De hele week was men aan het sidderen voor de verkiezingen in Griekenland (Angela ging daardoor eerder weg bij de G20, daar komt kennelijk nog geen steun vandaan) en zat men vol treurnis over hoe snel de markt ontevreden was over € 100 miljard steun aan Spanje. De rente wilde daar naar 7% en nam de Italiaanse rente behoorlijk mee omhoog. Dit garandeert bijna een cadeautje eind juni op de Eurotop, maar cadeautjes moeten dan niet zo krenterig zijn als € 100 miljard (we zijn immers oplossingen gewend van € 1000 miljard of dollar). Door de beloofde steun van de centrale banken lieten de meeste markten zich uiteindelijk toch van hun beste kant zien. Financials werden weer gekocht omdat ze te goedkoop geworden waren en sommige permaberen konden haast niet meer verbergen dat ze de wereld straks rooskleuriger gaan inzien (Rosenberg o.a., maar ook zelfs Soc Gen, Gave Kal). Ook telecom en nutten waren populair.
De Duitse rente bleek niet alleen omlaag te kunnen gaan (als de redding van de euro lukt, gaat de rente omhoog en als die niet lukt gaat de Duitse rente ook omhoog, zo redeneerde men). Misschien ook wel door al die praatjes over een European Redemption Fund (ERF) waarbij alle Europese staatsschuld boven de 60% als waren het subprime AAA hypotheken ineens ook AAA zouden worden. Vooral de SPD had er wel oren naar, het zou zelfs mogen van de Duitse grondwet (eurobonds mogen daar niet van).
Ondertussen verslechterde de macro in Europa verder. Nederland spant de kroon. De recessie aldaar wordt dieper dan die in Spanje, maar kan wel eerder ophouden. De retail sales waren maar liefst 8% lager zo blogde ik al en verbetering lijkt nog niet direct te komen, al gaan de lagere olieprijzen wel helpen. Investerinsgroei lijkt volgens SKF en in mindere mate Siemens in heel wat Europese landen weer negatief te worden, hetgeen veel te snel is voor een normale cyclus van de investeringen (Juglar, die 7-12 jaar hoort te duren en niet 4 (2009-2013) zoals nu dreigt).
Ook de ECB gaf toe dat het minder goed gaat met de economie dan ze voorspeld hadden. Dadelijk gaan ze de rente nog verlagen ook.
In China waren de cijfers minder slecht en de Citigroup Economic Surprise Index herstelde flink op betere geld/kredietgroei en iets aantrekkende productie van elektriciteit en industriële productie (nog steeds slechte cijfers voor China).
De yuan hield op te dalen (overigens deed de euro dat ook, wie weet vanwege short covering van de extreme futures posities)
In de VS valt het nieuws ook wat tegen. De initial claims voor werkloosheid zijn licht aan het stijgen (maar brengen 100-150.000 groei werkgelegenheid per maand nog niet in gevaar). Dit zet de deur voor QE3 wagenwijd open (want geen daling van de werkloosheid in het verschiet), samen met de lagere ingeprijsde inflatieverwachtingen. De industriële productie daalde onverwachts een beetje. Men brengt nijver de voorspellingen voor het tweede kwartaal omlaag van 2,5% naar 2% door oplopen van de handelstekorten, ietds tegenvallende retail sales, verdere krimp overheidsuitgaven. Diverse brokers komen met vooruitlopende indicatoren voor nieuwe orders en die verslechteren behoorlijk. Het Empire State Survey en Phillyfed vielen tegen. Ergo, de ISM komt waarschijnlijk wat lager binnen dan mijn modelletje aangeeft, zo rond 50-52.
Een survey van de FED gaf aan dat Amerikanen gemiddelde 40% armer waren geworden in 2007-2010 en de gemiddelde lonenen reëel met bijna 10% daalden, niet bepaald de change where you can believe in die Obama beloofde.
Met de inflatie gaat het ineens heel goed door de dalende grondstoffenprijzen, ook al daalt de kerninflatie niet in de VS (wel in delen van Europa).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten