Curieus dat de verzekering van Portugese staatspapiertjes nu ietsje daalt en de rente hard doorstijgt (plaatje Bianco). Hoe dan ook, de rente is ver boven de pijngrens van 7% en er moet wat gebeuren.
De Portugese mentaliteit is heel anders dan de Griekse en Ierse. In Griekenland probeert de regering de boel voor het lapje te houden door net te doen of ze de harde maatregelen door blijven zetten waardoor ze de dag des oordeels zo lang mogelijk proberen uit te stellen en hierin ook vorderingen maken door de looptijd van de noodleningen te laten verlengen en de rente hierop lager te laten maken. Chantage dat het goedkoper is het faillissement jaren uit te stellen en dat sommige banken dan uit de brand zijn is voorlopig nog succesvol.
Simpele berekeningen van het CPB en andere instituties maken duidelijk dat –tenzij de Grieken ineens belasting willen betalen en plotseling getransformeerd worden in een soort Duitsers- ze met geen geweld aan hun verplichtingen kunnen voldoen.
De daarbij horende logica is dat Griekenland dan maar snel het zwaard van Damocles moet laten vallen. Dan is de onzekerheid meteen weg en wordt een en ander voor de Griekse staat onmiddellijk weer betaalbaar. Beleggers staan dan weer te dringen om in nieuwe Griekse staatsleningen te beleggen, want die defaulten de eerste paar jaar niet (zo leert de ervaring met Argentinië, de greater fool theorie zorgt voor lawines aan kopers als je na een “orderlijke” default de rente wat, zeg 2%, hoger maakt dan die van Duitsland). Vooralsnog gaat Griekenland voor het uitstelscenario tot de regering weggestemd wordt of Portugal overgaat tot wanbetaling.
Bij Ierland waren de beleggers verrast door de omvang van de problemen bij de bankleningen. Ierland wilde wel de noodzakelijke ingrepen doen om een en ander te saneren, men geloofde in wederopstanding van de economische groei na een tijdje, maar na de volksopstand waarbij men de heersende partij sinds de onafhankelijkheid van die brute Britten wegstemde, is men nu voor haircuts op bankleningen. Men wil ook een lagere rente op staatsleningen. Stok achter de deur is dat Ierse leningen maar voor een klein deel in handen zijn van Ieren en voor een groot deel in handen zijn van andere Europeanen (inclusief Britten). Men wil zo graag defaulten op bankleningen dat men eventueel ook wel wanbetalingen op staatsleningen voor lief neemt.
In Portugal is men alleen maar somber. Men wil gewoon failliet en dat faillissement niet uitstellen. De groei –en vooral het geloof hierin- is prut en kan niet herstellen bij sanering, dus de tijden worden gewoon slechter.
Eigenlijk is een nieuwe regering nodig voor een “ordelijke” wanbetaling, maar de rest van Europa hoopt dat ze eerst in de armen van de IMF gedreven worden en van de IMF niet meer lenen dan een postzegel. Dan alleen is namelijk een sanering door IMF mogelijk, een sanering die geen enkele Portugese regering kan doorvoeren.
Eigenlijk hoeft Portugal niet failliet, het bankwezen is niet zo gammel, maar de mensen willen het gewoon, ze denken dan sneller uit de puree te verrijzen.
De rest van Europa vindt dat maar schokkend en zal bakken met geld moeten toeschuiven om de Portugezen een toontje lagere fado te laten piepen.
Alhoewel het helemaal niet hoeft en de situatie in Griekenland en Ierland veel nijpender is, zal Portugal denk ik veel eerder overgaan tot wanbetaling, de andere twee meenemend in de afgrond in de hoop na de wederopstanding in een bijna schuldvrij walhalla overnieuw te kunnen beginnen.
FT maakt zich sterk voor annexatie van Portugal door Brazilië om de problemen op te lossen. Wij kennen de redenering, maar daarom verwachten wij geen Anschluss van Vlaanderen bij Nederland, hoe goed Vlaams Belang en de PVV ook bij elkaar passen.
BeantwoordenVerwijderen