Vorige week kwam Woody Brock weer langs bij F&C in Amsterdam. Woody is een origineel denker en slim (5* gepromoveerd). Je kunt hem niets wijs maken over speltheorie bijvoorbeeld. Altijd gekleed met bretels die zijn broek ver optilt is hij een excentrieke verschijning. Vol vuur kan hij zijn nieuwe theorieën uitleggen. Net als bij veel andere Amerikanen is hij een zeer goed presentator en soms moeilijk handelbaar (bij de receptie is hij wel eens weggestuurd vanwege te veel klagen over het halen van taxis). Hij is soms rechts (Nancy Pelosi krijgt er steevast van langs in zijn verhalen). Hij houdt stug vast aan zijn verhaal, maar is gelukkig wel zeer geïnteresseerd in kritiek.
Zijn theorie is dat inflatie veroorzaakt wordt door overbezetting van het productieapparaat (output gap), te veel macht van werknemers via vakbonden, slechte productiviteitsstijging. Dat wijst allemaal op lage inflatie of deflatie. Slechts de stijging van grondstoffenprijzen houdt deflatie tegen.
De zee van rode inkt in de overheidsbudgetten gaat geen inflatie veroorzaken. Stijging van overheidstekorten had in het verleden geen enkel verband met oplopen van de inflatie en dat zal ook nu weer het geval zijn (overhied kan wel inflatie maken, zoals nu via dure plannen voor de gezondheidszorg).
Hoge geldgroei leidt pas tot meer inflatie als aan zeven voorwaarden is voldaan. Dat is nu absoluut niet het geval (Banken kunnen en willen niet veel te veel lenen, de consument idem; als de banken wel kredieten gaan verstrekken zal de FED gaan verkrappen) etc.
De theorie van Woody over inflatie komt behoorlijk overeen met wat wij in ons boek stellen: als overheid en werknemers sterk staan (en belastingen en lonen te veels stijgen) dan komt er inflatie, als bedrijfsleven en individuen sterk staan dan wordt inflatie lager (want productiviteitstijging hoog en veel internationale concurrentie (weinig pricing power)).
Uiteraard vind ik onze theorie eleganter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten