, zij het voorlopig maar mondjesmaat. Voor republikeinse senatoren is het een halszaak dat het de kiezer duidelijk gemaakt moet worden dat ze een fatale vergissing hebben begaan door Trump weg te stemmen: dat gaat via herinvoering van fiscale kuisheid, geen geld voor marxistische hobby’s. D.w.z. secular stagnation. Deglobalisering maakt het nodig veel meer voorraden aan te leggen, hindert de export en dat is allemaal slecht voor de winstmarge [en inkoop eigen aandelen]. Minimumlonen dreigen te stijgen, want dat is de wil van Florida en die kan beslist niet genegeerd worden: niet goed voor winstmarge.

Het verhaal van Alhambra There Have Actually Been Some Jobs Saved, Only In Place of Recovery – Alhambra Investments (alhambrapartners.com) hoe de winsten in 2020 afhingen van subsidie was een eye-opener voor me. Op eigen kracht zijn die winsten door de grond gegaan zoals gebruikelijk bij een recessie.

De andere eye-opener van de week was hoe enorm de schulden in de wereld in 2020 gestegen zijn: niet veel, niet heel erg veel, maar niet te geloven zo enorm veel. Daar is maar weinig groei mee gekocht, sterker nog, daarmee is de krimp alleen maar flink afgeremd. Alom doet men maar alsof flink gegroeide schulden helemaal geen probleem is (want rente 0). Maar dat is het wel. Vooral als de centrale banken ook maar iets gas terugnemen, dan wordt het moeilijk die uitdijende schuldenmassa te laten opkopen in de kapitaalmarkt. Dat zal wel gaan, maar natuurlijk niet tegen de lagere rente die men alom verwacht omdat de schulden te groot zijn. Te veel aanbod en dat zou leiden tot hogere obligatieprijzen. Een merkwaardige nieuwe economische theorie die alom omarmd wordt. De rente is op een permanent laag niveau gekomen zou Fisher zeggen als hij nu zou leven in navolging van wat hij in 1929 zei over aandelen maar dan omgekeerd.

Huizenprijzen stijgen door het dak dankzij dalende hypotheekrente. En niemand die denkt dat centrale banken hier ook maar ooit een nachtje wakker van gaan liggen. Of misschien toch wel in 2021 al.

In de VS zijn de ingeprijsde inflatieverwachtingen zeer hardnekkig aan het stijgen. Voorlopig mag dat van de FED, maar ergens (ik denk bij 2,4%) zal de FED zeggen dat het mooi is geweest en QE de andere kant op moet: balansverkorting van de FED. Ja, korte rente blijft nog even 0, maar men gaat weer risico’s zien met lange looptijden, met credits. Wie weet dat aandelen dan wel 5% gaan dalen. Wie weet nog meer.

Wie weet al op 21 december als Tesla in de S&P500 komt. Of op 23 december wat een mooie dag lijkt volgens de sterrenwichelaars. Jupiter en Saturnus op een lijn, wat een feest.

Ondertussen zijn aandelen helemaal niet zo goedkoop, helemaal niet om van te watertanden. Ach, zegt de optimist, dat kan nog jaren zo blijven, kijk maar na de irrational exuberance van Greenspan december 1996, je moest pas maart 2000 inpakken. Nog drie jaar te gaan. Of is het nu toch eerder 1987. Of 1973.