Chinese beurs bakte er niets van vergeleken met de hoge economische groei. Betert men nu het leven!

In de Financial Times (http://www.ft.com/intl/cms/s/0/4c38bfc4-92b3-11e1-b6e2-00144feab49a.html#axzz1u0KENQdr China stocks battle the growth paradox) , stond weer eens artikel dat goede economische groei nog geen goede beurs betekent. Het dankbaarste voorbeeld hiervoor is China waar de beurs sinds 2001 met slechts 46% steeg, terwijl de waarde van de output bijna vervijfvoudigde.

Op zich ben ik het wel eens met de stelling dat het verband tussen groei BNP en beurs vaak niet zo best is, maar je moet dit ook weer niet al te klakkeloos aannemen uit al die wetenschappelijke studies. Wie de laatste paar decennia wist wat er ging gebeuren met de economische groei in de komende twee kwartalen in de VS zou daar ontzettend veel geld mee hebben kunnen verdien (vooral ook veel verliezen voorkomen: als je een recessie ziet aankomen moet je wegwezen met aandelen).

 De Chinese beurs is een moeilijke, met zijn A en B aandelen, waarbij je als buitenlander maar een B belegger bent.

Insiders die weten wat de overheid gaat doen hebben een grote voorsprong.

Bij nieuwe emissies worden aandelen op aangeven van vaak de overheid tegen veel te hoge koersen geëmitteerd. De overheid blijft maar nieuwe aandelen dumpen en blijft daardoor de koersvorming de verkeerde kant insturen. Jan met de pet is door een en ander zo gedesillusioneerd dat hij liever niet in aandelen belegt maar in porselein of postzegels etc.

Er is door de overheid veel rommel op de markt gedumpt, niet al te beste staatsbedrijven. Men wil nog veel meer privatiseren. Vooral de staatsbanken met hun gedwongen kredietverlening aan verlieslijdende staatsbedrijven zaten boordevol met slechte schulden. In de loop der jaren is door de hoge groei enorm veel verbeterd. De banken hebben hun gedwongen winkelnering goed overleefd en heel wat oude staatsbedrijven zijn goed geleide bedrijven geworden. Ook stat er nu heel wat genoteerd dat niet een voormalig staatsbedrijf was. De kwaliteit van Chinese aandelen is een stuk beter dan rond 2000. Tot 2006 presteerde de Chinese beurs gewoon abominabel door al die rommelbedrijven, maar in 2006 realiseerde men zich ineens dat de kwaliteit van beursgenoteerde bedrijven zo gek nog niet was. Ineens liep iedereen achter elkaar aan en kocht tegen steeds hogere prijzen op basis van het sprookje dat de winsten in China voortaan gemiddeld toch echt wel met die hoge stijging van het nominale BNP omhoog zouden gaan. Chinezen houden van gokken en dat leidde zoals gewoonlijk tot flinke brokken toen de kredietcrisis toesloeg. Weg waren de winsten vanaf 2006.

Eind 2008 begon de Chinese regering de aandelenbeurs te helpen, niet alleen via enorme infrastructuurinvesteringen maar ook met verlaging van transactiebelastingen etc. Als belegger kun je maar beter naar de Chinese overheid luisteren (nog meer dan je in de VS niet de FED moet bevechten) en je moest dus kopen. Het plaatje uit de FT (http://im.media.ft.com/content/images/13065c62-92f3-11e1-b6e2-00144feab49a.imgc) suggereert dat de Chinese regering de lage koersen zat is en actie wil (ook bij de Peoples Bank of China). Misschien moeten we ook deze keer weer braaf naar de Chinese regering luisteren.