Rond 5 augustus leek het erop dat beurzen in een afgrond zouden storten. Volmageddon (een enorme stijging van de volatiliteit) kwam als een duveltje uit het (Minsky)doosje en de yen carry tyrade kreeg een mokerslag toegediend. Afgelopen week werd iedereen weer ineens laaiend enthousiast over de beurzen: buy the dip. Want zo geschiedde: losers van begin augustus als Tesla en Nvidia en bitcoin stormden weer omhoog tot weerstandniveaus en soms daar zelfs bovenuit.
De yen carry trade is iets dat al jaren speelt en niet zo snel zal verdwijnen als de Bank of Japan/ Japanse overheid hier geen serieus werk van maken en dat doen ze niet, want dat is desastreus voor Japanse staatsschuld en aandelen. Af en toe laat Japan die speculanten spectaculair verongelukken om de yen carry trade een beetje evenwichtig te houden, niet te snel uitdijend. Dat is voor zo ver ik me herinner maar een korte periode en daarna begint de speculatie opnieuw, ook nu weer. Voldemort is back! Het is te verleidelijk en het lijkt zo kansrijk. De rente zal in Japan niet erg hard stijgen en kan in de VS en Europa dalen. De niet zo betrouwbare cijfers geven aan dat de hedge funds na een flinke afbouw van de yen carry trade nu weer tamelijk voorzichtig aan het instappen zijn. Dat kan lang aanhouden.
Lance Roberts ziet de bedrijven na de verplichte stop voor hun kwartaalcijfers weer volop eigen aandelen aan het inkopen zijn. Particulieren zijn weer minder benauwd en kopen weer onverdroten voor. Ze staan op record hoge allocaties naar aandelen en dat bij gemiddeld oude aandeelhouders (babyboomers zijn dominant). Zelf ben ik er ook zo eentje. Ik koop sinds een jaar wel obligaties uit mijn deposito's maar ook aandelen en door de koersstijgingen is het gewicht van aandelen eigenlijk te hoog. Maar zoals Augustinus al riep: God, maak mij kuis, maar nu nog niet (mijn middelbare school was het Augustianum in Eindhoven, van de paters Augustijnen).
De inflatiecijfers van de VS waren goed, exclusief huurstijging was er voor de derde maand een daling van de prijzen. Tot grote zorg van de Wall Street Journal die met de tanende inflatieangst de kansen van Trump door het putje ziet gaan. De cijfers voor de detailhandelsverkopen waren eindelijk eens heel goed en Walmart gaf er ook nog eens een optimistisch sausje over. De loonstijging neemt niet meer af, maar lijkt iets toe te nemen, waardoor er weer een mooie stijging van de reële lonen gaande is (dat speelt ook in heel wat andere landen zoals Nederland).. Initial calims voor werkloosheid vielen mee, waren weer laag. De angst voor recessie wordt weer minder, al komen er toch wel slechte geluiden uit de vastgoedmarkt. Maar dalende hypotheekrente doet dat verstommen. Per saldo lijkt de groei in de VS nog steeds op het tempo van na 2009 te liggen (2 1/4%) en dat is goed, want buitende VS is dat ex India bijna nergens het geval. Zorgen alom over Duitsland, al lijken die weer wat minder te worden en over China, daar worden ze juist groter. Een balansrecessie, veel erger dan Japan na 1990 is haast niet af te wenden. Het buitenland investeert plotseling minder i.p.v. steeds meer in China en de vastgoedmarkt lijkt een moeras te zijn geworden, waar je niet langer rijk uit te voorschijn komt. Er is een vreselijke daling van M1 gaande en dat voorspelt met helaas geode kans toenemende ellende in China.
In de VS is men rotsvast overtuigd geraakt van een hele rij dalingen van de korte rente door de FED. De inflatiecijfers zijn mooi dalend en huurstijging neemt met goede kans verder af. De Sahm rule over oplopen werkloosheid en recessie is oppermachtig. Alles wat Sahm schrijft wordt uitgeplozen door de FED. De FED kan het risico niet meer nemen van rente hoog houden en daarmee oplopende werkloosheid. Rentedaling van de FED is daarom bijna zeker. Als Trump aan de macht komt zal hij zwaar aansturen op rentverlaging. Het midden- en kleinbedrijf snakt er naar. NFIB laat een toenemend geloof in lagere rente zien en minder inflatieproblemen. NFIB steeg mooi (een van de beste leading indicators voor inflatie), beter dan verwacht.. John Mauldin meldt een groeiend enthousiasme van midden- en kleinbedrijf om meer te gaan investeren bij rentedaling. Zo veel dat hij met Yardeni meegaat dat de FED de rente minder gaat verlagen dan is in geprijsd. Maar wel verlagen. De tweejaar rente is inderdaad wat aan d vele kant vooruitgelopen op rentedalingen van de FED. Maar zo erg voor de beurs is het niet als de korte rente iets minder daalt dan nu is in geprijsd. Want als de rentedaling groter zou zijn, dan komt dit waarschijnlijk door zwakkere economische groei dan gedacht, door recessie. Zonder recessie gaat de FED niet naar 3%. Maar wel naar 3,5-4% bij redelijk tot matig inflatienieuws..
Ik ben benieuwd of de beurzen verder stijgen. Even pauze kan heel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten