Nobelprijs voor Diamond, Mortensen en Pissarides

De Nobelprijs voor economie ging dit jaar naar drie economen voor hun onderzoek naar de arbeidsmarkt. Ze hebben elegante modellen over baanzoektheorie gemaakt om een en ander uit te leggen, wat de overheid moet doen om de groei van de werkgelegenheid te bevorderen. Het onderwerp past in de tijdgeest. Het is heel belangrijk dat de kennis van de werknemer goed matcht met de aangeboden betrekkingen.
Je hebt altijd moeilijk vervulbare vacatures, ook als de werkloosheid hoog is. In mijn studententijd ben ik een jaar studentassistent geweest bij het IVA, dat toen stond voor instituut voor arbeidsvraagstukken voor een (sociologisch!) onderzoek naar moeilijk vervulbare vacatures. We deden uitgereide interviews en maakten standaardenquetes waarmee de enqueteurs op pad gingen. Ik ben bijna alles vergeten wat we toen vonden. Wel was duidelijk dat veel gespecialiseerde banen moeilijk te vervullen waren, vooral als er inconveniënten aan verbonden waren. De teamleider bakte er niet veel van, maar zijn begeleider Jan van Weezel maakte er toch een hel aardig rapport van. Zo kwamen er toch nog vervolgopdrachten.

Krugman prees Diamond voor zijn artikel samen met Blanchard over de Beveridgecurve (zie plaatje). Vacatures lopen in lijn met werkloosheid (de groei van vacatures is een leading indicator). Je hoort een grafiek te krijgen die tegen de klok in beweegt. Daarom is het niet zo raar dat het laatste stukje niet schuin teruggaat in lijn met de groei van de vacatures, maar meer recht omhoog. De werkloosheid is dus nu te hoog gezien het aantal vacatures. Dat komt dus waarschijnlijk wel weer goed gezien het leidende karakter van vactures.

De Nobelprijswinnaars hebben hoopgevende analyses gegeven over de huidige werkloosheid. De NYT meldde in een interview dat Diamond denkt dat het aanpassingsvermogen van de economie groot is en dat er weer een normale werkloosheid zal ontstaan over enige jaren.(http://www.nytimes.com/2010/10/12/business/economy/12nobel.html?_r=1&hp). Pissarides beklemtoont dat het de moeite (geld) waard is om te voorkomen dt mensne te lang werkloos blijven.
Diamond staat al tijden op het lijstje van Obama om stemgerechtigd lid te worden van de FED, maar hij werd steeds weggestemd. Er komt nog een nieuwe poging. Nu hij de Nobelprijs heeft gewonnen zal het deze keer misschien wel lukken (maar daar de republikeinen de partij van nee zijn, blijft dat zeer onzeker).