De werkgelegenheidscijfers van de VS vielen tegen (althans voor degenen die niet geloofden in het verhaal dat het warme winterweer tot circa 72.000 extra banen had geleid in de wintermaanden en dat dit nu gecorrigeerd moest worden in maart en april en misschien ook deels in mei), maar de werkloosheid daalde toch onverdroten verder naar 8,1%.
Sinds eind 2010 zie je dat de werkloosheid van de VS daalt en dat die in Europa eerst bijna niets deden maar sinds eind 2011 snel stijgt. De aanpak van de overheidstekorten in Europa eist een zware tol. Ook de verslechtering van de huizenmarkten ex Duitsland was het afgelopen jaar veel erger in Europa dan in de VS en dat leidde tot een grotere stijging van de werkloosheid in de bouw en verslechtering van de slechte schulden van banken en daarmee een verder opdrogen van de kredietverlening in Europa.
De onderstaande plaatjes laten zien dat in de VS niet alles even geweldig is, ook al daalt de officiële werkloosheid mooi.
De groei van de werkgelegenheid is nog steeds betrekkelijk laag voor een herstel na een recessie. Erger nog, de participatiegraad is nog steeds bezig aan een vrije val. Een steeds kleiner deel van de beroepsbevolking werkt en steeds meer mensen hebben het opgegeven of zitten in een soort WAO (Ze hebben daar een Lubbers nodig denk ik). De duur van werkloosheid is enorm gestegen, al lijkt de stijging nu voorbij.
De lager opgeleiden beginnen nu eindelijk een baan te krijgen, maar je kunt nog steeds veel beter een universitaire opleiding hebben als je niet werkloos wil zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten